
 
		1 3 2  
 longitudine  capitis;  linca  rostro-fron tu I i  coucaviuscula  ;  rostro  acuto  oculo  duplo  fero  od  plus  duplo  longiore;  dentibus  inaxillis  'compressis  
 acie  scutis,  maxilla  superiore  non  vel  rix  emargiratis,  iis  serie  interna  apice  non  usque  inter  denles  serici  externae  porrectis  |  dentibus  
 mßxilla  inferiore  emarginatis;  apertura  branchiali  ante  pinnani  pectoraleni  desinente;  scutellis  corpore  minimis  vis  conspicuis,  tactn  vis  
 aeabris;  cauda  nec  setosa  nec  spiuis  vel  spinulis  armata;  linea  laterali  plus  minusvo  conspicua  mediis  lateribus  valde  deflexa  et  angolata  
 cauda  rectiuscula;  spina  doi-sali  1»  supra  oculi  partem  posteriorem  inserta  rostro  non  ad  non  multo  longiore  poslice  utroque  latere  
 dentibus  mediocribus  deoraum  et  paulo  estrorsum  spectantibua  armata;  spina  dorsi  2"  tota  fere  in  sulco  dorsali  recondita;  pintiis  radio  
 producto  nullo;  dorsali  radiosa  et  anali  obtusis  non  emarginatis  diametro  dorso-anali  quadruplo  circiter  bumiliovibus;  peetoralibus  
 obtusis  convexis;  ventrali  triangulari,  scutellis  majoribus  polyacanthis  valde  seabra,  radiis  membraimm  vix  superantibus.  spina  infra  
 membranain  prominente  mobili  non  cum  osse  pelvis  coalita  postice  et  apice  valde  dentata;  caudali  convexa  4i/,  ad  5  in  longitudine  
 corporis;  corpore  gríseo-tiavescente.  non  vel  diffuse  fuscescente  nebulato;  mediia  lateribus  frequenter  macula  oblonga  fuscesceote  a  
 ;  caudali  fiisciis  2  s  ditfusis  fuscescenti- 
 1  tantum),  
 ßg.  4 ;  ¡kan  ¡hjam  Mal.  Bat.  
 linea  laterali  percursa;  pinnis  i-adiis  fiavescentibus,  membrana  coerulescente-liyalin  
 bus;  irido  flavescente.  
 B.  5.  D. 2—28.  P.  12.  A.  30.  C.  l/IO/l.  
 S j n .  Momcanthiis  iumialM  v.  Hass.,  Alg.  Konst-  en  Lettb.  1823  p.  317?  (nom  
 Mcmcanlkus  choirocepltaks  Blkr,  Verh.  Bat.  Gen.  XXIV  Balist.  p.  19  tab.  
 Ilab,  Java  (Batavia);  Nias;  Sumatra  oceidentalis;  Singapura;  Celebes,  in  mari.  
 Longitudo  68  spsciminum  48"'  ad  92"'.  
 Rem.  Je  suppose  que  le  choirocephalus,  qui  est  assez  commun  à  Batavia,  a  été  déjà  connu  
 à  van  H a s s e l t ,  et  que  c'est  celle  espèce  dont  il  parle  sous  le  nom d e  Monacantlius  inornatus,  
 mais  van  ITasseI t  n'ayant  ajouté  aucune  description  au  nom, il  reste  des  doutes  à  cel  égard,  
 qui  ne  permettent  pas  de  substituer  son nom à  celui  sous  lequel  j'ai  fait  connaître  l'espèce.  Le  
 choirocephalus  se  fail  distinguer  aiscmenl  par  son  corps  élevé  et  par son  profil  concave  ainsi  que  
 par  la  simplicité  de  son sys t ème  de  coloration.  Elle  a  de  commun  avec  le  nemurus  une  tache  diffuse  
 noir-violet  sur  le  milieu  des  flancs  et  traversée  par  la  ligne  latérale,  mais  cette  taclie  n'est  
 pas  constante.  
 Paramonacanthus  nenmrus  Blkr,  Ail. T a b . CCXXV  fig. 2 .  Balist.  XI  fig.  2.  
