y espertiliones, quorum corporis slructura plane singularis ad caetera animalia
afjinitatem admodum dubiam reddit, primo avihus, deinde mammalia
cum avibus conjungentes muribus, postremo a Linnaeo lemuribus
adscribebantur, in ordine mammalium loco a simiis secundo positi. Duae
quidem illorum species jam longo abitine tempore in Europa notae fuerunt,
quibus mox nova quaedam accessio facta est, novis Ulis speciebus extra Europam
vivcntibus, quaruni cognitionem, Sebae, Eduardi, Forskohlii,
Pallasii meritis aut itineribus debemus. Hispostea Daubenton alias quinque
species Europaeas aliasqne exteras addidit, Azara quindecim in Faraguaia
observavit, auxcruntque cas iiovissimis temporibus Beckstein, Leisler
et Kühl novas istis species Europaeas apponentes. Idem ejfecit R a f f i ne sq u e
Schmaltz, quivespertilioncs tumEuropae tum Americae septentrionali proprios
novo hujus Familiae genere „Atalophia" lociipletavit novisque insuper
speciebus, quae vero hucusque satis congrue definitae non sunt. Geoff royeus
deSt.Hilaire multisvespertilionibus ab expeditione Aegjptiaca secum allatis
et huic animalium familiae indagandae praecipue incumbens, partim copia
exemplarium, quae in Museo Parisiensi asservantur, adjutus, partim varias
ac dispersas desertptiones, quae in itinerum commentariis inveniuntur, in suos
usus vertens, summo studio id consecutus est, ut species vespertilionum hucusque
notas, quas Brissonius in duo, Fespcrtilionis scilicet et Ptcropi, quibus
Linnaeus tertium postea No etil ion is adjecit, genera d iviserat, Gmelinus
econtra viginti duas distinguens in novem subdivisiones dispescuerat, ad quindecim
genera reducere certisque charactcribus disponere posset.
in itinere, quod per Brasiliani a vigesimo quarto latitudinis gradu usque.
ad Aequatorem una cum viro amicissimo Dr. Blartio peregi, conquirendonini
nnimalium occasionem opportunam nactus, etiam vespcrtiliones non
pnucos collegi, mecumque in pairiam reportavi. Numero quinquaginta novem