16
certoe originis. Nuper aliud accepll ex Africa australi, e Cajfraria '^xo^a Porlvm natal, conjunctissimus et
spcctatissimus Sündkvali. Prof, ilolmiensis (Litteris ad me dalis die 20 Mensis Februarii 1844).
Temjiinckius descripsil gallico sermone justa Musei Parisieusis specimen, quam descriptionem mecum Lenevole
communicaTit (I).
4 . Ololicmts madaga^aHen^is au c t o r .
O t o l i c m i s rufescens, peclore abilomineqtie g;riscis, macula alba inter oculos.
Bat de Madagascar Borr. Supp^. III. PI. 20.
Galago Madagasvariensis Gboffroy SAlNr-UiLAiRÈ, Jnn. du, Mus. XIX. p. 166.
jCe Maki nain Ac d e b e r t , ßlakis, fig. 8.
Annot. Longiludo ab apice rostri ad finem caudae fere 0,26 usque ad 0,28; cauda corporis longitudine. Mtcrocen
bus dicitur a Gboffroy Sa i n t -Hi l a i r e , Cours de l'JIisi. nat. das Mamviif. VI LEG. p. 2 6 , quem Wagnerüs
secutus est.
Galago ßeviido^i Fisch. Act. Soc. Mosq. I , incerta species, hujus loci videtur , ut rede annotavit Cl.
Wagmer.
B . ) Denies incisivi ^^ canini ^^^ molares
LicFianotllS Ul i g . Indris Ge o f f r ,
a.) Cauda brevissima.
1. Lichanotìis TndH.
l i i c h a i i o t u s cauda brevissima, niger, giüa, natibiis calcibusque albidis.
Indri Sonnerat, Foy, II. p. 142. PI. 88.
AüüEBERT, Indri, fig. J. Indi-is brevicaudatus Ge o f f r o t . Guérin Iconogr. du li'egno anim. PI. 5. ßg. 3,
Longiludo speclminis in Museo Leidensi ab apice rostri ad basin caudae 0,60, caudae 0,04. Pedes posteriores
ad calcem usque 0,4, a calce usque ad unguem digili quarti (longissimi) 0,17.
Habit, in Insula Madagascar,
b . ) Cauda cioncala.
Habrooebus W agn. Jvahi Jo c r d a n .
2 . Zäichanotus Àvahi mihi.
L i c h a u o t u s caiida elongala, bruneus, iiifra griseus^ jicdibus caiulaque rulesccnlibus, yellcre
l a n a t o . (Tab. UI. )
Maipiis a hourrcs Sonnerat , Foyage, II. p. 142. PJ. 89. Bu f f o n , Sv^pl., TU. PI. 35.
Indris longicaudaltis Ge o f f r . , jinn. du Mus., XIX. p. 151.
Jvahi, JouRDAN" VInslilut, 1834. p. 231 , 232.
Habitat in Insulae Madagascar parlibus orientalibus. Cf. supra §. 4,
Propithecus
Genus mihi incognitum , incisliis superioribus versus coronam expanjjs, approximalis. Vide Proceedings of
thezool. Soc., 1832. p. 20—22. Sp. Propitkecxis Diadema.
(1) Galago à queue touffue, OíoUcnus crassicaudatus.
Taille du Lapin (Lepus cuniculus) ; oreilles grandes, mies ; queue aussi longtie que le corps et la télé,
garnie depuis sa base par un poil long et touffu.
Tout le pèlagc des parties supùHeures long et touffu, un peu laiiieux ; plus court sur les parties
inférieures du corps et très ras sur les quatres extrémités des membres. La base des poils est d'un
brun noirâtre et les pointes sont grises ou fajives. Ces deux teintes sont répandues sur toutes ¿es parties
supé7neures à l'exception du dos qui est nuancé de gris-noirâtre ; les poils de la queue sont fauves,
sur toute leur étendue; les parties inférieures du corps et la face interne des membres sont d^un blancjaunâtre.
Longueur totale 2 pieds; dont la queue porte un peu plus de 12 pouces.
Synonymes. Cest le Galago crassicaudatus de Ge o f f r o t , Grand Galago Cüvier , Regne anim. Pl. 1. fig. 1 ,
Galago à queue touiiue , JSouveau dictionn, d" Jlist. nat. Vol. 12 p. 351.
