pedunculqtus. Squame calycem involucrarites plures,
oblong®, s®pe emarginat®, semper terminate cuspide
longo , viridi, li'neari-subulato, patulo nunc calycem
superante, et etiam multo, nunc ®quante , nunc bre-
viore, et quandoque insigniter, lateribus albo-membra-
nace®, vel rubro-purpurantes, aut ferrugine® , dorso
striat®, virides, margine subcfliat®, sicc® veluti sca-
riosae , adustae . Calyx tubulosus, tenuiter striatus, gla-
ber, virens, aut superne ex viridi purpurascens, et
in apricis nigrescent, vel ferrugineus, quinquefidus,
laciniis lanceolatis , acuminatis , ciliolatis , strictis .
Corolla magnitudinis mirimode vari® , tarnen pr® al-
titudine plant® parva, inodora . Petalorum lamina ob-
ovato-cuneata, vel rhomheo-cuneata, antice insquali-
ter dentata, extus luride rubens cum lutescentia, aut
e rubro pallens, intus plerumque saturate rubens, et
senio atrorubens, sed variat l®te rubens , rosea, ru-
bro-kermesina, vidi etiam maculis flavicantibus, irre-
gularibus circa faucem picta, passim sulculis tribus
saturatius rubentibus percursa, adspersa p.ilis raris,
exterionbus exiguis. Stamina longiora exerta. Anthers
csrule®, Stili staminibus breviores. Herba virens cum
aliqua glaucescentia nunc majore, nunc minore ; plerumque
tamen viror prsvalet.
Varietas ß est planta robustior, tota glabra, et intense
glauca. Caulis crassior, superne obtuse tetragonus,
simplex, vel apice bifurcatus . Folia nunc breviora,
lanceolata, nunc longa, linearia, margine nuda, aut
obiter cartilagineo-crenulata . Flores numerosissimi in
fasciculo crasso, densissimo, solitario in apice caulis
^simplicissimi, vel in fasciculis duobus, singulo in apice
singuli rami.
.Varietas x plerumque gracilior, sed non semper. Cum
gracilior est, vidi quandoque caule inferne decumben-
te , et ramaso, ramis longis, erectis ; sed passim tutus
caulis erectus, vel adscendens, simplex, aut apice
furcatus, vel in ramos paucos, breves, alternos divi-
sus, ut in specie. Flores termiqales cauli, ramisque,
laxiuscule coadunati, breviter pedicellati, vel sessiles,
passim pauci,et subinde etiam solitarii. Squam® ca-
lycem involucrantes hie quoque ludibund® , sed sape
calyce dimidio breviores, et etiam infra dimidium. Corolla
variat ®qualiter rubens , vel in®qualiter rubro-
^maculosa, vel circulo macularum saturatius rubentiuo
circa faucem picta . Reliqua omnino ut in specie *
DE CANDR IA-DIGYNIA ; 547
Dantur individus, quæ nescias, an referas ad speciem ,
an ad hanc varietatem. Plant® serotin®, vel septen-
trionalium locorum propri® magis vergunt in hanc
varietatem X. Dianthus collinusWaldst. et Kit. PI. rar.
Hung. f. p. 36. tab. 38., quamvis sit eidem proximus,
tamen distat foliis latioribus, lanceolato-linearibus ,
quinquenerviis , floribus numerosioribus, distinctis, co-
rymbosis, minoribus , petalorum lamina cuneiformi .
Sæpe accepi Dianthum Carthusianorum L. sub nomine
Dianthi ferruginei ; sed Dianthus ferrugineus Mant.
alt. p. 563. est diversa species, de qua Smithius nos
monet in Trans. Lin. Soc. a. p. 295., Linnæum in MS.
suo earn firmasse figura Milleri Ic. tab. 8r. fig.i., quam-
I vis hæc icon non sit optima . Cæterum Dianthus ferrugineus
L. gaudet foliis lanceolato-lineaiûbus , flore
luteo cum aliqua tinctura rubro-ferruginea in medio
petalorum , petalisque emarginatis , lobis tridentatis .
Millerus habuit hanc plantam ex horto Chelseano,
ubi nata erat ex seminibus in Hispania lectis. Verum
cum Linnæus, et Millerus erronee attulerint ad earn
synonymon Barrelierii , quod pertinet ad Dianthum,
Carthusianorum, erronee quoque illi tribuerunt pa-
triam stirpis Prætutianæ a Barrelierio exhibit® .
Denique observabo, Dianthum Carthusianorum L. poliere
habitu, et præsertim inflorescentia valde Iudibunda,
ut, qui longe lateque non viderit in loco natali , fa-
; eile decipi possit, et sumere lusus ejus pro distinctis
speçiebus, sicuti hactenus factum es t.
3. Diatjthüs Armeria : pubescens , soabridus ; foliis li-
nearibus 3 fasciculis paucifloris j squamis calycem in-
I volucrantibus lanceolato-subulatis , elongatis ; lamina
petalorum oblonga , antice denticulata, supra pilosa .
: B. Armeria Sp. pi. p. 586. Smith. Engl. FI. 2. p. 286.,
î et Engl. hot. o. 5. tab. 317. Hook. Lond. ed. Grao. v. A.
S’ tab. 56., et Brit. FI. ed. 2. p. 200. FI. Dan. tab. 23o.
All. Ped. 2. p. 75. n. 1846. Balb. Taur.p. 69, Re Seg.
\ P- 36., et Tor. 1. p. 282. Bir. Acon.r.p. 145. Coll. Herb.
Bed. i . p. 295. n. 7. Noce, et Balb. Tic. i.p . 198., et 376.
Comoll. Com. 3. p. i 33. Lanf. Mant. in Conf. e Brugn.
Giorn.dec. 2. tom. 10. p. 282. * Poltin.Ver. 2.77.40. Nacc.
fen. 3. p. 22.Ÿ Sav. Pis. 1. p. 412. Sebast. et Maur.Fl.
Rom.prodr.p.i/\(). Ten. Nap. 1. p. 228., et Syll.p.aay.
Moris. Sard. 1. p. 232. De Cand. Franc. 4- par. 2.
P' 74r-> et Prodr. 1. p. 35.5. n. 3. Sturm. Deuts. FI. 1.
™th. 28. heft. Röhl, tum Mert. et Koch. Deuts. Fl. 'i.