• 'p. •• M,
r - v ?
•¡•••f-V'"""
' .I'I; IT
1 1 ,
i ' V
v l j i l
ffl
I t' u
h '
¡1
i
h l l ' l '
' ^ ' V i f!
I « ill ^ ij «
vt:
U t
ii-ii
N 1
\ T
611 POLYPODIiVCEAE: GEOGEAPHIA.
DE CYATHEACEARUM ET POLYPODÍACEARUM RATIONIBÜS GEOGRAPHICIS.
612
Quum in pertractauda plantarum distributioue
geograpliica fieri uou possit quin numer i s abstineamus,
baud levis Filicibus exoritur difficiiltas ex eo,
ut auctores qui de hoe ordine scripserunt valde diversas
de specierum limitibus aluerint sententias. Lectorem
igitur, ne prorsus erroneam sibi fingat de Filicum
brasiliensium geograpbia imaginem, semper ante
oculos habere quaesumus ratiouem, quam nos supra
in parte monograpbiae nostrae systeraatica secuti sumus.
Quae non solum aliquantum distat ab ilia, a b. STUEMIO
in pertractandis reliquis Filicum subordinibus, Gleicheniaceis,
Eymenopliyllaceis etc., olini in hoc opere adhibita,
sed longe etiam a rationibus, quae majori
Pteridologorum parti hodie adhuc placent. Nam, speciminum
numerosißsimorum, quae in Herbario Keweusi
aliisque asservantur, examine ducti, nos formas
permultas, quae ab aliis pro speciebus distinctis
nuncupantu]-, yarietatum tantum titulo admittimus vel
penitus cum speciebus jam antea propositis conjungimus.
Qua in re prorsus sequimur illustrem Filicum
monographum et magistrum nostrum pio animo excolendum
b. GUILIELMUM HOOKEE, ita ut plane easdem
specierum disponendanim rationes, quas hie olim in
opere „Species Filicum" adhibuerat et postea in „Synopsi
Filicum", post mortem Hookeri a nobis ad finem
perducta, etiam in monograpbia antecedente recog-
Eoscas. Sunt praeterea rationes fere eaedem, quas
etiam reliqui auctores fere omnes, qui in his X annis
ope collectionum Ke^vensium libros de plantis pbaenogamis
conscripserunt, secuti sunt; ita ci. BEKTHAJI
in Floris Australiensi et Hongkongensi, cl. GRISEBACH
in Flora Indiae occidentalis britannicae, HAKTEY et
SONDER in Capensi, OLIVER in Flora Africae tropicae.
Utrum quidem naturae conveniant necne, boc loco
baud disputabimus; sufficiat, eas simpliciter exposuisse,
ut facilius de numeris et indicationibus infra sequentibus
judicium ferre possis.
His praemissis, tabulam proponimus quà distributionem
geographicam Cyatheacearum et Polypodiacearum
supra descriptarum eo illustrare studuimus, ut
numeris majoribus ad sinistram positis numerus specierum
omnium indicetur, quae in regionibus infra
quas numeri leguntur hucusque repertae sunt; numeri
contra minores, ad dextram positi, numerum
specienim regionibus illis peculiarium, alibi baud
crescentium, significant. Recognoscas ex hac tabula
non solum, quonam specierum numero singula
genera et singulae tribus in quinque regionibus phytogeographicis,
a b. MARTIO in Brasilia distinctis, inque
Guiana contermina repraesentata sint, sed etiam quot
species Brasilia et Guiana cum reliqua America tropica
et cum Antiquo orbe communes habeat. (Vide
tabulam pag. C13—4.)
liane tabulam accuratius perlustrantes, sequentia
observamus.
