è r i
Mus. d’Hist. nat. X I I . p. 3 19. t. 10. f. a. — Eju sd . Plantes
remarquables du B r é s il p . 2 2 1 . t. 2 1 . f . 2 1 . f . a.
„SuFTRrTii digitalis — pcdalis, odore gravi. Folia C—9 Ilo, Ion-
g a , 1 —S Un. la ta, oblongo-lanceolata, acute, a tertk parte supcriore
usquo nd basin altcQuala, júniora suprcniaquo Linccolnto-liucnrin, saepe
minora. Flobes la apice caulis rnmuloruraque extraaxillarcs, sessiles,
subspicnti, secundi, bracteis intcrmixtl, quaudoque gemiuls consimilibus
folils supcrioribus. Corolla infundibuliformis, circiter 10 lin. louga,
tubo leuui cylindrico, limbo magno cupulaeformi 6-lobo subirregularl
pubcrulo albo, in fundo luteo, iu quovis lobo striis 3 paUidc purpuréis
notato. Valv ar causularss bipartltae. Semina parva, nigra, trl-
quetra dorso couvexo, utroque Intero fovcola arcuata profuude excavata.
Couculum subcylindricum, comprcssiusculum, arcuatum. Coiv-
LEDOXKs semiteretes.“ Sf. Uit.
Freqaens in pascuis ad rip'as fiuminis Uruguay, in prov. dieta
Ilio Grande el AUssSes, Jawwari'o et Februario florens ; St. Bitaire. 4
• NIEREMBERGIA PUBESCENS Sp. foliis oblongo-Iiucari-
bus glaiidtiloso-pilosiusculis; capsula polyspcrma bivalvi; caule
lignoso diffuso : Spreng. Syst. Veg. 1. p. 613.
Species Montcvìdcnsis (auct. Sprengelio), ob capsulam bivalvom
verisiinililer inter Petunias iusorcuda (forsitan P. Seltovianaì) — iu
Repertorio Hot. syst. W'alpersiano (fortasse duce Dooio) cum A', gra-
reátente St. n u . conjuucta, ncscio qua ratione.
4. NIEREMBERGIA STATICAEFOUA Sendt. herbacea,
peretiuis nut suffruticosa, pilis glaudiiliferis hirta; rhizoniato valido ;
caulibus eredis superne divisis; foliis glabris radicalibus conge-
stis majoribus spathulato-lanceolatis acutiusculis in petiolum
acuminalis, superioribus e redis lineari-lanceolaiis; Jìoralibus
bracteaeformibus, pediccllis fructiferis calycem superanlibus ere-
etis; calycis cylindrico-campanulali tubo corallino multoties lon-
gtoris v i t ad medium 5 -fid i laciniis lanceolatis; tubo corallino
brevi immerso, limbo infundibuliformi-iilatato-, stigmate transverso;
capsula oblonga obtusa.
Egregia spccics cum nulla confundenda. Rhizoma crassum
horizontale caules plures graciles erectos vel adscendentes spl-
thnmncos cmittens. F olia radicalia similia illis Statices serótin
a s , glaberrima, nervo distineto, vcnis obsoletis, 1 — l i poli,
louga, 4 — 5 lin. lata; caulina angustiora acutiora, pilis dentata.
IsKLOBEscENTu gcticris : flos primariifs terminalis prophyllis saepo
duobus ramiilifcris, rcliqui llores prophyllis ramuliferis unicis.
Flores vidi in singulo caule ad summum senos. Pedicelli parite
r ac rhachis calyccsque pilis glanduliferis brevìusculis dense
pilosi, florifcri 3 — 5 liti, longi, graciles; fructiferi rig id i, uncia
non raro longiores. Calvi florifer ferc ad medium divisus, fructifer
paullo adauctus picrumquc ad tertiam partcm divisus, laciniis
ercclo-coiinivenlibus. Coboll.ae tubus 1 | lin. longus, e basi
scnsim conice angustatus, tane abrupte in limbum circitcr 5 Iin.
longum (a faucc ad marginem) in formam infundibuli dilatatus,
■ cxtus pubens, in sicco pallidus. Stamina ad faucem aduata, erecta,
exserta; antherae conglobalae. Ovabium elongato-ovatum,
basi disco annuliformi submembranaceo fultum. Stigma bilobum,
lobis transvcrsalitcr dilatalis horizontaliter arcuatis. Capsula calic
e tecta, oblonga, obtusa. Semina plurima, parva, compresso-
trigona.
In Brasilia auslralii Sellotv. — Formam affinisshnam uniflo-
ram in Texas a Drummondio Uctam (n. FIS vel 8ÌT) in Uerbario
Vindobonensi asservatam vidimus.
