SANTALACEAE.
Elaeagnorum et Onagrarum genera. lus s.
Perianthium snperum, 4— 5-fidum, semicoloratum,
aestivatione val va ta.
Stamina 4—5, laciniis periantliii opposita, earundem
Lasibus inserta.
Ovarium uniloculare, 2 — 4_sPermum '■> °vulis * iuxta
apicem placentae centralis affixis, pendulis. Stylus
1 . Stigma saepe lobatum.
Pericarpium monosperxnuxn, nucamentaceum v. dru-
paceum.— .
Albumen carnosum, semini conforme.
Embryo dicotyledoneus, axilis, inversus, teres.
Frutices y. Arbores, quandoque Suffrutices.
Folia alterna, v. subopposita, exstipulata, indivisa,
nunc minuta stipuliformia. Flores subspicati,
raro umbellati, vel solitarii, parvi.
Oes. I. Ordo hinc Thymelaeis inde Combretaceis affinis, ad
quem, praeter genera infra descripta , Quinchamalium
Iuss. pertinet. Osyris, quae habitn et floris structura con-
venit, ab ördine aliquantum differt, ovulis (ovarii i-lo-
cularis, 5-spermi) peltatis (placenta haud rite observata),
et auctoritate Gaertn. filii {carp. 3. p. 204) embryone ab
axi albuminis declivi.
Obs. IL Elaeagnorum familia genera facie et structura longe
diversa complectitur ; et eiusdem sectio secunda quidem
ab ipso Iussiaeo nuperius distinctus ordo declarata est;
cuius vero cura nec diagnosis et limites, ab Illustri auctore
propositae, neque omnes eins de structura generum prio-
ris sectionis observationes admittendae sint, sequentes, ex
autopsia praecipue derivatas, eruditorum examini propono.
ullo puncto cobaerens, uti iam dudum a b, Gaertnero in
Hippophaë descriptum est, et ipsi nuper in toto genere
Elaeagni observavimus ; in utroque genere Ovarium mo-
nospermum, ovulo erecto, Semen exalbuminosum, Ra-
dicula embryonis recti inféra, nec, uti lussiaeus de Elae-
agno statuit, supera. Hinc huius familiae cum Proteaceis
affinitas appparet, a quibus tamen facile distinguenda sta-
minibus (perianthii 4-fidi) laciniis alternantibus, et aestivatione
in omnibus imbricata.
jNyssa, cni Ovarium monospermum et Embryo (auctoritate
Richard! et Gaertneri filii) albumine inclnsus, Cotyledo-
nibus foliaceis et Radicula supera ab Elaeagneis longe re-
cedit; attamen Santalaceis vix associari potest.
Bucida, Terminalia (ad quam forsan referendae Pamea et
Tanibouca Aubl) et Chuncoa, sectionem secundam formantes
, cum Quisquali, Combreto, Cacoucia Aubl. La-
guncularia Gaertn. f il. Getonia Roxb. Conocarpo, et novo
genere decandro Roxburgh huic proximo , ordinem con-
ficiunt Santalaceis conterminum , licet piura horum generum
corollata sint: in his ovarium uniloculare, ovulis
uno pluribus (2—4), ab apice loculi pendulis, absque
columna centrali. Albumen (seminis unici maturescentis)
nullum. Embryonis Cotyledones foliaceae, saepiusque
involutae. Radicula supera. Plumula inconspicua. Flores
diplostemones vel, dum isostemones, Stamina laciniis
perianthii alternantia.
Hune ordinem (Combretaceae dicendum) inter polypetalos
posui, non solum propter Petala in pluribus obvia, sed
multo magis etiam, quia vera partium natura affinitatesque,
ordinum, e contemplatione generum, quorum structura
magis evoluta, tutius quam ex eorum, quibus aliqua pars
suppressa est, eruuntur.
Obs. III. Haud levis confirmatio doctrinae Iussiaeanae de Ca-
lyce et Corolla ex Combretacearum familia liaurienda
est : namque si ex propinqua cognatione cum j Quisquali
et Combreto calyx Terminaliae tribuitur, sequitur etiam,
naturam calycinam integumenti floralis Santalacearum,
Elaeagnearum, Proteacearum et Tbymelaearum non
esse negandam, Sunt tamen et argumenta, quae primo
intuitu hanc assertionem baud leviter impugnare videan-
tur, licet a nemine adhaec sint exposita, scilicet imo : In
Choretro, e Santalacearum familia, quantum in flosculo
tam minutissimo assequi licuit, denticuli adsunt basin
perianthii extus munientes. 2do, Structura ovarii et Seminis
Olacis et Thesii penitus convenit, et habitus insuper
illias Santalacearum adeo similis, ut de buius generis