
 
		affinitate  vix  dubites;  attamen,  etiam  ad  anthesin,  caly-  
 culum  manifestum  habet,  qui  hac  peracta  plurimum  au-  
 ctus,  et  quandoque baccatus,  periearpium  fere  totum  in-  
 volvit  5tio.  Corolla  Loranthi  textura ,  figura ,  divisione,  
 aestivatiohe  staminumque  penitus  similium  insertione  
 perianthio  Proteacearum  per  singula  puncta  similis  est,  
 calyculo  quamvis  manifesto  subtensa. 
 Sed  in  exemplis,  hie  citatis,  integumentum  floris  exterius,  
 forsan pars  accessoria,  perianthio  externo  Scitaminearum  
 analoga,  habenda :  nam  imo.  In  generibus  memoratis ae-  
 stivatio  integumenti  interioris  floris  valvata  est,  quae  in  
 genuinis  corollis  rarius  obvia,  nisi  in  paucis  calyce  ab-  
 breviato  donatis.  sdo.  In  Quinchamalio  bractea  adest  
 urceolata,  caliculiformis,  ovarium  includens ,  sed  ab  eo-  
 dem penitus soluta.  Fingas  itaque  tibi  petalaOlacis invicem  
 arete  cohaerentia  ovarioque  accreta,  et  habebis  structu-  
 ram  Quinchamalii  subsimilem :  neque  minus  isti  conve-  
 nit  receptaculumExocarpi  auctum etbaccatum.  ôtio.  In-Vi-  
 sco  et  Chlorantho,  generibus  Lorantho  arete,  affinibus,  
 integumentum  floris  est  simplex,  corollae  Loranthi,  perianthio  
 tamen Proteacearum  et  Santalaceaxum  analogum. 
 Haec  argumenta  opposita  Botanicis  ponderanda  relinquo,  
 quibus  tales  disquisitiones  nee  vanae,  neque  ad  scientiam  
 amplificandam inutiles videntur.  Interea autem-quaestio de  
 differentia Calycis  et  Corollae  in  pristina  obscuritate  ma-  
 nebit,  non nisi ampliore  inductione penitioriquè  cognitione  
 fabricae  internae  partium  resolvenda. 
 Cel.  Salisburius  in tentamine  hums. argumenti  {Lin.  transact,  
 vol.  8.)  vix. sibi  constat,  nunc  omnibus partibus  floris  com-  
 munem  originem recte  tribuens ,  nunc  flores  vere  epigy-  
 nos  admittens,  mox  tamen perigynam  insertionem,  tan-  
 quam  absurdam,  reiiciens;  denique  ex assertione  rei  ip-  
 sius,  de  qua  quaestio  est,  nomina  et  diagnoses  partium  
 proponens ;  neque tamen definitionibus suis,  quamvis voca-  
 bulo commodissimo  »plerumcjue«.  limitatae sint,  inhaerens.  
 Corolla  enim,  secundum  placitum  eius,  est  »involucrum  
 jloris  interius;«  sed ubi  iam  erit  exterius  involucrum  in  
 Monocotyledonibus ,  Proteaceis ,  Elaeagneis ,  Thymelaeis,  
 Laurineis?  quibus  omnibus  corollam  tribuiC  ^e  quibus  
 praecipue  disputatum  est. 
 THESIUM. 
 Thesii  species.  L. 
 Perianthium tubulosum,  infundibuliforme,  v. hypocrateriforme, 
 4-5-fidum,  persistens,  eglandulosum ;  Disco  epigyno  nullo. 
 Stamina  singula  extus  mnnita  fasciculo  tenui  villorum.  
 Nux  eofticata,  coronàta. 
 Folia  alterna,  angusta,  linearia.  Racemi  terminales:  Bra-  
 cteis foliaceis,  persistentibus ;  exteriori  basi  cum  pedun-  
 culo  saepius  connata ;  lateralibus  minoribus,  quandoque  
 nullis.  Flores  intus  albicantes, 
 O b s .  I.  Hue  Thesiüm  linophyllum L.  ramosum  Hayne,  al-  
 pinum  L.  humile  Vahl.  ebracteatum  Hayne. 
 O b s .  II.  Species  capenses,  charactere  supra  proposito  a  
 genere  exclusse,  in  duas  phalanges  (v.  genera)  commode  
 dividi  possunt  notis  sequentibus : 
 Perianthium  profunde  5-fldum,  eglandulosum,  intus  barba  
 densa  deflexa.  Hue  T.  frisca,  crassifolium,  funale,  spi-  
 catum,  teretifolium,  debile,  capitatum,  ciliatum,  sca-  
 brum ,  divaricatum. 
 Perianthium  5-partitum,  eglandulosum,  disco  epigyno nullo.  
 Stamina  extus fasciculo  gracili  villorum  munita.  Hue  T.  
 squarrosum,  fragile,  striettini,  spinosum,  sparteum,  eri-  
 coides,  euphorbioides. 
 Species  Americana,  Thesium  umbellatum  L . ,   charactere  
 floris  inter  Fusanum  et  Santalum  ambigit,  periearpium  
 maturum  nondum  vidi. 
 Ï.  T.  australei  racemo  elongato  simplici  subspicato ,  pedon-  
 culis  flore  brevioribus,  periantbiis  4-5-fidis :  laciniis  lon-  
 gitudinaliter  marginatis  tubo  parum  longioribus.  |t.  D.  
 M.)  v.  v. 
 l e p t o m e r iA. 
 Perianthium  rotatum,  4-5-partitum,  persistens,  nudiusculum,  
 Discus  epigynus  4“5-lobus.  Stigma  divisum.  Drupa  
 eörOhata  (saepe  baccata). 
 Frutices foliis  sparsis,  minutis,  quandoque  nullis.  Flores  
 minimi  falbi,  rufi  v.  viridesj,  spicati,  unibracteati,  bra-  
 cteis  deciduis,  quandoque  axillares,  ebracteati. 
 O b s .  Genus  hinc  Thesiis  capensibus ,  ihde  Fusano  proxi-  
 mum,  a  Thesiis  disco  epigyno  lobato  v.  glandulis  basi  
 periaüthii  impositis  praecipue  distinctum. 
 t.  Drupa  baccata.  Stigma  steUatim  5-fidum,  acutum.  Flores  
 quinquefidi>  spicati.  Bracteae  caducae. 
 i.  L.  acida,  subaphylla,  ramulis  angnlatis,  bracteis  lanceola-  
 tis,  perianthii  laciniis  utrinque  unidentatis,  disci  lobis  
 semiadhatis;  (I.)  v.  Vi