SOLANACEARLTM ICONES EXPLICATAE ET EXCURSUS MORPIIOLOGICUS.
ICONES SOLANACEARUM EXPLIC.ATAE.
STIQMATOCOCCA W hxd. Reliqu. Mss. in Röm. e t Schult,
hiantissa I I I . p . 3 . (Endlicher Gen. p . 6 6 9 . ) pianta dubia vix
erit genus hujus ordinis.
ADDENDA.
pag. 15.
8. SOLANUM PRUNIFOLIUM Willd. = Solanum Sea -
fo r th iam m Andrew’s Boi. Repos. p. 5 0 4 . — Dunal Synops.
p . 7 . — Sims boi. Mag. X L V. t. 1 9 8 2 . - Röm. et Schull.
Syst. Veg. IV . p . 5 7 5 . — Loddig. Bot. Cab. t. 9 7 1 . — Walpers
Reperì. Boi. syst. I I I . p. 4 0 .
pag. 36.
44. SOLANUM GRACILUMUM Sendt. = Atropa Mrlella
Spreng. Syst. Veg. I . p . 6 9 9 . n. 1 0 . leste cl. Klotssch.
pag. 48.
69. SOLANUM CONVOLVULUS ct BOERHAAVIAEFO-
LIUM Sendt.
In prov. Sancii Pauli proveniunt: Illartius et Setloui.
pag. 71.
105. SOLANUM HEXANDRUM Vell. = Solanum macran-
Ihum Hook. Bot. Mag. L X X I . t. 4 1 8 8 . ~ an Dun. P ( p . nostra
7 3 .) .
pag. 73.
107. b. SOLANUM GUARANlTICUìM S t. H il. „caule fru ticoso,
basi aculcato; aculcis rcctis; ramulis pubentibus; foliis
solilariis, ovatis, acuminalis, basi inacqualibus, subtus repandis,
pubentibus, supra subglabratis ; cymis extrnaxillaribus paucifloris.“
S t. Mil.
Solanum guaraniticum St. EU. in Mém. du Mus, d’hist.
nat. X I I . p . 3 2 1 .
„FnuTKi circiter 4 -pedalis, ramosus, basi aculcatus; aculeis
crcbrìs rectissimis, circiter 2 Un. longis, acerosis, reflcxis: ramux.:
pubentes. Folla alterna, solitaria, petiolata, circitcr 3 poli, longa,
2 poli, la te , ovata, ncumìoate, basi ieacqiialia, rcpnud.a, subtus pubentia,
supra subglabrata; uervo medio praeinìncute vcnisque iateralì-
bus parallells distantibus; supcriora folia miuora, quandoqno oblouga,
cactcrum conforiuia: petiolus circiter 0 — 8 liu. longus, subtus conve-
xus, supra eanalìculatus, gi.abcr, in foUIs junioribus pubens. Cvmab
extraazillares, pedunculatae, pauciflorao; uedunculus circiter lu — 13
lia. longus, pubens; ramuli cymae pubentes: rBnicBLi.r curvati, pubentes,
circiter 6 liu. Iongi. Pili omnes stellati. C a lv i brevis, tur-
binato-campanuI.aCus, patulus, breviter 3-iIdus, pubens, divisuris deuti-
formibus, distantibus, subinaequalibus. Co ro lla rotata, quinquefida,
cxtus puberula, alba. Siamisa 5 , imo tubo inserta, cum divisuris
corollae alternantia, glabra: jilambxia brevia, complanatn; axtiikras
oblongo-lincares, tctragonac, apice biporosae, b.asi afixac, biloculares,
anticae. Snxvs glaber. Stigma tcrmiimlc obtusum. Ovarium
subglobosum, glabrum, biloculare, polyspcrmum; o
valdc prominontibus alTxa
SU UH.
In pascuis petrosis prope rivulum Imbahy iu prov. Rio Grande
io Sul, haud procul a finihus prov. Alissioium, Januario florens,
delexit: St. Uilarias. ■yx-
Tab. I — v n . Analyses florum.
Tab. VIII. Solanum Caavurana, pag. 20.
Tal). IX . Solauum Mcgalocliiton, pag. 28.
Tab. X . Solauum Martii, pag. 41.
Tab. X I. Solanum bodrhaavinefolium, png. 43.
Tab. X II. Solanum violaefoliiim, pag. 53.
Tab. X III. Solanum iusidiosum, pag. 90.
Tnb. XIV. Solanum glaucescens, pag. 109.
Tab. XV. Cyphomandra sycocarpa, pag. 114.
Tal). XVI. Cyphomandra seiadostylis, pag. 117.
Tab. XVII. Cyphomandra vclutina, pag. 180.
