2) P edicularis abrotanifolia. M. a Bieb.
P. corolla r in g en te , fo liis pinnatis: pinnis linea ri-
bus pinnatifidis, galeae rectae rostro subnullo, ca-
ly c e membranaceo hirsuto quinquedentato: den-
tibus bracteisque c ilia to -h ir su tis subintegerrimis,
spica d ensa, caule ipsa basi ram o so , caeterum
sim p lic i.
P. abrotanifolia. JM. a Bieb. in Stev. Mon. p. 22.
No. 8 t. V. —— Ledeb. Ic. pi. Fl. ross. ait. illustr.
*.278.
P. verlicillata fi. Finn. TVilld. Spec. pi. III. p. 214.
P. myriophylla. Pall. ( quoad spécim. altaica, ex cl.
vero planta davurica. )
Hab. in apricis montosis ad fluv. Kerlyk et Kan in Tscha-
rysch influentes (JL. B.) Fl. Jun. Jul. ?
fi. glabrescens : praecocior, procerior, calycibus bracteisque
glabrescentibus, spica basi interrupta.
Hab. in montosis siccis ad fl. Tschuja (JB.) FI. Majo. 2J..
Quoad florexn xnultum convenit cum praecedente, sed
habitu longe abhorret. Differt floribus minoribus, galea
utrinque fere rectilinea, nêque infra arcuata, magis elongata
angustiore, labello breviori, sûlphureis; filamentis omnibus
glabris, capsula immatura in mucronem obliquutaa brevexn
terminata, calyce elongato cylindrico membranaceo, prae-
sertim in var. a. hirsutissiino, breyius quinquedentato ;
bracteis angustioribus hirsuto - ciliatis a basi fere spicae in-
tegerrimis; spica arcta nec|ue e verticillis ab invicem remo-
tis composita, foliis ad rachim usque dissectis : laciniis re-
rbotioribus pinnatifidis: lacinulis subaequalibus obtusis; caule
quadrifariam hirsuto, denique constanter ipsa basi ramoso,
caeterum tarnen simplici. V at. fi. omnibus partibus gla-
brior, procerior, spicam habet basi interdum interruptam,
pinnasque folioruin latiores. Icon Stevenii et descriptio citatae
factae sunt ad specimina macro solo enata, quo fît ut
aegrae recognoscenda sit speçies.
3 ) P e d i c u l a r i s v e r t i c i l l a t a . Finn.
P. corolla r in g en te , galea recta obtusa labium in-
ferius subaequante, filamentis duobus barbatis,
antherarum paribus c o n tig u is, c a ly c e hirsuto
capsula paulo breviori.
P. verlicillata. Finn. Wïlld. Spec. pi. III. p. 214.
( excl. var. fi.) — Spreng. Syst. veg. IL f . 181.
No. 45.
P. verticillata. fi. Stev. I. c. p. 24. No. il.
Pedicularis caule simplici, foliis quaternis. Gmel. Fl.
sib. IM. p. 206. No. 18.
1 Hab. in humidis alpium non rara (F. B.) 2].. Fl. jam pri-
mis diebus Maji, ubi nives deliquescunt.
Ab europaea secundum cl. Steven l. c. nonnihil dilfert
et accuratiori examini comparativo subjicienda.
4) P edicularis S tevestii. Bunge.
J P. corolla r in g en te , galea recta obtusa labio in fe-
rio ri breviore, filamentis duobus barbatis, antherarum
paribus ab in v ic em remotis c a ly c e hir-
sutiusculo capsula plus duplo breviore.
P. verticillata y. Stev. I. c. p. 24. et 25. No. 11.
Hab. in humidis ad fl. Tscharysch (F . B.) et ad fontes fl.
Jebagan (B.) Fl. Jun., Julio. 2}..
Tota planta ancedente procerior, glabrior, neque caulis
nisi ad angulos pubescens. F o lia pinnatifida, nec pinnata:
pinnae latiores, interdum late ovalae, obtusae, duplicato-
serratae, albo-cartilagineo-marginatae, imbricalae. Florum
verlicilli magis distant. Parles fleres, ut e diagnosi elucet,
non minus abhorrent. Inprimis antherevum ratio signum