 Paramonac.  corpore  oblongo  compresso,  diametro  dorso-anali  2i/j ad  3  in  longitudine  corporis  absque  filo  caudali;  latitudine  corporis  
 3  curciter  in  diametro  dorso-anali;  capite  acuto  3'/,  circiter  in  longitudine  corporis  absque  filo  caudali,  altiore  quam  longo;  oculis  diametro  
 3i;,  ad  4  in  longitudine  capitis;  linea  rostro-frontali  eonvexiuscula;  rostro  oculo  U-iplo  vel  triplo  fere  longiore;  dentibus  maxillis  
 compressis  acie  acutis,  masilla  superiore  non  vel  vix  emarginatis,  iis  serie  interna  apice  vix  inter  dentes  seriei  externae pro in inentibus  
 ;  dentibus  maxilla  inferiore  emarginatis ;  apertura  branchiali  ante  basin  pinnae  peetoralis  superiorem  desinente ;  scutellis  corpore  minimis  
 fere  inconspicuis  tactu  vix  scabris ;  cauda nec  setosa  nec  spinis  vel  spinulis  conspicuis  annata  ;  linea  laterali  plus  minusve  conspicua  
 mediis  lateribus  valde  deflexa  et  angulata  cauda  rectiuscula;  spina  dorsali  1"  supra  oeuli  partem  posteriorem  sita  rostro  vix  breviore  ad  
 paulo  longiore  postiee  utroque  latere  dentibus  parvis  deorsum  et  paulo  estrorsum  spectantibus  armata;  spina  dorsali  2"  tota  fere  in  
 sulco  dorsali  recondita;  pinnis  dorsali  radiosa  et  anali  obtusis  rotuudatis  sed  antiee  quam  medio  et  postico  conspicue  àltioribus  diamois  
 obtusis;  ventrali  trigona,  scutellis  majoribus  polyacantliis  scabra,  radiis  
 1 osse  pelvis  coalita  apice  dentata;  caudali  postice  concirciter  
 in  longitudine  corporis;  colore  corpore  griseolediis  
 lateribus  vulgo  
 udaU  fàsciis  2  vel  3  
 nali  tripb  circiter  liumilioribus;  
 mombranam  vix  superantibus,  spina  infra  pinnam  prominente  i  
 vesa,  radio  diviso  superiore  in  Slum  pinna  breviorem  producto,  absque  filo  5  circiter  
 flavo  's'el  luride  flavo;  dorso  lateribusqua  fasciis  pluribus  longitudinalibus  fuscescente-at  
 macula  oblonga  fusca  a  linea  laterali  percursa;  pinnis  radiis  fiavescentibus  vel  aurantii  
 diiTusis  transversis  fuscis;  iride  flava.  
 B.  5.  D.  2—28  vel  2—29.  P.  12.  A.  26  ad  30.  C.  1/10/1.  
 Syn.  Monaeanlhus  «emuras  Blkr,  Verb.  Bat,  Gen.  XXIV  Balist.  p.  20  tab.  2  fig.  3;  Ikan  llajam  Mai.  Bat.  
 riab.  Java  (Batavia);  Singapura,  in  mari.  
 Longitudo  4  speciminum  76"'  ad  100"'  absque  filo  caudali.  
 Rem.  Cette  espèce  est  foi't  voisine  du  Monacanthus  choirocephalus,  mais  elle  a  constamment  le  
 corps  plus  allongé,  le  profil  plus  conve.\e  et  la  dorsale  postérieure  et  l'anale  plus  hautes  sur l e  
 d e v a n t ,  tandis  que  dans  le  choirocephalus  je  n'ai  jamais  vu  les  bandelettes  longitudinales  brunorange  
 des  flancs,  ni  le  filet  caudal  non plus.  C'est  par  la  hauteur  et  par  la  forme  pointue  de  la  
 seconde  dorsale,  ainsi  que  par  le  nombre  de ces  rayons,  qu'elle  se  dislingue  aussi  du  Paramonacanthus  
 cryplodon  et  qu'elle  fait  comme  une transition  au.x  espèces  à  dorsale  molle  cl à  anale  écliancrces.  
 AMAiNSES  Gray  =  Trichoderma  Swns.  
 Corpus  elevatum  leviler  scabi'um,  dorso  non  angulalo.  Caput  elevatum  non  produclum.  Denies  
 maxilla  superiore  incisivi  non  emarginat i ,  ma.xilla  inferiore  facic  masticatoria  lata  concava.  Media  
 lalera  masculis  spinis  elongalis  rcctis,  femiuis  selis  nuraerosis  curvatis  fasciam  efficicntibus.  
