simplex vel divisus, teres, fuscescens, radicularum fibrillas
agit crebras aut rariores, breves, plcrumque indivisas, albe-
scentes, vage aut fasciculatim dispositas. ln plurimis speciebus
foliis est destilutus; nonnunquam vero, praeprimis
cum arcuatim ascendit nec omni longitudine radical, folia
habet minuta, rotunda, sursum connivcntia (Pl. repanda
Tab. XII. f. 1 ., bantamensis T. XXII. f. 1 ., ulophylla T.
XXVIII. ff. 1.2.) Rami ex hqc caudice surgunt magis mi-
nusve erecti, rarius procumbentes et fibrillas e latere infero
protrudentes. (Pl. interrupta T. XII. f. 1 .) Sed ascendentes
rami quoque vel eredi in iionnullis speciebus radicularum
fasciculas agunt ex axillis foliorum (Pl. cornata T. V ili, f 2.)
Principales hi rami basi vestiti sunt foliis minoribus rotun-
datis transverse cauli affixis, e quorum axillis turiones saepe
oriuntur ilagelliformes, vel nudiusculi vel foliolis rolundis
parce obsili fP/. fasciculata T. I. f. I., flaccida T. XVI. f. 1
hiserialis f. 1 .). Simplicissimi non nisi iuvenili
actale reperiunlur; adultiores a medio inde dividunlur in
plures ramulos alternos, breviores elongatosve, eodem modo
saepe iterum divisos, ut baud raro ob ramulorum fascículos
habitus plantae dendroideus exsistat. Pl. Arbuscula
T. IV. f. 1., N e e s ia n a T .W ll. f. 1 ., heteromalla T. XV. f. 1 ).
Pinnatà ramificalio infrequens (Pl. iavanica T. IV. f I.,
abietina T. XXIX f. 1 .). Species longe plurimae innovando
in ramulos diffnndunlur, cum sub apice rami caules novelli
progrediuntur vel utrinque vel uno latere. Quod ultimum
si evenil, ramulus saepe demum caulis principalis
continuatus videtur, ut caulem indivisum putares. (PI. annotina
T. VI. f. 1 ., rubescens T. XI. f. 1 .). Perraro deifique
l'amuli e foliorum axillis orientes deorsum in caudicem ilagelliformcm
allenuantur. (Pl. opposita T. XXV. ff. 1 . 1 0 .,
dendroides T. XXX. ff. 1 . 2 .). Rami ramulique plerumque
teretes sunt, rarius compressi, crassitic fili linei .— pennae
corvinae, fnscescentes, purpurascentes vel eliam nigri, band
raro nitidi; ramali patentes s. palenti-divergentes, subinde
vero ángulo recto a ramo principali distantes. Elongantur
baud raro in apicem tenniorem flexuosum, parcius folio-
sum , nonnunqnam radicantem ; (Pl. amplerifòlia T. XV.
t \ . . flaccida T. XVI. f. 1 .) praefprmantur gemnfis ip axil-
lis foliorum erumpentibus. Compages caulis constat c tela
cellulosa laxa albida e cellulis sphaeroidcis conformala, et
e strato exleriore cellularum elongatarum tibriformium viridi
fuscescentinm; extremae serie! cellnlae compressae, den-
siores.
Folia ramorum priiicipalium a basi ad apicem sensim
maiora magisque approximala, oblique cauli affixa quidem
(ut in omnibus lungermannieis foliosis sed magis minusve
ad insertionem vel hoi-izontalem vel verticalem inclinantia
el basis medio saepe prorsus Iransverse cauli adnala. Cir-
cumscriplione sunt rotunda aul ovata, pleraque apicem versus
angustiora eamque ob causam orbiculata, cordata, ovata
vel lanceolata, rarissime linearla (PI. laxa T. XV. f 2 .), fere
semper magis minnsve obliqua. Supera s. dorsalis basis
pars ad medium superioris lateris caulis se vertcns brevius
longiusque in caule decurrit et margine in plicam reflecli-
tur, ut medium folium convexum evadat et caulis decur-
rente foliorum basi quasi costatus vel alatus appareat (Pl.
calva’Ì .Y . f 2 . , p a r v ifo lia T .Y .f.'ì.. hypnoides T . y i l . i . i ) .
Inferus s. ventralis folli margo quoque decurrit, sed bre-
xius, libera basis parte dilatata vero in pluribus speciebus