"'iyï
V ' I ,
107
D E LYCOPODINEARUM MORPIIOSI
if' illi
i: I, '
. ?> V''- '.'.h;:'
if' • ..
f i n i *
Ì! ' ,1 V
,t! i ,I
L Y C O P O D I N E A K .
fiuiu — il stirpe originaria demum sejmigendiun — aliqiuiiii,
ut evolyaliir, exposcit 0])i)0si(i0iiem systeiiiatiim
luy L Y C O P O D I Ü M . I l ü
Radices rnjJiAiiiAS LycopoiUnearmn plcnimque
yidiiims fugaces, ingresso nempe friictilicalioiiis processi!
a caule resolveiidas sou necrosi perenndas, crebro
eliaiii nnUas: semper autein ea ralionc confornialas,
ut Ascensui s. parlibus snrsnm direclis soliluni alcpie uobilioribus
planlis necessariiun acquipondiuin ol)(inere non
potneriul. Li/copodia uobis indigena radicem priniariaai
(juolannis perdere, ejnsque loco apicem caulis solo imniitlere
soleut, qui in ileralam radicem prolis fnlnrae
(ransformalm-: undo Iii, ut slirps de uno loco in allerinu
crescendo migrare videalur. Innixus analoga semper
radicmn rormatioLie lubenler credo, idem de omnibus
I^ycopodineis extrañéis quoque valere. I,iquet vero
exinde cuiuaiu scopo deslinatae sint kadiculak sen
STOI.OXRS, quos ante liac nouiinayeruiil. Sinit quasi
In-aeliia vel raiuuli, quibus super terrara procedere et
migrare Talent Lycopoilia, subeuut uuuuis radiéis priinariae
jam exliaustae vel saKem exliaurieudae, et ojitime
com])aninlur iusuper eirrhis, quibus plantae scandentes
ve! -voluljiles solcinùler sunt instrnclae. Declarafnr
porro gkmmulas s. d. juiolificas in L . Sdiii/i-
?>is, serrali, luciduU, aliorum siuumitatibus observatas,
nil esse nisi genuims quasi radicales, terrae immergendas
sen bulbos veros ad reprodncendas radices
destinatos.
Ca u l i s et rami iieque gemmis praecedentibus, ueque
ulla alia mediante causa, sed principali nisn centrifugo
dividnntur. Oinnis igitur rastipicatio cousislit in simplicissima
partitioue fasciculi vasorum centralis, et observationes
docueruut, non solum foliorum vasa longe
infra insertiones externas de ilio solvi, sed singulos
quo(|ue ramos inde a partitionis loco externo quasi radicibns
per contextnm cellulosum disjunetos descendere
usque ad truiicum caulis comrauuem.
Coa'ricis C'AUj-iNi stratuai jixTEuxeM minus cauli
ipsi cpiam foliis attillerò videtnr. (Jonsiat jiartibns foliorum
decnrreiitibns atqne inter se connatis. S'iugula vero
s. (1. fol t a revera nil siiiií, nisi jiinmilae l'olii composili,
cujus partes inferiores confusae, eoadunatae et eanleiu
va^'inantes. Axillas igitur formare i. e. axi nequennt
ita apponi, ut iiovarnm formatioiuini v. g. raiiuiloruni
vel Horum conditio et fiindameiitnm fiant. tVuctificatioiies
econtra revera sunt epipbyllae, ut in Filicibus, et
specie solummodo axillares.
Capsulas farimficras et globuliffras non de
essentia sed per aecidens solnmiuodo esse diversas
ueutiquain credo. Kst omnino ant i tbe.si s inter ipsas,
s e x u a l i analoga, lieet non eadeni. Causa, i|nae
proliibet antiiliesin sexualem veraiti, ponitur in delieieulia
earuin aniidieseon, quae onuiein s-exus evolutionein
praecedere debent. Jndevincibilis eniiii per reginim
vegiHabiie -^-alet lex, niule oiniie organoii ]iropaga(oplaiitae
fuudamentalinm: radicis, caulis, foliornm. (Juum
vero per cunctos plaularum ordines haec systemata noe
eundem cvolutionis graduai assequi nec eadeni ratione
sibi oiiponi soleaiit, sequitur; organa propagatoria, ab
illis semper mediata, non eaudera utique reddere posse
dignitatem s. d. individualem. Diversa potius esse debent
ex diversa systeiiiatuui sibi oppositoruiu dignitatc
alqne ex diverso oppositionem praecedeutium numero.
