Amphigastrus praeditae pei-paucae (quinqué) speciès.
Sunt, ubi reperiuntur, ovalia vel rotunda, Integra vel di-
visa, denticulata, in unica specie cum foliis connata. (Pl.
ciliolala. T. XXX. ff. 3. 5.). Plurimae species dioicae, paucae
monoicae. Plantae masculae illarum solent esse tene-
riores et graciliores. Fructillcatio masculina spiciformis initio
apici ramorum insidet (Pl. macrostacliya T. XIV. £1.)
dein vero caule longius extenso inferné eundem cingit (Pl.
cristata T. VI. £ 1 .) ; baud raro plures adsunt spicae in eodem
caule per intervalla posilae, cum foliis variantes (Pl.
laxa T. XV. £ 1 .). Folia perigonialia per paria (6—40) disposila,
dislicba, imbricatim se legenlia, minuta, apicem
spicac versus sensim decrescentia, rolundo-ovala, basi ven-
tricosa transverse cauli affixa illumque amplectentia, apice
erecta sibique appressa vel patenti-divergentia, integerrima
bel apice denliculala, constiluunt spicam bilinearem-sesqui-
pollicarem ovalem lanceolatam linearemve, magis miuus-
que squarrosam, si apicalis manet saepe duplicatam vel
Iriplicalam {Pl. macrostachya T. XIV. £ ).). Antherae 2—4
in singnli folii ángulo, ovali-rolundae, griseae vel fuscescen-
tes, lllameutis insidentes brevibus e duplici cellularum
serie.F
riictijicatio feminea initio semper terminalis est. Pro-
venit nimirum ex apice caulis s. ramorum et in illis speciebus,
quae ramificatione gaudent vaga vel pinuata, postea
quoque apicalis femanet; in reliquis vero dichotome divi-
sis fere semper innovationes oriuntur sub apice ramorum,
quara ob causam in eorum dichOLomia mox : collocata apparet
fructificatio, quae vero, si ex uno tantum latei'e ramulus
innovando progreditur, lateralis vldelur, praesertim
cum ramulus novellus valdc augcsccns ramus principalis
continuatus videtur, quod si cvenit originarius apicalis fru-
ctilicationis situs aegre discernitur (Pl. procera T. VII. £ 1 .,
dichotoma T.XIII. £ 7., geniculata T.XXVII.), in supremis
tamen ramnlis baud amplius proliferis, si fruclifcri sunt,
semper conspicuus. In unica specie (Pl. alictina T. XXIx!
£ l.) fructus semper ramulis brevibus insidet e latere can-
lis provcnientibus.
Folia involucralia, ut supra iam monui, non ipsa indole
a caulinis differonl, cum folia ad apicem ramorum sensim
increscant, corumqne ullima scsc erigendo perinnlhinmque
ampleclendo involucrum forment. Sunt igilnr maiora quam
caulina, plerumque arclins dentala, cibala ant laciniata.
Tempore fruclus maturitalis perianlhio sunt breviora ; rarius
illnd aequant. Primum erecta sunt ct perianthium
occultant, dein vero patent et nonnonqnam rctroilectunlur,
ut pcrianthio porro crescente longius ab eo distent nubum-
que adesse videatur involucrum. (Pl. gymnocalycina T. X.
£ 5. heteromalla T. XV. £ 5.). Perianthium c duobiis fobis
connatis formatum vidclur, qua de causa sutura lateralis
plcrumque conspicua est, quia nonnunqnam margo fobi
unius lanquam ala angusla vel inlegerrima vel dentala su-
perstet. luvenile est minulum vaklcque compressum, turn
fruclu augescente medio inilatnm, ovalum, obovatum vel
pyriforme; saepe panilo incnrvum etabqnantum obliqmim,
ore Iruncalum inlegerrinium, denlalnm cibalnmvc. nun-
quam revera bilabialum, sed baud raro uno lalerc nonnihil
incisnm (PL gymnocalycrna T. X. £.5.). Species dichotome
divisae pleraeep.ie pcrlanlbio brevioro sunt instruclae vix involucrum
excedente. Colore non differì a fobis, nisi quod