S * — “ “
(lin.i rameutum aut internae pelliculae mutationem efie-
PUtarunt. Platerus I4) veto ex çralib et pitigui vndiquç
iptefUna obducente chylo teretes, fi, autem angufio. tra-
adcrefceret, taeniam enafçi credidit,, Arcbaeum.
queudam produxit Merçurlalis. I5), qui infuper multas,
veterum opinioiies, çollegit. In Aél Stock bol i 7-fB-
p. y#, taenia pro interiqri îlei accrefcentia, hibetur.
Taeniam, vt montra ab imaginations oriri Pantharus *6)
norro exiftimauit. Bianchi cum quo Linnaeus ]7) quo*,
dam modo coufentire videtury taenias inteftinorum. poly-,
pofas excretiones appeijauit. Ex Frifchii i3) fententia
denique afcarides, lumbriei et taeniae aetate tantum dit-,
ferunt, ita vt taeniam rupta larua ex lutubrîco prodire
çontendat, oui aflerto fîdem tribuit Bianchi; et alii. Poft-
qnam vero copiofior microfcopiorum vfus atque Redii,
Loewehfioeckii et ajioyum, qbferuadones, innurnera in-
fectorum ouula in aere volitare docuerant, ex his in-,
fedtorum ouulis. ctim. açre^ çibo potuque afiumtis taç-
niam et lumbricos per aliquam tranfmutationem in cor-,
pore modjficari plerique phyfici affumferunt, quam fen-
tentiam, ipfe fnmmus, Boerhauius, Aphor. 1 360. am*
plexus ëft. Couletus, l9) tamen vnicum ab afcaridibus
mediante intercedente glutine, compofitum latum JumbrK
i,4) pel. Plater, Prax. T. IIL
Lib. de morbis puerorum, L. B. 1618*.
ï«) Journ. des Scav, An. 1680.
1%) Amoen. ac. Vol. II. p. 86.
*8) Mifcell. Berol. Tom. III. 1700. p. 46, 47*48-
ï?j jn hifioria de afcaridibus et lumbrico lato,, L, R. *720A
bricum elfe exiftimabat, qui ita componeretur, vt fin-
gu-a articulorum fiue anguftioris articulorum partis capita
in antëcedentium anüm immitti indeque vnictim
animal cornponi affirmaret, cum quo Beniueniü's, Al-
dr uandus, Xeuholdus confentiunt* qui fingulos artî-
culos difiinâos vermes 'elfe, quorum tnargo corohâns
atuis effet, et alter alten 'qualî mordicus inhàerëret, crê-
didère. Bianèhi 2w) cucürbinnOs angüfiiori parte mares
effé, bilabiafos feminas et fie oefiri tempôïe coitti in cà-
tènam coniungi putabat, Vâlifnèrius cucürbitas pro fîrt-
guiaribus et përfeclis vermicuiis habuit, et ëx 'qùo îîn-
gulo noua recrefcere pbflit taenia. Liniiaëüs 21) , Rei-
Vnarus 2S) ad fertularias retulerun't. Biumeiibach 25)
taeniis viril repVoductiuam tribüit atque Valifiierianaè
fententiae de concatènatis in Solium cucurbitinis fidetii
ïribuit * ), qüas ingeniolàs qüidëm ïententias MüëÜê-
5rus ^4)- fatis fupërqüè rëfutaüiû
Àd*
^ü) De gènèratioilè doplici j p. 2§Ti
4^) Linn. Sylt. 132?, '„aiiimalia haec vti îertulariaè cornpö*
fita lunt, latente intra iîgulum fiarticulum ânimalculo
cum fua fru£Hficatione.£{
àâ) Von dey Natur“ der Pflanzenthiere-, p. jg. Caput ceü
bulbum pîàntàe confiderabatj qui priimum ftilum emit*»
teret, deinde ramos difpergeret, led à Müellero etiaift
refutâtüs eft 1, ç. p. 167.
Vid. eiuld. Handbuch der NaiurgeflchichtCi
*) Berliner Sammlungen, 8. R S. 345*
^4) Naturforfcher> 14* St. p* ld>8«