370 OCTANDRI A—TRIGYMIA.
Tyroli Italico in fossis di Pine a Facchinio , ex agro
Bassanensi a Montinio , Fossâ Clodiâ a S. Anna a
Prof. Naccario, ex humentibus Bavennatibus a Dal-
lagata , ex Prætutiis a Giulia nova ah Orsinq , Ro-
mâ, ubi vulgare, a Prof. Maurio, ex Pontinis in ri-
pis canalium a Fiorinia-Mazzantia , Syracusis ab
Eq. Gussonio, ex Corsica a Bastia a Soleirolio . Floret
ab Julio in Septembrem .
Radix extremitate attenuata , sparseque fibrillosa , su-
perne articulata, et ad articulos fibrillis verticillatis
çapillata. Gaulis teres, erectus , vel ascendens, arti-
çulatus, supra articulas nodoso-incrassatus, subflexuo-
sus, plerumque valde ramosus , bi-quadripedalis, sæ-
pe punctis maculosis , atro-rubentibus pictus . Folia
öblongo-lanceolata , aut ovato-lanceolata , petiolata ,
inferiora acuta, superiora acuminata, margine cilio-
lato-scabra, supra læte viridia, plerumque macula se-
milunata, grandi, nigra circiter ad medium notata,
subtus punctis resinosis flavis adspersa. Petioli stri-
gosi . Ochreæ truncatæ, plerumque ora nudæ, subinde
breviter ciliatæ, multinerviæ, longiusculæ . Spicæ cy-
lindraceæ, pedunculatæ, plerumque longiores , et gra-
• çiliores, quam in Polygono Persicaria L., in anthesi
densifloræ, in fruetu laxiusculæ, terminalis, et subinde
etiam laterales superiores ramosæ , nutantes , reli-
quæ simplices, breviores. Pedunculi plus minus glan-
duloso-spabri, et subinde pilosi. Bracteæ ovatæ , acu-
tæ, ora nudæ, amplexantes. Flores duo-tres in quovis
fasciculo. Perigonium quinquefidum, plus minus ru-
bens, vel albens . Stamina sex , perigonio, breviora .
StiR duo, raro très, usque ad basim liberi. Nux sub-
rotunda, acuta, compressa , facie utraque in media
depresso-scrobiculata, rarius triquetra, matura casta-
neo-nigricans, nitidula.
5. Polygonum Persicaria 4 caule ascendente , erectove ,
nodis tumidulis ; foliis lanceolatis, acutis ; ochreis pilosis,
breviter ciliatis -, racemis simplicibus, crassis, pe-
dunculis glabris ; stilis inferne connatis 3 nucibus len-
ticularibus, trigonisque .
P. Persicaria Sp. pl. p. 5i 8. Smith. Engl. Fl. a. p. a33v
et Engl. bot. V. 11. tab. ^6,. luxur. Curt.Lond. ed. Grav.
V. a- tab. 44. Hook. Brit. Fl. edit, a. p. 18a. Fl. Dan.
tab. 70a. Balb. Taur. p. 66.^ herh. Re Seg. p. 33., et
for. 1. p. aaa. Coll. Herb. Ped. 5. p. 53. n. 6. Noce, et
Balb. fie , x. p. i 85., et 3y3. Comoll. Prodr.p. 74.,et
Com. 3. p. 45. Pollin. Fer. 3. j0. 793. Nacc. Ven. 3.' p. H.
Ors. in Cap. Opusc.p. a85. Sao. P is .i. p. 394- Sebast.
et Maur. Fl. Rom. prodr. p. Ten. Nap. ï. p. a i i .}
et Syll. p. zg5. n. 1. De Cand. Franq. 3. p. 366. Röhl,
cum Mert. et Koch. Deuts. Fl. 3. p. 55. Koch. Synop.
p.fn'l. Reich. Cent. S.p. 55. tab. 491. fig■ 684-, et Esc. 3.
p. 571. n. 8695. Host. Austr. 1. p. 48a- Gaud. Helv. 3.
P- 4° ’ ,
P. serotinum Ten. Syll. app. p. 566.* pl. luxur.
P.laxum Reich. Cent. 5.p. 56. tab. /[ga.fig. 685. , et E x c .3.
p. 57a. n. 3696. pl. luxur.
P. biforme Wahlb.Gothob.p./{i.* Wahlenb.Suec.x■ p a\a.
pl. macrior,
P. n. 1557. Hall. Hist, stirp^ind. Helv. a. p. a5<i.
Persicaria Matth. Valgr. an. i 585. tom. 1. p ■ 616. fig. pl.
luxur.
Persicaria mitis Segui. Ver.x.p. i 63. n. 1. J. Bauh. Hist.
pl. 3. lïb. 38. p. 779. fig.
Ital. Cucitoli. Persicaria. Salcerella. Selicine Targ. Tozz.
Diz. bot. a. p. 173.
Ann. Legi Sarzanæ in fossis al Fondamento , et secus
viam Romanam,Neapoli al Pascone. Filius attulit ex
Apennino Mutinensi a Iola prope Fanano . Habui ex
fossis humentibus circa Tergestum a T ommasinio, ex
Piceno ad S. Elpidium prope Senogalliam a Rev* Fra-
tre Mauritio pe Brixia , ex Prætutiis in monte le
Moricane ab Orsino, ex Hetruria in monte Sinario a
Prof. Ant. Targiowio-Tozzettio , Româ in aquosis a
Prof. Maurio , Neapoli in humentibus ai Camaldoli,
ad lacum Âniani, ad Acherusiam , a Castellamare ,
et ex Principatu ultra ab Eq. Gussonio . Floret ab
Julio in autumnum .
Præcedente minus. Caulis erectus, vel aseendens, subinde
ex imis articulis radicans, ramosus, uni-bipeda-
bs , supra articulos nodoso-tumidulus , glaber , sæpe
rubens . Folia lanceolata, acuta, integerrima , breviter
petiolata , glabra , vel pilosa , margine ciliolato-scabra,
læte viridia, plerumque picta in medio macula nigri-
cante , lunata. Ochreæ truncatæ , multinerves, pilosæ,
yel hirsutæ, in ora ciliatæ , ciliis ab una ad quatuor
hneas longis, passim inæqualibus. Racemi spicæfotmes,
terminales, et axillares, plus minus crassi, cylindracei,
obtusi, densiflori, modo breves, modo pollicem-sesqui-
pollicem longi, erecti, suffulti pedunculis glabris, ra-
rms pilosis , laterales minores , sæpe ovati . Bracteæ