mis calycinis pungentîbus, tubo calycis brevioribus et prae-
sertim defectu squamarum subcalycinarum in flore inter-
medio differt, quae nota nostram plantam Saponari is nec
Dianthi s adnumerandam esse demonstrat.
'11
i l
H ■ IBM H I 1
216. DIANTHUS. Lixx. (B.)
Liant, gen. pl. ed. S chreb. N o. 770. — Gaertx. II.
p. 227. t. CXXIX. ƒ. 13. — L am. ill. t. 376. —
S chkithr t. CXXI. — D ecand. Prodr. I. p. 355.
C a ly x tubulosus, 5-dentatus, basi squamis op-
positis suffultus. Petala long e u nguiculata. Capsu
la u n ilo cu la ris, ap ice dehiscens.
1) D ianthus debttosus. Fisch.
D. caulibus er ectis vel adscendentibus sim p licib us
r am o s isv e , floribus so lita r iis fa stig ia tis, bracteis
squamisque c a ly c in is ovatis a cum in a tis c a ly c em
dimi di um subaequantibus p a tu lis, petalorum la m
in a in c iso -c r en a ta .
D. dentosus. Beichenb. pl. crit. V I . p. 32. t. DXLVI.
ƒ. 743. 744.
D. inodorus. Pall. it. II. p. 523?
D. deltoïdes. Patrin. Florul. barnaul. Bise.
Hab. in apricis minus editis ubique (L. Z?.); in australio-
ribus rarus, v. gr. prope Alexandrowsk (IbT.) Fl. per to-
tam aestatem. 2f..
Videtur una ex innumeris D. co l l i n i varietatibus
sparsifloris. Quam maxime variabilis. Caules solitarii
aut plures ex eadem radice, erecti aut adscendentes, sim-
plicissimi, uniflori, 4 — 6 -pollicares, aut ramosi: ramis ite-
rum ramosis: ramulis unifloris, 1 — ljj ped, alti. Fol ia
latitudine varia. Flore s majores vel minores, pallide vel
saturatius purpurei.
2) DlANTHUS RAMOSISSIMUS. Pali.
D. caule basi scabriusculo dichotomo ram o so , fo-
liis angusto - linearibus acutis planis m a rg in e
se r ru la tis, floribus so lita r iis , squamis su bca ly c i-
n is 4 — 6 ovatis mucronatis m a rg in a tis c a ly c e
plus duplo brevioribus, dentibus c a ly c in is o vatis
mucronatis m a rg in e v illo su lis , petalis dentatis
pilosulis.
D. ramosissimus. Poiret. Ejtcycl. Suppl. IV. p• 130.
Decand. Prodr. I. p. 358. No. 32. — Ledeb. Ic. ph
Fl. ross. ait. illustr. t. 197.
Hab. in siccis rupestribus totiüs regionis ad fl. Irtysch non
rarus (L. Bl. B .) Fl. «un., Jul.
Radi x crassa, inferne saepius in tuber inlumescit,
apice multiceps, lignescens. Caules plurimi, basi suifru-
ticosi, erecti, teueres, rigid!, glabri vel basi distincte sca-
briusculi pilis minutissimis brevibus densis, parum glau-
cescentes, a medio dichotomo-ramosi: ramis basi semite-
retibus. Fol i a linearia, carinata, margine vel inlegerrima,
vel saepius praesertim superiora serrulato- scabra, acuta,
basi membranaceo - cbnnata ; infima marcescentia ; caulma
inferiora internodiis longiora, acutiuscula; superiora ab hinc
ubi caulis in ramos dividitur internodiis breviora, acutis-
sima; summa ramorum subulatabrevissima, bracteaefor-
mia; saepius postremum par, rarius duo paria calyci appro-
pinquata, dilatata, jta ut squamarum subcalycinarum par ter-
tium et quartum constituere videantur. Squamae îgitur
subcalycinae 4, 6, rarius 8, imbricatae; exterioribus angu-
stioribus, brevioribus; omnibus adpressis, oblongis, acuminatis;
internorum margine apicem versus latius membranaceo,
dimidio calycis tubo breviores. Calyx stnatus, cylin-
dricus, ad summum § pollicem longus: dentibus exquisite
acuminatis. Pe ta lorum laminae cuneato-oblongae, mar