vero qualemcunque de genefi noflrorum vermium feu-
tentiam bibiungere confiituen’m,
Ac talis quidem totius recentis animalis fanus flatus
efl, nofque in hac delcriptione aeque ac in delineatione
naturam diiigentiilime profequutos fuifle,, tanta cuni
confidentia profiter! poffumtis,, vt cuilibet dubitantt
omnes noflras muitoties repetitas obferuationes iteruni
repetere, piurimaqne praeparata oflendere veile polit--
ceamur*
Longe vero differentem naturam ea exempla nabis
monflrabant, quae vei putredine vei maceratione folu-
ta, vel fpiritu vint contracta erant : Non enim tantum
diflorquentur, corrugantur, latioraque redduntur, quoad
externam flguram internodia quam maxime,, veruin in-
tenor organica flruciura ita périt, funditufque eiuitur,.
vt mirum videri non poflit, vnde mirae. illae. figurae,,
quas Tab. III, continet, exortae fint, neque dubium
efl, ex eiufmodi exemplts dummodo picloris quaedam
ïmagin^tio acceflerit, lange niaiora ipeciofioraque*por-
tenta effingi potuilfe.
Taeniae Iongitudinem vero quod attinet, ea tam in-
fignis atque varia ab eiufmodi aucfloribus, qui vtique
fummam fidem merentur, defcribitur, vt ex adeo difi
crepantibus menfuris verum modum inuenire vix pollis«
Sic
Sic Boerhauius % taenîam tercentum, Hartfoekerus *4}
et Tulpius. aliam, odloginta Batauas vlnas, quae
quadraginta quinque Gallicas. vlnas faciunt, longam le.
vidiilè peflantur. Redle igitur quaeflio moueri poflet,,
numne taeniae definitam cettamque longitudinem ha-
beant, an potius, quod ex fuperioribus conlequi vide-
tur, earum longitudo nullis limitibus finiatur? Ego vero.
priori fenteutiae eapropter potius- adflipularer, quod
aliae omnes. creatae res, omnia ay im a lia et iufecla determinates
incrementi fiues Iiabent, quos baud ita facile
excedunt. Cum vero nulla caufa fit, cur natura in hoc
animaii a confueto tramite declinet, potius CÎàrilT, Cle-
rico y adfeatior, qui- taenns etiam certain longitudinem
tribueas, fuperius, adduclas. obferuationes valen-
tioribus argument«. refutauit Elfe fcificet poterat, quid
quod? verofimiilimum efl, quod eae partes, quas illi
optirni viri tanquam ea vna taenia excrétas in vnum nu-
merum computarunt, a pluribus in eodem homine ha»
bitantibus taeniis deeeflerint. Ex quo computandi modo
, dummodo aliquis homo. magna vermium copia la-
boret, multo longior taenia componi poflet, Elfet dein«,
ceps etiam ipfa animalis nutritio omnifque motus in tanta
longitudine plane impollibilis neque materies nutritia ita
G 5 facile
13) Praelefl. pathol. §. 792,
14) Hartfoeck. epilt, Nie. Andry de vermium. générât ione
annexam«
Breslau. Tentam, VIL p. 202.
Obf. libr. II. c, 42, edit. an. 1652.
X6) Clerici Op. cit. p. 153.