Patrie inconnue : probablement quelque partie de VAfrique. Le seul individu que j\ii vu fait partie du
Muséum de Paris. Il vient du Cabinet de Lisbonne.'" Teum. M. S.
17
Habit, in Insula Madagascar. Cranium junioris animnlis delinealum vide apud Bl a i n v i l l e , OstéograpAie, Fase.
III. PI. Vi l i ; etdentes ib. PI. Xl . Cranium vii dillorre dicit Bl a i n v i l lb a cranio Lichanoti Indri ejusdem aetatis.
IL Ungues disili secundi et lertii plantarum
incurvi , subulalL
Tarsius St o r r .
D e n i e s incisivi superiorcs approxiniatij inedlis longrioribus, canini mo l a r e s ^^
t i i b e r c i i l i s conicis , aculis. Oculi maximi. Auriculae magnae, nudiusculae. Pedes posteriores
l o u g i s s i n i i , tarso elongato. Cauda corpore longior , apice iloccosa.
Sp. Tarsius Spectrum Geoffr.
Le tarsier Boffon , XIII, Pi. 9. p. 87.
B. S. Na c , Naturforscher, XXV. 17!)1. Taf. I.
Audebert, Makis, le Tarsier, fig, I.
Gckkijì Iconogr., Mammif. PI. 6. fig. 4 etc.
Annoi. 1. Nonnulli auctores plures species admiltunt, unica tantum esse videtur. Color est fusco-griseus • cauda
curpore bis longior. Cap ilis longiludo fere 0,045 , trunci 0,065 , caudae 0,220. In pedibus antìcis digitus tortius
est longissimus, in posticis vero quarlus, ut in aliis Lemuridis. Tarsus elongatus ut in Otolicno , nec tarnen
tibia longior, quemadmodum Il l i g e r u s scribil [Prodrom. Syst. Mamm. et Avium, p. 74) aliique affirmant,
I l l i g e r um nec naturam seculi.
Annoi. 2. Palria hujus speciei non tantum insula Celebes sed eliam Borneo, Banca, Sumatra nec non Bohal ex
insulis Pliilippensibus (Cumi: !G, Hius, Soc. zool, J^ond,), In lusula Madagascar minime reperilur qnemadmodum
GEorrnor teslatur de Tarsio mfimano Tisch. {Jim. du Mus. XIX. p. 108) ; CI. FiscnEn quidem specimini
suo hoc nomen adscriplum accepit; sed pro Madagascar Jegendum putat Macassar ^ Anat. der Maki,
p. 41.
In sjlvis repcrilur, inter frondes delitescens; sallat Ranarum more. Cf. S. MoLLEn , aver de Zoogdie.
ren van dm Indischen Archilei, p. 19; in rerhandelingen over de naiuurl. Geschiedcnis der Nederl.
Overzeesche Bezittimjcn. Zoologie, 1.1839. Leiden, fol.
Genus auomalum. ab OMicno, quoeum elongato tarso convenit, dentibus reliquisque characteribuj remolum.
Phalnns ultima digilorum expansa , torosa ; pollei pedum posteriorura disco orbiculari, masimo terminatus,
cui superne imguis planus incumbit.
Non citavi in hoc conspectn opusculnm a R. P. Lessos editum titulo: Species des mammifere! himanes
et quadrumanes , Paris 1840. 8vo. Nova nomina generibus pluribus imposuit , Aracltnocebus (Zo;7"s Ge o f f h . ),
Bradylemur (Nyclicehus Ge o f f r . ) , Myoxicehus (Lemur Milii auctor.) , Pithelemvr (ladri), Semnocebu's
(Avahi) cel. Praeterea antiqua nomina aut obsoleta , uti Prosimia Briss. , pro Lemure , Potto pro Perodictico,
restituii. Tarsii non tantum duas species admisit sed etiam generice distiniit et Tarsio bancanoUoKSí.
nomen JLypsieebiis tribuit. Sic etiam Galayo madagascarieìisis bis citatur et duo genera pro hac specie
eicogitata sunt Gliscehus et Myscebus. Ilaec sufficiant, ut aequi ac rerum periti lectores intelligant me non
sine eausa ab lioc opere citando abstinuisse. Specierum enumeralio etiam caule adhibenda est, nam , ut hoc
tantum utar, Zemttrem griseum tamquam pullum ad Lickanotum Avahi traiit auctor.