I
1, »w, «.-™
flora subglobosa spatham bivalvem superante, sta-
minibus simplicibus petala acuta superantibus.
A. azureum. Ledeb, Ic. pi. Fl. ross. alt. illustr. 1.136»
Hab. in mont, ad 11. Ivurtschum circa fortalicium Buchtar-
minsk et ruinas Ablaikit (M.). Fl. Majo, Junio. 2{..
Bu lbus solitarius, subglobosus, tunicis albidis vel vio-
laceis involutns. Gaul is pedalis yel bipedalis, erectus,
strictus, inferne plerumque foliis tribus ornatus, caeterum
apbyllus, teres, pruina glauca obductus. Fo l i a sparsa,
vix ad medium caulis porrecta, acute triangularia: latere
interiori exterioribus parum latiore (in planta culta folia
subinde latiora evadunt, carina tarnen semper valde prominente),
acuta, glabra. Va g in a e inferiorem caulis partem
obtegentes, striatae : striis prominentibus exasperatis.
Spath a bivalvis: valvulis membranaceis, diaphanis, ovato-
orbiculatis, apice producto obtuso, marcescentibus, umbella
multo brevioribus. .Umbel la multiflora, subfastigiata.
Ped u n cu l i 6 — 9 lineas longi, sub anthesi erecti; inferiores
demum dellexi, ita ut umbella subglobosa eyadat.
Rudimenta spathacea, oyata, acuminata inter omnes pedun-
culos. Cor ol l a azurea, post anthesin violacea. P e t a l a
ovato-oblonga, acuta, palentia, persistentia. F il a men ta
simplicia, subulata, azurea, petalis ïongiora; alterna parum
angustiora. An t h e r a e aeruginosae. Germen trigonum,
azureum, basi punctis tribus excavatis viridibus notatum.
St y l u s yiolaceus, subulatus. St igma simplex. Ca p s
u l a triangularis, petalis persistentibus conniventibus in-
voluta iisque brevior, trilocularis: loculis dispermis. S e mina
triangularia.
Haec species forsan eadem est, quam ill. Pallas (it. II.
». 737. No. 107. t. R .) a se „ in planitie salsuginosa ad Ir-
tin inter rivum Beresofka et Septempalatiorum rudera co-
piosissima, neque postea alibi” inventam sub nomine A.
c o e ru l e i descripsit et in icone adjecta delineari curavit,
cujusque menlionem quoque fecit cl. Sievers in Pall. n.
nord. Beytr. VII. Folia autem a cel. auctore linearia lau-
dantury quae in nostro manifesto triangularia sunt; flores
nostri intense azurei nec dilute coerulei; de staminum lon-
gitudine nil adfert, quae yero, si iconi fides habenda est,
petalis breviora videntur, cum nullibi apparent.
Denique nec in horto, nec inter plantas spontaneas un-
quam speciiiten vidimus bicaule, quale icon Pallasiana sistit.
14) A ulium odorum. Linn.
A. bulbo tunicato rhizomati horizontali adnato,
caule ipsa basi foliato subcompresso, foliis disti-
chis canaliculato-triquetris, umbella fastigiata,
spatha bivalvi, petalis acutis stamina subulata
superantibus.
A. odorum. Linn. Mont. I. p. 62. — JVilld. Spec,
pi. II. p. 76. (excl. patria). — Spreng. Syst. veg. II.
p. 38. No. 70. — TreViran. ^411. Spec. p. 14.
A. tataricum. Linn. fil. Suppl. 196. — JVilld. Spec.
pi. II. p. 67.— Sievers in Pall. n. nord. Beytr. VII.
A, umbellatum, foliis fistulosis, corapressis, radice re-
ticulo obducta. Haller Comm. Goetting. II. p. 337.
t. IX. et X. f . 2.
Allium scapo nudo tereti farcto, foliis semicylindraceis,
staminibus corolla longioribus. Gmel. Fl. sib. I. p. 52.
No. 16. t. XI. f . 1.
Hab. in campestribus ad fl. Bekun deserti soongoro-kirg-
hisici (M.), inter fl. Kurtschum et mont. Saratau
(Sievers), nec non in sabulosis ad fl. Katunja et bol-
schoi Ulegumen (B.) — Fl. May. 2j..
Flores in icone Gmelini nimis magni. — Bulbus intus
tunicalus, extus subreticulatus.