Tab. XVIII. Athenaea anonacca, pag. 137.
Tab. X IX . Aureliana vclutina, pag. 140.
Lycopersici, pag. 135., antherae connatae ( 6),
transversim sectac ( 8) , slamcu a Intere (7 1 ).
Siglae, qnibus siagnlaa iconum partes intelligi volumus.
I. Alabastrum.
!. Flos apcrtus.
I. C.ilyx.
i. Cerolla.
I. Stamlua cum c
I. Stamina absquc
r. StauicQ
a. aucicc visii
p. postice vis
I. a laterc vi
!. Antherae scolio
9. Pistillum,
10. Ovarium.
9. 0. Sectio transTcrsalis.
0. • Sectio longitudinalis,
11. Stylus cum stigmate.
12. Fructus.
13. Semen.
14. Embryo.
15. Indumentum.
j- Partes m.agnitudine naturali oxliibiWo; ubi s
EXCURSUS MORPIIOLOGICUS
DE SOLAN.ACEARUM INFLORESCENTIA.
Licet Solauacearum infloresceutia (praeler Gra-
bowskiae geueris ab reliquis orcliuis jam pluribus nolis
abborreutis) uiia eademque lege regatiir, ita ut ad
üiium oinues lypnm possiut revocari, exterior fameu
illarum adspectus atque ramificatioiium iude obortarniii
Índoles variis cernitar obnoxia aben-alionibus, quo fit,
ut vents typus difficilius disceruatur. Priusquaiu igilur
disciplina de iiifloresceutiae vera indole firmo aequo-
que fundamento fuerit superslrncta, vani termini ad
earum iiaturam explicaiidam a variis aucloribus sunt
usurpati; ita ut uiiiversus apparatus termiiiologicus per
banc Solauacearum varietatem fuerit in usum vocatii.s,
et „spicae, racemi, eorymbi, paiiiculae, cymae, sertuli,
fasciculi, umbellae, glomeruli“ vocabula iu diversis Bo-
taiìicorum scriptis appareaut, quasi illam regulam Liu-
uaeanam comprobaudo; „Iiiflorc,scenfia uotam cliuracte-
rLstieam generi nou dabit.“ Veram naturaeque conso-
nam hujus inflorescentiae explicalionem in medium pro-
tulil Carolus S cuimper , v . el., in suis praelectioiiibus
aniiis 1828 — 1833 Moiiachii habilis, oimies ad certum
typmii commuiieinque legem rcducendo. Cujus
vestigia premeiites simili modo hanc dìft’icilem forma-
tioiiem explicare conati sunt cl. B uavais (Martins et
Bravais Mém. sur la di,sposit. des Feuilles et des
inflor. p. 147.), cl. N auiun (Thè,se pour le doctorat
es-sciences naturelies. Paris 1842) et cl. W ydlku (in
Linnaea XVII. p. 174). Diversae liarum iuflorescen-
tiaruiu couditioiies a laudatis aucloribus pertractafae,
in nostrae Florae civibus quoque obviam veiiiunt, quibus
praeterea uomiullae possiut addi, autea aut non
aut miuus clai-e explicatae. Quae ut uostro lectori ta-
cilius expoiiamus, iu priora excurrendum erit. In quo
negolio utor terminis a ScimiPEiio propositls, qnos
Alex. Bravsius, v. cl., iu Epliemeridibns Ratisbouensi-
bus, Flora 1835 p. 186 sq., evulgavit, et quos iu libro
Endlicheri et Ungeri termiiiologiae bolaiiicae vide-
mus adjeclos, et in comiuunem artis peritorum nsnm
receptos.
Pertiiiet igitur Solauacearum inflorescentia (si Gra-
bowskiae generis lieterocliti racemiferi excipias) ad
illnm modum, quem praeeuiite R oepeuo inflorescenfiam
ceiilrifiigam aut delenmnalam nuncnparunt Botanici:
cyma est, et accuratius definita: dicliasitim, duobus
instrnctum prophyllis, quorum iiiferius per superiores
ramifieafionis gnidns haud raro aborfuiii patitur et de-
liquescit, et cujus ramulus autidromicus e superioris
prophylJi axilla obortiis evoliitioue praevalente plerumque
eloiigatur. Pertiuet igitur ad eum ty|)um, quem
cincinnus Scui-mpehi's dixit (cime scorpioide Brav.),
calycis cliaraetere opi.sihodroiiiico, i. e. sepalo .seeuii-
do postico verso, atque locum iu mediana inter axiii
secundurium et primarium obfiiiente (•.':).
Geiieralis hic fypus duplice lege variatur, quippe
qui amplectalur: aut flores solitarios protagmate unius
aut plurium foliorimi floralium in iiiflorescentiam con