7 ) R anunculus flantaginifolius. Murr.
R« flag e llife ru s, subglaber, foliis omnibus rad ic a li-
bus p etiolatis co ria ceis su b co rd a to -o v a tis ellip-
tic isv e apioe t r i - vel 5 -d e n ta tis , scapis subere-
ctis u n i- yel bifloris, p etalis sepala h irsu tiu sc u la
deflexa ta rd e decidua su p eran tib u s, c arp e llis stylo
su b uncinato apiculatis.
R« plantaginifolius. Murr, in Nov. Commentar. Goett.
T ill. p. 39. t. 2. (esccl. syn. Amman.)
R. salsuginosus. Dec. Syst. nat. I. p. 251. ( excl. sy-
non. Pallas. ) — Dec. Prodr. I. p. 33. ( excl. syn.
Pall.) •— Spreng. Syst. veg. II. p. 649. — Schlechtd.
Ran. I. p. 22.
R. ruthenicus. Jacq. h. vindob. III. p. 19. t. 31,
Ranunculus foliis radicalibus ovalibus, petiolatis triden-
tatis. Gmel Fl. sib. i r . p. 202.
Ranunculus palustris, folio Plantaginis, luteus. Amman.
ruth. p. 79. No. 105 ? (Descriptio Ammani quoad
foliorwn formam cum planta nostra sat bene can-
gruit, sed foliis amplioribus et caule a basi ad me-
diam partem usque folioso quodammodo recedit. Estne
varietas in locis paludosis enata ?)
Hab. in deserto ad fl. Tschuja, in locis humidiusculis sub-
salsis (B.) 2J.,
R. sa 1s u gin os um Pall. it. III. p. 213, speciem sane
obscuram et haud satis notam, cum R. p l a n t a g i n i f o l i o
conjungere non audeo, quia synonymon Ammani (R. r e pens,
flore in caule singulari, foliis varie sectis. Amman.
ruth. p. 81. No. 107. t. XIII. f . 2.) ab III. Pallasio l, c.
allalum cum nostra planta minime convenit. Clarissimus
de Schlechtendahl (Animadv. in Ran. I. p. 22.) R. s al su-
ginosum Pall. it. R, Cymbal a riàe subjungit, sed figura
Ammaniana momentis haud levibus ab illo distat. Forte
hie species tertia hucusque cum aliis confusa Iatet, quae a
R. pi a n t a gini fol i o foliorum forma, a R. Cymb a l a-
riae corolla polypetala differre videtur.
Sea pi cum flagellis, petiolis et foliis plerumque hirsute
albida patula adspersi, rarius glaberrimi. Fo lia ovata
vel elliptica, basi rotundata vel subcordata, apice plerumque
tridentata (in planta culta non raro quinquedentata), rarius
integerrima ; dentibus nunc profundioribus, nunc minus pro-
fundis; dente intermedio semper majore. Scapi (in planta
spontanea) plerumque erecti, rarius adsurgentes, uniflori vel
biflori, nudi vel bracteolis una duabusve sublanceolatis ses-
silibus vel subpetiolatis instructi. Sepal a reflexa, tarde
decidua. P e t a la sepalis longiora, plerumque 6 — 10,
obovato - oblonga, basi attenuata, apice plerumque rotundata,
rarius emarginata, aurea, in ima basi foveola necta-
rifera et squamula minuta aucta. Gynophorum dense
villosum. Carpel la venîs obliquis crassis costata et pun-
ctis minutis impressis notata. Stylus sat longus, basi di-
latatus, apice uncinato marcescente terminatus, quare carpella
matura plerumque mucrone recto (non uncinato) ter-
minata sunt. Seme n erectum, structura generis.
A R. Gymbalar iae statura majore et rigidiore, foliis
firmioribus, petalis numerosioribus ealyeem superantibus haud
unguiculatis, nec non capitulis frucliferis subglobosis (non
oblongis) satis distinctus.
8 ) R anunculus Cymbalariae. Pursh.
R. flag e llife ru s, foliis omnibus rad ic a lib u s petiolatis
su bm em b ran a c e is o rb icu latis ellipticisve sub-
co rd atis cu n ea tisv e dentatis incisisve cum scapis
\ — 8 -flo ris e re c tis su b g la b ris, petalis u n g u ic u la
tis sepala g lab riu scu la deflexa subaequantibus,
c a rp e llis stylo b re v i subunciDato apiculatis.