decurrentia, opposila, patenti-divergentia, semiovaia, obtusa,
margine supero reflexa inlegerrima, infero basi dilalala
imbricatim se tegentia vel subreflexa, rotundata, antrorsum
apiceque argule denticulata, nonnunquam dente uno alterove
ct in margine postico sub apice obvio, viridi - fuscescentia,
laevigata. Ramulorum folia remotiuscula (praeprimis suprema),
minora, magis deflexa, basi antica vix dilalala integerrima
, reliqua parte marginis minus arcte dentata, saepe
acutiuscula. Compages densa, areolae ovali-rolundae, inter-
slitiis triangularibus. Spicae .masculae in distincla pianta,
terminales, raro solitariae, plerumque duplicatae pluriesve
divisae, lineas 4—12 longae, semilineam latae, lineares, apice
vix angustatae, e paribus foliorum 20—40 compositae.
Saepe ex apice spicae unius alteriusve ramulus enascilur
brevis tenuis. Folia perigonialia disticha, arcte imbricata;
ovali-obovata, basi ventricosa et caulem amplectentia, apice
palentia subrotundata, denticulato-spinulosa, dente uno vel
duobus longioribus. Antherae flavescentes, breviter pcdi-
cellatae. Fructißcatio feminea in ramis ramulisque terminalis,
licet ob innovationes sub illa prodeuntes demum laleralis
vel axillaris appareat. Folta involucralia duo, caulinis
similia sed maiora et longius cibala, perianthio appressa
illudque fere aequantia. Perianthium sesquilineam longum,
apice aeque latum, obconico-campanulatum, apice et latere
compressum, dorso alatum, carina extante denticulata, ore
rotundatum, subbilabiatum, inaequaliter ciliatum.
T ab . X IV . iìg. 1. PlaiiLa f em in e a , n a t. ma g n .-, f. 2 . folia rami p r in c ip a lis , a
la te r e su p e ro visa ; f. 3 . fo lia su p e r io r a ram u lo rum ; f. 4 . fo lium a la te r e
in fe ro v isum ; f . 5 . fo lli p ars ut c o n te x tu s c e llu la r is c o n sp ic ia tu r ; f. 6. a. folium
inv o lú c r a le , b. p e r ia n th ium ; f. 7 . ramulus p lan ta e m a scu la e cum s p icis,.
n a t. magn.-. f .8. sp ic a e p a r s ; f. 9 . lo lia p e r ig o n ia lia ; f. 1 0 . p oUinavium
iam eiToelum. fl’. 1— 6, 8— 1 0. auctae.
45. Plafi:ioc]iila afliantoidcs* Lind. (Swarlz.) .
PI. caule repente, ramis erectis laxis apice innovanti-
bus; fo liis basi approximatis subopposilis divergentibus semiovato
oblongis obtusis, margine supero reflexis subdenta-
tis, antrorsum apiceque dentato-ciliatis-, perianthio obovato-
campanulato dorso alato (ala lata crenulato - serrata) ore
truncato ciliato.
Iim g . ad ia n to id e s. S w a r t z , P r o d r . F l. I n d . o c c id . p . l 4 2 . F l. I n d . o cc . V o l i l i .
p . 1 8 4 2 . (e x p a r te c t e x c l. var.)
Habit. in lamaica cum priore; (Swartz, herh. Hookeri,
Horiiemanni) in Cuba insula. (Herh. Hookeri).
Descr. Statura maior quam praecedentis. Rami, praesertim
steriles, longiores, 3—5 pollicares, minus divisi; ramuli
erecto-patuli, ad apicem (inprimis plantae masculae)
saepe fasciculati. Folia minus densa, basi solummodo se
invicem tegentia, suprema et ramulorum dislantia nec opposita,
longius decurrentia, elongata, tenera, molila, laete
viridia , non serrato-dentata sed arctius et longius (baud
raro toto ambitu) dentato-ciliata. Innovationes iuniores et
ramuli supremi steriles foliis saepe praediti remotis evidenter
alternis angustioribus obovatis, apice tantum denticulatis.
Perianthia maiora, carina latiore instructa, adulta etiam
involucro minora. Textura laxior. Relicjua u t in jiraece-
dente.O
bs. 1 . lungermanniae adiantoidis nomine plures sa-
tisque distinctae species veninnt apud autores et in herba-
riis. Prima huius confusionis causa ipse Swartzius videtur,
quijjpe qui alienas stirpes tanquam varietates adianloidi
suae adscripsit, ea.sdem huius nomine cum amicis communicavit,
omnesque in herbario commiscuit, in quo qualuor
11