i6o P l a n t æ . R a r i o r . e s
nofter brevi gracilique cauliculo coriaceo, in oibiculare bafi fe diftenden-
te planum; ftatimquein brachia complura, fupradecompofito - ramofiffima,
abeunte. Color plantas omni atro - purpurafcens, .per deficcationem nicer
, nec transparens ; fubftantia non cartilaginea , fed coriacea. Rami
quaquaverfum diffufi, v ix unquam fpintris craffitudine, plerumque etiam
graciliores, donee fubfetacei etiam, in ramificationibus ultimis fiant, coriaces
tarnen fëmper naturæ. Multæ illis laxo alternatim fitu, breviffîma-
rum inftar appendicularum, hærent pinnulæ, five verius ramuli, pene ca-
pillares, partim alterne fubpinnato - partim etiam fubdigitato - denticulati;
denticulis «xiguis fubcapillaceis.
CCXCIX.
FUCUS CERANOIDES.
Fucus fronde plana., coriaçeo - membranacea, iterato dichotona, nullo
frondem percurrente. caule ; apicibus dichotomiarum integerrimis, oh-
longo - obovatis.
Fucus fronde dichotoma plana integra ; apicibus bifidis veficulofis. Linn.
fiée, fiant, pag. 1626. num. 3. Gerard, galloproy. pag. 25. mm. 2.
Gorter, flor. Mg. pag. 339. num. 940. Gunner, flor. norv. II. pag. 64.
num. 606. AUion. flor. pedem. II. p. 330. num. 2616. Scopol. flor.
cam. 2. tom, 2. pag, 403, mm. 14 2 7 . Gmelin, hift.fuc pag. 1 1 5 , tab.
7. fig. ï . a. 3 . . ' * '
In Mari adriatico ad Tergeftum &c. Cefpitofe perinde, ac F . ve--
ficulofus, amat crefcere, ab eo diverfiiîimus, multoque tenerior ; folio
mi-
C a r i n t h i a c .*» 161
minus crafle doriaceo, imo tenui, membranaceo ; nullo illud craffiore
percurritur, ut in Veficulofo, cattle; avenium omnino, mox a bafi, ite-
ratas per dichotomias, plus minusve ordinatas, in frondem utrinque cli-
ftenditur linearem, planam,multipliciter ramofam, nefcio, quibus cornu-
bus ? fimilem. Brachia dichotomiarum inferiorum, five frondis totius rami,
perinde ac princeps frondis flipes, lineares, & plani; extimarum contra
lobi, five auriculae, obtulse, rotundatas, integerrimas, oblongo - obova-
tas. Eas maturitatis tempore tumidas in veficas, mucifluo farftas v ilco ,
erafiefeere, haud dubito; vidi tarnen- nondum, fed neque Gmelinus in tribus
, quas prepofuit, varietatibus , exhibuit. Colon’s ftirpes mes erant
faturatius aut minus faturate, amoene tarnen femper rubri, diaphanaeque;
pofiideo tamem eodem e mari Varietatem viridem, in qua prasterea, in
parti bus frondis inferioribus, fparfa hinc inde nefcio qus ? punfta obferva-
vi oblcuriora, nigro - viriefia, A n h a ic , globuli ii minimi, nigri, rotun-
d i, Gmelini ? [8t quis eorum ufus ? finisve ? Iconem h ie , nifi magnopere
fallar, Oederi 8 id. tamquam Fuci Ceranoidis Varietatem viridem citare
debebam. Earn rjuidem przfiantiffimus caters autor pro Fuco Linnsi cri-
fpato proponit; fed vereor, lie in eo deceptus fit, quod frondium fpira-
lem, aut verius cochleatam intorfionem, pro earumdem marginali crifpitu-'
dine acceperit. Jam Gmelinus re&e obfervavit, intorfionem hanc, a natura
Fuci Ceranoidis alienanr- haud efife; addere ex propriis ipfe poffum obfer-
vationibus, earn & admodum frequenter non in Fuco duntaxat Veficulofo,
fed & in eo obfervari, quern Exeifum Linmeus , Gmelinus contra Canali-
culatum dixit. An non vel ideo etiam nullam Gmelinus inter Veficulofum
& Spiralem Linnad veram agnofeere voluit differentiam fpecificam ? fed ne
fruftra altercemur, fit.
X CCC,