ZINNIA MULTIFLORA,
Tab. 40.
Z IN N IA ramis villofis, numerofis; lateralibus primarium fuperaa»
tibus.
Zinnia floribus numerofis. Linn. fp. pi 2. p. 1269.
E x radice fibrofa &albicante caulis exfurgit flriâus, teres, villis
pubelcens, ad folis adfpeftum rubens, cæterum pallide virens,
duos tres quatuorve pedes altus, foliisque & ramis ad duorum cir-
citer pollicum diftantias per totam longitudinem ornatus. Rami
omnes ab extremis foliis apieem verfus paulatim incrafiantur, ibi-
demque pedunculos formant fifiulofos,' firiatos, glabriufculos, & u-
num alterümve pollieem longos ; quorum extremitati incraflatæ flos
folitarius infidet. Cavitas pedunculi ad ufque apicem elongäti re-
ceptaculi floris pertinêt. Omnes rami e x foliorum alis oriuntur, &
opponuntur mutuoj raro tarnen oppofiti ulli eodem tempore elon-
gantur; quum in exortu alter alteri fuccedere foleat, nec una exe-
ant. Etiam laterales rami, pro variis plantae nafcendi loco atque
setate, aut fimili fère modo fubdividuntur, aut fimplices perdant.
Folia funt e x lanceolato obloüga, integerrima, acutiuscula, utrinquê
fcabra, fubquinqüenervia, fubfeffilia, oppofita, & duos tresve pofli-
ces longa. Florum caly x oVatus nitidus totusque compafte imbri-
catus fit e x fquamis plurimis, oblongis, e Fufco virentibus, apice con-
cavo obtufoque fquamulam auflam mentiente. Corollæ inodoræ radius
cömponitur e x floFculis a quindecim ad trigintâ numero variis,
fcemineis, fertilibusque ; quorum limbus obverfe ovatus, obtufus, in-
tegerrimus vel emarginatus, patentiffimus, perfiflens , colore fulget
fuperne faturate coccineo, fubtus e x fufco flavicante, qui tarnen fru-
dificationis tempore mutatur utrinquê in fùfcum. Fïofculi difci primo
exteriores radioque vicini explicantur, & deinde füCCefiive inferiores
excrefcunt. F it inde, ut, fecüti reeeptaculi, cui inferuntur,
E ä elou