Antitliesis folii cum folio ad procreandum organou propagatorium
tentans dieitur discriuicn sexuale: et
productum liiijus antitbeseos sesikx. Jliscrbnen igitur
sexuale lune deiiunn possibile, qiiniii folium (perfectumì
m a s c u l u m folio (perfecto] femineo opponi potest.
Folium vero perfectinn est, si a caute penitus sejuiiclum
et propria lege evolntnin, i. e. si cauli rile opposituiii.
llaecciue itaquc oppositio praeeedere semper debet oppositionem
sexnalem, uli eadem ratione oppositio caulis
cum radice praeeedere debet oppositionem foliornm cuin
caule; nam folium iniiiquam praesuiiiitnr prae radice,
Ilos nunquam prae folio. Vegetabilia minoris ordinis, quibus
l'olia non inter se sed cauli solummodo opponi iiicipiunt,
non seniinibus, sed oonsylis sive spoiiis; inferiora
ctiaiu, quibus nec foiia inter se nee cauli sed caulis radici
solummodo opponi incipit, nec seminibus, nec sporis,
sed sponiDi.s propagantur. Lycupodinea vero, quiiiii
inde a M u s a s atque i n i k i h u s in Vegetabilia majori.s
ordinis transitum jam ostendant, non liomogenea iiliquo
gauderc fructificatione, sed discrimini sexuali aualogou
quoddam proferre, non est qnod miremur. Sunt eniin
species foliis a caule magis liberatis atque inter se
diversis (sibi subopposilis) decoratae (generi Selaginellae
aKinentesJ, quae protrudnnt duo fructilicatioiiis
genera, quorum alterum antlieris ( i'iianerogamorum),
alternili ovariis coiiiparari debent. Non sunt aiitlierae,
non ovaría, quia iioii conimercium sexuale inter illa.
Sunt aiitem aiitheris atque ovariis siinilia, quia forma-
(ionem quasi intermediam cxprimaiit fruetilicationes inter
aimplices sou agiiinas et compositas seu sexuales. 'Vagos
igitur atque minime convenientes adbuc usitatos
términos oinittentes, genus alterum diximiis Antiikiudia,
alternin OopuoRroi.i. Globnlos seminales ooplioridiis
contentos germinare -v-iderunt praetcr ceteros JIhotiìho,
Salisduuy (Transact, of Linn. Soc. XII. p. II. 3()(».
t. 19.J et nuperríiiie ci. liisciioifi: (Krypt. Gew. If. addii.).
Farinaiii vero |iollinareni seu .sporas anthendiis
contentas lestibns Lindsay, Jos. Fo x (Usterí Anual.
XX. ss. ) et ii.i.DKNOW (Spec. J'I. 'V. p. Vili.)
acque nonniini|naiii germinare non obstat opinioni nostrae
de vera AnIberidiorum natura. Etcuim farina
polliiiaris non est pollen venim, nti globuli seminales
ooplioridiorum non oviila vera: sed faeultas propagaloria
aiiibobiis eoteinis est communis, donee dill'ereiida
sexiialis (polaris) eandem alteri (masculo) polo deripiat
ut alteri (fcuiiiieo] coiitribuat. Constat insuper,
fariiiam pollinareiii usquedum iis solummodo speciebus
rite geriiiinavisse, quae ooplioridiis sunt destitutae i. e.
Lijcapodiis, duiii Selagiìiellis ad propagatioiiem non
aiiiplius sint apti
io Aimoianto MarUo, viro dilcctissiiDo.
J. LYCOPODIU:^!.
Antiikuidia uiiilooiilai'ja. Oophodidia nulhi. Plurima
mnscifonaia, foliis CAìììfonnlbus aeifuilateris,
§ itì-, raro 4-far iis, caule amorpho.