1. Gyatheaceae. Specierum omnium banc tribum
constituentium, quarum quidem numerus valde incertus
est ob species complures ab auctoribus ad specimina
insuificientia propositas, America tropica fere dimidiam,
Brasilia quartam vel quintam partem alit. Cum
antiquo orbe nullam offert speciem communem, unica
excepta Remitelia caj^ensi, quae distiibutione valde
singulari per zonam temperatam Africae australis inde
a Capite bonae spei usque in ditionem Natal et Ínsulas
Manritii et Comorenses dispersa, etiam in Java
et in Brasilia media occurrit; cumAmericae vero aliis
partibus Brasilia (inclusa Guiana contermina) fere dimidium
specierum communes habet, peculiares solummodo
insequentes 18, inter quas eae, quae solummodo
in Guiana exti-abrasiliensi hucusque repertae sunt,
asterisco * notantin- : Cyailiea Gardneri; '*Eemitelia suhincisa,
macrocarpa, setosa, platylepis; Alsopliila Taenitis,
elegans, * marginalis, Miersii, radens, Arhuscula,
* oblonga, *pungms, praeGincia, l&ucol&pis, nigra, plagiopteris,
Glaziovii.
E regionibus Brasiliae phytogeograpliicis a b. MARTIO
propositis montano-nemorosa seu Dryadum maxime
Cyatheaceis abundat, quum circa ''/^ omnium specierum
supra descriptarum contineat, quarum quidem pleraeque
in Oreadum ditionem, nonnullae etiam in partem
calidiorem provinciae Napaearum procurrunt, speciebus
3 tantum, Also^hilis radenti, praecincta et Glaziovii,
in peculiarem Dryadum aream restrictis. Computatis
vero Dryadum, Oreadum et Napaearum calidiorum
regionibus pro provincia pliytogeographica
unica, numerus specierum buie peculiarium conspicue
augetur; 11 enim: Gyathea Gardneri, liemitelia setosa,
Alsopliila Taenitis, elegans. Mien'sii, radens, Arhiscida,
'praecincta, leucolepis, plagiopteris et Glaziovii, extra il-
1am nondum repertae sunt.
Parcius Cyatbeaceae in Hamadryadum seu calidosicca
regione repraesentari videntur, speciebus tantummodo
5, quae aut ex Oreadum vel Dryadum regionibus
procurrunt, aut, ut Alsopliila phalerata et ferox,
super totam Americam tropicam vagant. Frequcntiores
contra itcrum in Najadum regione (calido-húmida)
apparent et formi» quibusdani peculiaribas,
Hemiielia platylepide et Alsopliila nigra; aliis, ut
613 POLYPODIACEAE: GEOGRAPHIA.
TABULA CYATHEACEARUM ET POLYPODIACEARUM BRASILIENSIUM DISTRIBUTIONEM EXtlIBENS.
614
C>'atliuii .
Ik'itiUelia
Alsopliila
App. CenUopteris
POLVrODlACKAK.
1. Diclisonieae
Dicksonìii . .
Woodsiii . .
2. Davatlieae . .
Daviillùi . . .
3, Lindsayeae .
L i u i l s a j a . .
4. Plerideat . .
Ailiiui.tiini . .
Hypolepis . .
LoDCliilis . .
ClieliaiUhes . .
Cassebeem . .
Pellueii . . .
Pterìs . . . .
Loinarift . . .
5. Dlechneae . .
BIccImuni . .
0. Asplenieae . .
Aspleuiutii . .
7, Scolvpeudrieae
Suolopendriuin .
8. Aspidieae . .
Dld^iiiochlaena
AspUliutn . .
Ncphroiliuiti
Nepliroicpis . .
Oleiuidra . .
9. Poli/podteae
Pül.vporiiuiii
10. Gi/niiwyrfímmitií
Nottiolacnii . .
Viciaría . . .
Mouograiiime
Gyt.mosra.umo .
ADlropliyiiin
Heinionills . .
AleDisciutn . .
11. Acrostichrne •
Acrostictuiiii
Polypod.
U r a s i 1 i I
5.0
17.0
1.0
í-0
2-0
8.0
a.o
2O.0
4.0
1.0
12.0
1.0
15.0
3.0
8,0
2G.I
2.0
IS.i
3.0
2.0
11.1
asi.31 206-13
78
£•2
30—35
800
400
170
J 'À ^