 Cauda  compressa  parte  coarctata  altior  quam  lala.  Spina  dorsalis  supra  orbitae  partem  anterior 
 em  inserta  dentibus  majoribus  nullis.  Spina  ventralis  immobilis,  cum  osse  pelvi  coalila.  B.  5.  
 D.  2 7 - 2 8 .  A.  2 /1-20.  
 135  
 Bern.  Le  genre  Amanses  présente  le  cai'aclère,  unique  dans  toute  la  famille,  que  les  d ent s  de  
 la  mâchoire  inférieure  ne  sont  pas c omp r imé e s ,  mais  qu'elles  ont la  couronne  large  et  concave,  et à  
 bord  antérieur  seulement  quelque  peu  tranchant.  A  ce  caractère  se  joignent  plusieurs  autres  encore. 
   Les d e n t s  de la  mâchoire  supéi'ieurc  ne  sont  pas  echancrces  cl  l'épine  ventrale  est  intimement  
 unie  à  l'os  pelvien.  Puis,  ce  n'est  pas la  queue  qui  porte  l'armure  sexuelle,  si  IVéquente  dans  les  
 Monacanthiformes,  mais  c'est  plutôt  le  milieu  des  fiancs  où  s'altacbent  ces  appendices  singuliers,  
 et  ces  appendices  présentent  encore  ceci  de  remarquabl e  qu'ils  existent  dans  les  deux  sexes,  mais  
 en  forme  de  longues  épines  droites  peu  nombreuses  réunies  en  faisceau  dans  les  mâles,  cl  en  
 forme  de soies  courbées  beaucoup  plus  courtes  mais  beaucoup  plus  nombreuses  et disposées  en  brosse  
 dans  les  femelles.  11 n e  peut  donc  pas y  avoir  le  moindre  doute  qu'on  n'ait  alTaire  ici â un  genre  
 parfaitement  naturel,  qui  se  distinguerait  en  outre  déjà  des  Monacanthus  types,  par  les  cinq  rayons  
 des  branchies  et  par  la  faible  dentelure  de  l'épine  dorsale.  Cependant  on  n'en  connaît  j u s - 
 qu'ici  qu'une  seule  espèce,  dont  la  description  va  suivre.  
 ilMifiS  scopas  Dlkr,  All. T ab. CCXXVl l l  fig. 3 ,  Balist.  XIV lig. 5 .  
 Amans.  corpore  oblongo  rhombeo  compresso,  diametro  dorso-anali  2'/,  ad  2'/3  circiter in  ejus  longitudin  
 in  diametro  dorso-anali;  capite  4  circiter  in  longitudine  corporis,  multo  altiore  quam  longo;  oculis  diali  
 capitis,  2'/i  ad  S'/j  in  altitudine  rostri;  linea  rostro-frontali  concava;  apertura  branchiali  ante  median  
 ncnte;  scutellis  bene  conspicuis  spinulosis,  caudalibus  cetoris  valde  conspicue  m.ijoi'ibus  singulis  spiiml  
 tantibus  armatisi  regione  postbrancbiali  scutellis  granulatis  sed  spinulis  nullis;  lateribus  medio  pinnam  dorsalein  i  
 culis  spinis  5  ad  7  longis  rectis  validis  in  fasciam  mobilem  collocatis  cute  nigra  tectis  postrorsum  spoetantibus,  feminis  setis  nunierosis  
 o;  latitudine  corporis  3 ad  
 notro  3'lt  ad  4  in  longitudine  
 n  basin  pinnae  peetoralis  desis  
 majoribus  postrorsum  spcc- 
 50  ad  80  erassis  rigidis  curvatis  in  fiisciam  oblongam  collocatis;  linea  laterali  parum  vel  non  conspicua;  spina  dorsali  la  supra  
 oculi  partem  anteriorem  inserta,  rostro  paulo  longiore,  acuta,  postico  et  antice  dentibus  vel  spinulis  parvis  scabra;  spina  dorsali  
 2^  rudimentaria  in  sulco  dorsali  recondita;  pinnis  radio  producto  nullo;  dorsali  radiosa  et  anali  obtusis  rotundatis  diametro  
 X  triangulari  sc a tell is  manmobili  
 dorso-anali  quadruplo  ad  quintuplo  liumilioribus;  pinnis  peetoralibus  obtusis  convexis;  ventrali  mombrai  
 joribus  spinulosis  valde  scabra,  radiis  membranam  vix  superantibus,  spina'  infra  pinnam  prominente  
 coalita  apice  dentibus  obtusis  armata;  caudali  obtusa  convexa  i>  ad  6'/}  circiter  in  longitudine  corpor  
 tiaco-fusco  mediis  lateribus  fasciis  aliquot  diffusis  transversis  fuscis  profundioribus ;  cauda  postice  interdu  
 pinnis  dorsali  1»  fusca,  caudali  violaceo-nigra,  dorsali  radiosa,  anali  pectoralibusque  radiis  aurantiacis  basi  fuscis,  membrana  di- 
 Iute  coeruleis.  
