D E
B R U ‘N J A.
g i.
^ L f f i n i a valde Aim G en e r a , B R U N I A , S T A V I A et
t i I Y ! . IC A , five facts m fpef tgver is extern am , five partes
fruftificat.ionis, Omniâ epim frutefcent ia, foliis a c e ro f i s ,
er fieri bus parvis inftru£la in- ultimo angulo Africés Auftra-
Jis crefcunt. Omnià promi feue caropos arenofos^, deferta
vel colles aridos e x o rn a n t , atque non raro omnino ob-
tegunt.
E x hisce S T A V I A , quæ ad Ê R U N IA S proprîus ac-
c edi t , opt ime differt et dt iüngimur Germine infero. BRU-
N I A v e ro et P H Y E I C A corofiæ- et oàfycis i truf lura
d ign o feu n tu r , ilia petalis qumque calyceque minutis fimo
-périt,aphyllô ; b ac ca ly ce mô n o p h yU o , tubulofo , quinque-
fi-dlo, extus hirsuto: corolla v ix ulla, ni fi fqua'mulis rai-
nutisfimis.
O b ni mi am igitur fimilitudinem fæpe i titer fe confii-
fa fuerunt hæç ipCa Gen e r a , imprimis cum rarius cont in-
gat fru£tu$ eorutn d e te ge re , fie ut, quædam fpeçies, jam
ad hoc, jam ad aîiud relatas fkerint genus.
U t itaque certior evaderet horurn cognatpri tm triuns
generum cognitio-, fpecies B R U N IÆ , quotquot hue usque
Botanicis rite innotuerunr, accuratius fub examen re-
vocatas v o lu i , T u o q u è B. L. mit iori cenfs ræ fubje&as.
§. 2.
E x o£to B R U N IÆ fpeciebus, quas recenfent Specie*
Flantarum a Cel . W I L D E N O W I Q edi tæ, tres ignet ie
A no