414 (558) ERICEAE.
Neque magni erit character hicce in diagnosi ordinum,
nisi aliis sit comitatus; quod non solum observatio docet,
sed etiam a mutua naturalissimaque partium relatione deduci
potest. Nam in Pericarpio pluriloculari > ubi loculi nu~
me.ro clivisionum jloris respondent> Placentae corollae lacU
niis opponuntur, calycis laciniis alternant; et huius legis
nulla exceptio occurrit, neque in Rhodoraceis neque in
Ericeis v. Epacrideis.
Capsulas itaque ozones pluriloculares e totidem thecis con-
ferruminatas, et diversas esse solis modis gradibusque va-
riis cobaesionis et solubilitatis partium iudico, uti iarn de
Veronica probatum, et aeque lucnlenter apparet in Myr-
toideis. Atque si ullurn aliud argumentum in huins senten-
tiae confirmationem proferri necessarium esset, tale exstat
in Andromeda calyculata L ., cuius capsula primum ad
medium dehiscit in valvas 5 medio septiferas, mox autem,
septorum lamellis longitudinaliter solutis, in 5 coccnlos
bifidos saepe disrumpitur.
Hinc forsan dubitandum, an ipsa Erica vulgaris (Calluna
Salisb.) genus proprium (quantum id e dehiscentia capsu-
lae pendet) constituere debeat, antequam saltern pericar-
pia et semina in plerisque Ericis meiius observata fnerint;
in pluribus enim maior pars dissepimentorum a valvis
(medio equidem septiferis) solyitur, columnae placenti-
ferae adhaei’ens, et nonnullae dantur, in quibus parietes
capsulae tarn tenues sunt, ut vix determinatim dehiscere
possintj neque adeo ab Erica diversa est Salaxis fSalisb,
in linn, trans. 6. p. 525J , ac primo intuitu videatur, quo-
niam ovarii loculi, ni fallor, etiam in hac polyspermi sunt.
In unica specie Ericae semina late alata observamimus.
GUALTHERIA. L.
Andromedae species. L.
Calyx 5-fidus. Corolla ovata, limbo brevi, 5-fido. Stamina
io. Filamenta plana, imae corollae inserta, v. hypogyna.
Antherae apice bifidae , lobis biaristatis. Squamae hypo-
gynae io (nunc obsoletae v. connatae). Capsula (calyce
baccato nunc inclusa) 5-locularis, valvis medio septiferis.
Placentae imae columnae adnatae. Semina angulata,
testa reticulata.
Frutices v. Arbusculae. Folia alterna. Flores axillares et
terminales, racemosi, raro solitarii, pedunculis partialibus
bibracteatis. Filamenta saepius hirsuta.
Obs. Hue referendae Andromedae americanae pleraeque,
antberis capsulisque convenientes, calyce baud baccato
a Gualtheriis Linneanis praecipue diversae.
Andromeda polifolia L. , a qua praecipue Andromedae genus
formatum est, habitu, antberarum lobis unianstatis et
seminibus neque angulatis nec manifeste reticulatis di-
stingui possit; ab hac Andromeda tetragona L. et hyp-
noides L. aliqrtantum différant, figura corollae et antberarum,
nec omnino certus sum de testae semims similitudine.
G. hispida, foliis elongato-lanceolatis serrulatis subtus
petiolisque pilosiusculis, ramulis hispidis, racemis axilla-
ribus terminalibusque folio brevioribusirhachi pedicell.sque
pubescentibus , calycibus fructus baccatis ovarnsque g a
bris, caule erecto. (D.) v. v.
Obs. Andromeda rupestris Forst, grodr n. i85 huic adeo
similis, ut de earum specifica differentia fors^n ’ / J ®
convenientia eenerica minime sit dubitandum; se
in A. rupestri calyx fortasse baccatus, licet in exempia
ribus Novae Zeelandiae (ab ipsoForstero inscnptis in Herb.
Banks.) baud talis esse videatur: character hicce enim
vix in G. hispida constans.
In Andromeda anastomozante Linn. herb, (fide specim.
Cel Smith in Herb. Banks.-), quae G. hispidae valde
affinis, calyx fructus, ni fallor, baccatus, certe auctus
est.
CAMPAIS ULACEAE*
Campanulacearum pars. lu&s.
Calyx superus v. semisuperus, 4—8-divisus, aequalis,
persistens- . . . t
Corolla monopetala, regularis v. irregularis, 5- nunc