 cum  osse  pelvis  
 i;  colore  corpore  auranlabiis  
 Digris;  
 :.  Amb.,  Nat. T.  Ne<l.  Ind.  V  p.  251 ;  
 tab.  98  fig.  1.  
 B.  5.  D . 2 - 2 7  vel  2—28.  P.  13.  A.  24  ad  2G.  0.1/10/1.  
 Syn.  Gmperva  hysiris  List,  in  Willuglib.  Hist.  Pise,  App.  p.  21,  tib.  J  21.  
 Batisies  aciileis  quUique  in  iilroçue  latere  Art,,  Gen.  p.  54  n<=  5;  Syn.  p,  82  no  5.  
 Caprìscus  corimhu  supra  oculum;  très  pollices  a  cauda  5  aculeis  coloris  varii  inslructus;  insigni  hirsiUieadcuntìam  Elein,  IMiss, IIFp.  25 n" 5.  
 B a t i s l e  hérissé  Lac.,  Poiss.  I  p.  389  tab.  13  fig.  3.  
 Dalisles  scopas  Comm.  sec.  Cuv.  in  Eègn,  anim.  ed.  1»  II  p.  152.  
 MonaoKUlMs  scopas  Cuv.,  Règn.  an.  ed.  1«  II  p.  152.  
 Momconihus  hyslrix  Burt.,  Procced.  Zool.  Soc.  Lond.  II  1834  p.  121;  Blkr,  Eijdr.  
 Holl.,  MOD.  Balist.  Ann.  Sc.  Nat.  4=  s é r . IV  p.  26.  
 Momcaiilhus  {Amanses)  hjsMx,  Spine-sided  Monacanllm  Gr,,  Hardw.  Illustr.  Ind.  Zool.  II  t  
 Trichodennn  scapus  (lege  scopas)  et  Trichoderma  hjslrU  Swns,,  Nat.  Hist.  Fisb.  II  p.  328.  
 Hab.  Amboina;  Timor,  in  mari.  
 Longitudo  4  speciminum  120"'  ad  163"'.  
 Hem.  Celte  espèce,  longtemps  méconnue  par  les  aut eur s ,  et  même  par  L i n n é ,  avail  cependant  
 clé  assez  bien  figurée  dans  l'ouvrage  de  W i l l u g h b y  et  adoptée  par  A r t é d i .  J'en  possède  
 deux  mâles  et  deux  femelles.  Les  individus  figurés  dans  l'ouvrage  de  W i l l u g h b y  et  dans  les  
 Illustrations  of  Indian  Zoology  étaient  des  mâles ,  tandis  que la  figure  de  L a c é p è d e  se  rapporte  
 à  une  femelle,  où  les  longues  épines  des  flancs  sont  remplacées  par  un  faisceau  composé  de  nomb 
 r e u s e s  soies  assez  longues,  raides  cl  courbes.  L'espèce  paraît  être  assez  rare  dans  l'Inde  arcliipclagique, 
   mais  elle  a  un  cercle  de  distribution  assez  lai'ge,  puisqu'on  la  couuail  aussi  de  File  
 îilaurice  cl  de  la  còte  occidentale  de  l'Auslralie.  Elle  devient  plus  grande  que mes individus ,  la  
 belle  ligure  de  llardwicke  mesurant  185"'.  
 Je  note  encore  que dans  cette  espèce  les  sculelles  de  la  queue  sont  plus  grands  et  plus  régulièrement  
 disposés  que  sur  les a u t r e s  parties  du  corps,  cl  que la  région  postbranchiale  est  revêtue  
 tic  sculelles  queltiue  peu  en  forme  de  pelils  ccussons.