naturam id efjieere voluisse, ut simiae Jmericanae inter extremos fines,
quos pithecorum familia ex una parte, et ex altera cercopithecorum, papionum
lemurumcjue familia in horum animalium systematc occupant, quasi
medias partes tenerent.
Galli anatomiae comparativae studio edocti, animalium species ac genera
non ex arbitrio aut systemate quodam artificiali, sed ex affinitate
naturali deducenda esse, etiam simiarum genera secundum eandem legem,
eodemque indicio ordinare sunt agressi. Quem ad finem consequendum nulla
inventio maiora illis praestare commoda potuit, quam Camperi celeberrimi
de ángulo faciali nova sententia, ad cuius normam pulchritudo tum homimini
tum animalium corumque affinitas cum homine lege quadam naturali
dimentiendae sunt. Haud immerito itaque Cuvierus affirmât: „On oh-
„serve dans les diverses races d'hommes la même sèrie dé rapports, que dans
„les diverses espèces d'animaux, entre la saillie du crâne et le degré d'intel-
„ligence, ou de cette sensibilité exquise, de cette mobilité dans les organes,
„qui fait peut être la principale base des differences qui existe d'homme à
„homme. Chacun sait que Camper a remarqué le premier, que c'est une légère
„inflexion de la ligne, qui termine ces proportions, qui produit ce beau sublime
que nous admirons dans les ouvrages des Grecs." Hac itaque Camperi mensura
faciali usi Cuvierus et Geoffroeus hominem ^O' — 70=, pithecos
et callitriches 6o\ cercopithecos 50\ papiones et mycetes 30° gradibus
gaudere definierunt. Jstos equidem ángulos Cuvierus in libro anatomiae
comparatae'), in opere denique postea edito^) ita emendavit, ut pithecis
65% simiis Americanis (Sapajous et Ouistitis) et cercopithecis ÔO", papionibus
50° gradus tribueret. Qui autem Cuvierum subsecuti sunt autores
e. g. Lacépède, Judebert, Latreille, Illiger, Humboldt idem systema
plus minùsve mulalum libris suis inseruerunt.
Rem propius consideranti palet, singulas hasce assertiones in determinando
cuiusvis individui ángulo faciali non solum inter se non convenire
nec certa stubilique lege fulcitas esse, verum etiam illas ipsi naturae, utl
infra luculenlius demonstrabitur, repugnare. Puncta nempe, a quibus lineae
angulusque facialis Camperi ab aure usque ad dentes incisivos superiores
medios et ab his usque ad partem frontis quam maxime protuberantem nasique
basi proximam describuntur, ex locis, quae situ et dignilate haud
excellunt et hae ex causa varietati mirum quantum obnoxia sunt, non desee
ndunt; quo fit, ut huius anguli usus et applicano generalis esse non possi t.
Norma enìm anguli Camperiani, ut fieri solet, adhibita sequeretur, hominem,
in quo frons circa sinus frontales, cum fossis maxillaribus et organo olfactus
intime conjunctos, in capite protuberat, ingenio et pulchritudine excellere,
cum tamen homines eiusmodi forma efficti, inferió rem imo infimum
humanitatis locum occupent, et in his fronte superiore utpote nobiliari
recedente, inferior ejusdem minus nobilis pars nasalis ac orbitalis prosiliat.
Eodem prorsus modo in simia Jaccho et Mida aìigulus facialis Camperi
ita eminet, ut reliquis simiis licet illis perfeetioribus, quin ipsi fere homini
praeponmdae forent. Idem quoque de Bradypode, praesertim de omnibus
animalium embryonum et juvenilium capitibus ajfirmandum est. Plura
adhuc recenseri possent exempla, quae anguli Camperiani usum dubium
reddunt ; sed naturae scrutatores hisce in studiis versati, tum multas in applicando
hoc ángulo difficultates tum opinionum diversitates ac falsas, quae inde
oriuntur, conclusiones ipsimet perspexerunt. Quibus ex causis plurimi eorum
ad evitandos hos scopulos, unguium Camperianum aut quoad loca applicationis
immutandum, aut illius plane nullam deinceps habendum esse rationem
existimarunt.
Geoffroeus'') etilumboldtius in recentioribus, quos uterque de simiis edidit,
commentariis, anguli quidemCamperiani mentionem faciunt, ordinem tamen
simiarum redigentes, eundem haud amplius respiciunt, solum B u f f o nii
vestigiis insistentes. No min a generum novorum „Cebus, Callithrix" ab
Erxlebenio mutuantes, aliisque nova imponentes, „Ateles, Lagothrix,
Aotus", simias Americanas serie subsequente collocarunt, quas Geoff roeus
hisce nominibus designavit: S. Americanae velPlatyrrhini:Heliopitheci— cauda
prehensili calva vel non calva (Ateles, Lagothrix, Stentor, Cebus); Geopitheci
(Callithrix, Aotus, Pithecia); Arctopitheci (Jacchus, Midas). Hunc
vero ordinem accuratius perlustranti non nulla minus consona obveniunt. In
hac nimirum serie simiae Americanae perfectissimae e. g. Cebus cum imperfectioribus
uti Stentare , nec non aliae simiae diversae cum diversis unam
eandemque familiam constituunt, quin imo imperfectiores (Ateles) agmen
ducunt, et ipsa distinctio Geopithecorum etiam diversas ad hanc familiam
non pertinentes species complectitur.
Quaecunque in observationibus hucusque factis vera reperiuntur, libenti
animo amplectens, quae vero falsa, praetermittens, et id, quod variis a me
institutis tentaminibus optimum esse judico, secutus, in describendis hisce novis
simiis specierum ordinem in quibusdam immuto, notas externas, artificiales
et sensibus magis obvias, quibus facilius distingui possint, tanquam notas
imprimis characteristicas propono, ipsum vero ordinem ac seriem tum ex