Öf c S ERVAT IONE S DE T A EN IA HYDA-
T IG EN A IN CA RNE S VIS NV P E R
INVENTA»
Haüd fine animi voluptaté, me nuperrimé vef-
Merki hünc, quem vulgo finnam appellant, quemquë
Cel. goetzîvs3) atqueotro fabricivs b)emortuurh
tantuiïl viderunt, viüiim, faluum et incolumem vi-
dere, ïnemini. Ctiiii verö in pàrtibus eius défcriben-
dis et depingendis apud illos duumuiros céi. fingu-
laris obferuatjur difFénfus, et cum, ‘quod ego de ver-
j inis huius firudtura, duiii viuus eràt, obferüaui, illo-
rum efiatis non Temper conueniat; hic loci vlterio.
tem de finiîà fermonem facere, haud ab argumento
meo âlienum elfe duxi. Longe equidem abfuln, vt
'putem, me leuibus hifce obferuatiunculis, quâs vins
Illis lecfioribusque diiudicândas offéro , docere illos
pofle, quid ipfis in pofierum de hoc verme fiatueit-
dum fit: id potiüs volo, vt habeant, quod ego vidfi
et quomodo obfeiuationes inftitui meas»
Inter lanios confiât, fi cum fànguiii© ex vulnere
I fui infii<fio profluente corpufcula'rotunda c)j infiar
1milii a) Vid. eins hJettefie Etirdeckun’g , dafs dis Finnen int
Schwcineflcifch etc. HaUe 1784-
b) Nou. Act. Societ. Hafn. Tom. II. p. 2S7» et Detitfcbes
Ï
gemeinnütziges Magazin. lahrg. II. Quartal. I, Leipzig
c) Corpufcula ilia fihnae funt in ferner ipfee repofitaé
vefica veto tumefeente interna deftitutae. Caeterum
E ver