Antiiiìiudia reiiirontiia, siilnìidyiiia, raro li-ansvcrsini
ovalia QL. imindatum'), rima (ransversalì apice,
raro prope ba.siii QChamaeclinis Ma r t . oUm. in Ilort.
Eeg. Moìiac. X829. 3) liiaiilia, indeque s^jecie Lh-alvia,
pedicello capilaio vel capillari brevissimo: gon-
GYLis (quateriiis) siibglobosis, facie contigua ietraqiie-
Iris. vel nulla vel tereliuscula.
Eìidlich. Gen. n. 696. Ad. Jìrongniart Ilisi. de Yègcl.
fossil, il. 2. Spring in Regensh. Jioian. Zeli. 1838. I. US.
Lycopodii sp. Linn. Gen, n. 1185. Swartz. Si/n. FU. 173.
Willd. Sp. PI. V. 10. Selago et Ly cop odium Biìlcn. Jlisl.
muscor. 435 et 4-41. Plana/Uhus et Lepidolis Palis. Beauv.
Prodr. des cinq, el six. Fam. de l'Aethéogamie 100 et 101.
SECTIO I. ANTHERIDIIS SrAllSIS. SELAGINES DJLLEX.
1. Caule credo, rigido. Spcc. 1 — 3.
2. Caule pendalo, flaccido. Spcc. 4—10.
SECTIO n. ANTHEIUDIIS IN A:\1ENTA CONGESTI». AMENTACEA
LYCOrOUIA JÌJLhEX..
3. Foliis caulinis homomorphis, caulem circa circuin ohsidentibus.
Ilomoeophylla.
a) Kaiiiis Clini caule couforniibus. Spcc. 11 — 13.
b) Raíais (stcrillbus et fcr(Uilnis) cliiTormibus. Spcc. 14—15.
4. Foliis caulinis dimorphis, caule vel compresso vel dorso
nudo. Ile ter o phij Ila.
a) Caule dorso ¡»pliyHo, niinis Iiumo ncl[iressis Cylindrostacliyu
j>I«ri.. Spec. 16—17.
b) Kaiiiis coiiiplaiiaUs ^ erccUa. C o ni plana t a lliioh-. et
Gri-v.. Spec. IS — 19.
SECTIO I. ANTlIEaiDIIS SPAliSIS. SELAGINE.S.
1. Caule credo, rigido.
1 . LYCOl'ODIU-M ììKFrJiXLlM Lam. caule nilsccmloitp,
a c q u a l i - d i v i s o ; foliis 8 - f a r i i s , vndique rcfìexis, vlmiis, linoari-
Riibiilalis, subiiUcgcn-iiiiis, uniformihus; antlieridiis siiborbicularir
c i i i f o n n i b u s .
Lam. Fnc. Boi. i l i . 653. IF/ìld. Spec. Pi. V. 52 Qcpos.
st/non. Pìum. et BUlen. Cfr. Limiaca ÍS30. 622.^
Lycnpodium rigidum Gmcl. Sijst. nat. 1287. Sìcartz. Syn.
fd. 176. ììaddi FU. /iras. 73. Queque IVilld. ani Kunth.)
Lycopod/um rcvcrsum Presi. lUliqu. Ilacnli. S2.
Lycopodium squarrosum Swarlz, Fior. Ind. occ. III. 1571.
l a geiieribas liniitandis atque defluiendis eervavimus
leges a isumniis Dotanices excuUoribus adluic latas.
Ingenue aulcin iateiiiur, nos placide exspectarc tenipus,
quo concessimi erit, affines familias omiies, in qnibus
frucÜíicalio juinoris revera momenti est quaiii foUoruiu
rclatio ad caulem et disiributio vasorum caulis C^t venarum
ioliariuni), ex lii.scc memoralis characteribus In
genera dividendi, id quod cei. Ao. Biiongniaut in dislocaudis
Filicibus fos.'silibus feliciter jam est conalus.
