0 B iÓ4 S. E X V A T I 0 N E S
d a , inermia, ereftiulcula , firma & abrupte pinnata. Stipes eft teres,
tantum antice fuperne leviter fulcatus, calamo duplo gracilior, inferne
aph.yllus, a dimidio ad quatuor pedes altus. Foliola utrinque a quatuor
ad viginti, linearia, plus minus lemipedalia, vix tres lineas lata, obtufa,
plerumque alterna, etiam oppofita, plana, crafiula, patentiffima, fubtilif-
ftme ftriatula, bafibus albidis . dilatatis lubfeffilia, integerrima, ad lentem
terminata apice tribus papiilis cartilagineis insquali. Scapus unus alterve
ex fummitate trunci egreditur., b.afi ftipatus Iquamis lineari - lanceolatis
acuminatisque, teres, rufus, afper, ereftus, quadriuncialis, . terminates
in fpadicem in maribus malculinum, in fceminis fcemineum. Florendi
tempus in caldariis noftris non femper unum idemque eft. Ut plurimum
tarnen fpadices mafculini prodeunt menfe Ociobri , lente increfcunt: ad
Majum vel junium.usque, quando fecedentibus ab invicem fcutis antherae
in confpeftum veniunt; nee ultra tunc.menfem perfiant, quin marcefcant.
Spadices foeminei etiam fere oclo menfes exigunt, priusquam fruflus matu-
relcant. Maturitas feceffu & exficcatione fcutorum cognofcitur, dum im-
maturus fpadix femper claufus eft. Color totius fruffificationis ut in pra-
cedente Zamia integrifolia eft; quin ipfa .etiam ftruftura tam fimilis, ut
delcriptionem fuperfluam reddat. Diu fruftra_ in antheris utriusque hujusce
plant® quafiveram pollinem; nee deerat quterendi occafip in tan to numero
individuarum , toties florentium , qu$ in horto Cafareo Sehönbrunneufi
coluntur. Tandem invéni, dum antheras examinabam, maturitati prpxi-
mas quidem, fed claufas adhuédum, nee dehifcentes.' Vidi tune, pollinem
formare columnam, ex baft : anther® afliirgentem , & a parietibus
ejusdem libetam , totamque liane excidere ad antheram leviter motam,
Sufpicor hinc', pollinem, quem yocat Linnaeus in genere Cy ca s, efle ye-
-ras antheras polline excuflb deftitutas. Nunc etiam lego in Horto kewenfi,
ft, duas dari hujus generis fpecies; ut monere debeam, in Aftis Helve-
ticis me loqui de revoluta.
CCCXCI.
1XIA BULBOCODÎUM. Linn. fpec. plant. pag, 51. mm. 1 , Ait.kew.
!• m - 57-
Bulbocodium crocifolium , flore magno albo fundo luteo. Tourn. car.
pag. 50,
Crocus vernus anguftifolius quartus. Cluf. kift. pag, 208.
Sifyrinchium afprenfium , angufto folio, alterum. Col. ecphr. 2. pag. 5,
tab. - p . f ig . I.
Sifyrinchium minus anguftifolium , flore majore variegate. Bauk. pin.
pag. 4 1 .
Autores, quos c itavi, omnes loquunfur- de planta europæa, in Italia
crefcente. Deteftam dein plantam capenfem , huic valde fimilem ,
Linnæus vocavit in Syftematis fui editione tertia & décima Ixiam rofeam,
leparavitque a priore. In décima quarta editione capenlem cum europæa
conjunxit ceu meras varietates. Idem facit Thunbergius. At iterum in
Horto kewenfi disjungit Aitonus, qui procul dubio yivam vidit utram-
que, Mihi capenfem videre baud contigit. Europæam, quam delcrrbam,
invenit expertiffimus Nicolaus Hoft , in collibus herbidis & aridis circa
Flumen ad mare Adriaticum copiofe crelcentem, qui bulbos recentes benevolo
plurimos mecum communica vit. In loco natali floret Februario, &
ad finem Martii fruéfum perficit, Bulbus fubrotundus, bulbillo emarcido
L I iu