ARISTOLOCHIA TRILOBATA.
Tab. 3. .
A R I S T O L O C H I A foliis trilobis; caule volubili; floribus maxi-
mis. Linn. fp. pi. 2. p. 1361.
Ariftolochia folio hederaceo trifido, maxi mo flore, radice repente.
Plum. fp. f.
Ariftolochia fcandens, foliis fublobatis obtufis, floribus ampliflimis.
Brawn, jam. 3-p. 329.
Sicca hujus plantæ fpecimina, ad quæ iconem concinnavi, viro
ampliflimo Antonio de Haen in Academia Vindobonenfx Medicinæ
pradticæ primario Profeflbri accepta refero, qui hæc ex Surinamenfi
Americæ regione accepit. Adfcripfit ille, qui mifit, eflè plantam far-
mentofam, debilem, ramofam, volubilem, & ad triginta usque pedum
longitudinem vicinis arbufculis lupuli more intemexam. Æthio-
pibus fervis eodem modo hanc plantam in ufum vo cari, quo barbaris
Americanis eft ftirps quædam Amara didla; eosque, qui inter illos pe-
riti medici fama fruuntur, caro hanc pretio ægris fuis vendere. Ipfos
etiam Europæo fanguine ortus febrifugam credere, atque hanc & me-
moratam Indorum Amaram una infufas bibere, quocunque demum
morbo afficiantur. Hadtenus ille. Planta porro ficca inter digitos
trita odorem fortem congeneribus Americanis congruum fpirat. R a dix
lignofa & fuberofa perennat. Caules funt teretes, ftriati, glabri,
tenaces, infimi lignofi. Foha petiolata & venofa in tres lobos profunde
dividuntur; qui obtufi, glabri, & integri funt, in diverfls ramis
figura & proportione valde diverfi, uti ex icône patet. Hæc etiam-
fl non methodo Botanica nitide explanata, fed eflent ipfis cum cauli-
bus aliisque partibus fpqntanea exficcatione valde convoluta crifpata-
, que, potui tarnen, lente inter linteola madida humedtando, evolve-
r e , & in ftatum reducere nativo fimilem. Humida autem digito fub-
tus retrorfum moto fummam exhibent fcabritiem, quæ in exficcatis de-
nuo evanefcit omnis. Flos maximus & ftrudiuræ Angularis aliquid
adhuc flavi atropurpureique coloris poflidet. Pedunculi vero a germine