Caules i — 1—l.i pedales, Iiumiliorc.s crecti, procci-ìorcs siibadsccudcutes,
c foliis dcçurrctitibiis sedati^ iindiriue foliosissimi, crassiile
peniiam corvinam vix adacçiuautes, semel ustiue f|ual.or aeqiialiter
diclioLomi, Divi.sioxmrs fastigiatls, ex ángulo 45° pai-alcllis. Foma
2 lincas longitudine, -i lin. latluidiiio ad basili exccdentia, iindiqiic pit-
(cutisslina et recurva, siimina coufcrtissinia erecto - fusciculataj liiioarisubuliila,
pungenti"acula seu luucrouulata, subiiitegcrrinia vel potius
in actinal i ter et obscure serrulata, niargiiiibus non revolutis, luciiiulis,
uninervia, in nervo pluriiiiis carinato, lacLe viridia, rl.^'kla, siccitatc
trausversini rugulosa, suprti per lenteiii niiiiulissiinc striolata, cL subtus
ad nervuni liispidula, ad biisiii dccurrentein gibbosa. A^•^llKuunA densissime
congesta, suborbiciilari-rcnifoniiia, subcuticala, brevissime pedicellata,
suijlente coniposila minute punctulata, iiispidula, colore cerino,
dcniuni sordido fusco, maj^üitudlne scmluis Siuapeos. Gongit-i albidi,
ccliinati.
OccurriÉ quoque foliis spinuloso - dcntaUs, quibtis in /,. hifulum
Ihtmb. et Boupl. (de quo Botan. Zeit. 1S38. I. 152.) transiré tentât.
Ra (Id i ; — alias in sil vis
sUvis prov. Varaiinsis pas-
In viontibus d'EstrcUa frequens:
iuoì\lanis prov. Sehastianupolitanuc el ii
Sim: M.
2. LYCOPODIUM ì\IANDIOCCM'Ui\I Raddi juniperoideum,
lignosum; catdc erecto, purpureo, crasso, acquali-diviso ; foliis
spavsis, <3ivarica(is, longissimis, lìucari-subiilatis, siipra sulcatis,
sublus ncrvosis, subdifTonnibus ; anilicridiis ]iinjusculis, late
rcniformibus.
Lycopodium ma7idioccamm Raddi FU. bras. 77. l. 4.
Ad. Brongiart Vègél. fossil. IL I. 1.
Lycopodium dichotomum Hook, et Grev. En. fil. n. 22.
Qminime Jacqu. Su\J Kunze Synops. in IJnnuea IX. 5. Qieque
Jacqu. et Swarls.J
Lycopodium pithyoidcs Cham, et Schlecht, in Linnaea
V. 623.
C.\vi.is 10—12 poliices longus, basi sacpe pennam cj'gneam
crassitlc adacquans, niox 4 — 5-aeqniiU - divisus: divisio.muus furcutodivergentibus,
sursuin decrcscenlibus, fastiglatis. Foj.ia sub verticillata,
inferno diniote Ití-, sursuin S-faria, conforta, divaricato-rcilexa, vix
summa erecta, pollicem fere longa, vix J liu. lata, aceroso-rigida,
subfalcala, aculissima, marginibtis late subrcOexis, decurrcntia, parte
dccurrente purpurascente, ampliata, Irilineata; FiiucriCEnA Csuperiora)
breviora, incurvata. Antheuidia niajusciüa, exacto reniforniia, ílavida,
per lentem puuctulis uigrls sparsis uotata, fabcxa albido - (lavesceule
repleta.
Species pnlclierrima, distiuctissinia, prolem Pini silvcstris liabitu
rcpracscntare videtiir. Variat ramis rccte divergcntibus, incurvatisque.
Folia in junioribus magts sunt creda. — Pianta mexicana (^L.
piUii/oidcs Cham, ft Sciilecht.J diifert foliis longioribus, evidcutius bisulcafis,
sub inserdonem cariuatis, cristaque decurrcutibus.
Til opacisslmis silvis ad Mundioccam, solo húmido : lì ad di,
ili".,- — et alibi in prov. Sebastianopolitanea, nec non in altis prov.
S. VauU: M. ; — in silvis Itlorro d'Arara: Maximil. seren. Princ.
Videiisis; — in Serra d'Estrella: lleyrich.