17a MONOECIA— TETRANDRIA.
U. n. i 6i 5. Hall. Hist, stirp. ind. Helv.a. p. 287.
Ortica terza Matth. Falgr. i 585. tom. a.p.iiSS. fig. JOur.
Herb. ed. Rom. p. 3a3. fig.
Urtica in genere Caniæ exigua Coesalp. De pi. lib. 4. sub
cap. 15. p. 157.
Urtica urens Panted. Anthol.p.ni<). Zannich. Ist.p.aüo.
Segui. Ver. i.p . 109.
U. urens minima Dod. Pempt. p. r5a. fig.
Ital. Ortica. Ortica piccolo. Ortica pungentissima. Urtica
Targ. Tozz. Diz. bot. a. p. a3i.
Ann. In viis , in ruderatis, et ad muros. Legi Bononiæ.
Habui ex agro Clavarensi a Tueio , ex incultis Bässa-
nensibus ab Eq. Pabolihio, et a Mortirio, ex vici-
niis Duini a Tommasirio, Parma ad muros a Prof. Pas-
seririo, ex Piceno ad S. Benedictum a Prof. Mar-
cartoIuo, ex Ducatu Lucensi a Teregjio a Giarri-
rio , ex Etruria ad Asciano, Florentià in hortis, et
alle Cascine a Reboulio , Volaterris ab Amideo. Floret
Majo, et Autumno.
Radix tenuis, ramoso-fibrillosa. Caulis erectus, vel adscen-
dens , simplex, vel opposite ramosus , obtuse tetrago-
nus, gracilis, spitharnalis-sesquipedalis. Folia parva,
inferiora subrotunda, aut ovata, superiora ovali-oblon-
ga , omnia acuta, acuteque dentata, quinquenervia,
basi rotundata, aut breviter cuneata, læte viridia. Pe-
tioli tenues, folio breviores, aut æquales. Stipulas lineares
, exiguæ, reflexæ. Racemi androgyni, axillares,
geminati, breves, sæpe ipso petiolo breviores, subses-
siles , densiflori , vel senio laxiflori. Tota planta sti-
mulis tenuissimis urentissima.
4. U b t i c a neglecta: caule gracili; foliis ovalibus, acùte
dentatis; râcemis simplicibus, parvis, densifloris, longe
pedunculatis.
U. neglecta Guss. Ind. semin. in Boccadif. ann. 1828.
p. il.* , et Syn. u. part, a. p. 579.* Grech. Melit.p. 32.
Ital. Ortica spicata.
Ann. Legi prope Puteolos. Habui Panormo a Prof. Ti-
r e o , ex Æoliis in Ustica ab Eq. G u s s o r i o . Floret Majo,
et Autumno.
Simillima præcedenti quoad caulem , et folia, sed petio-
li passirn longiores. Racemuli simplices, spicæformes,
breves, densi, androgyni, longe pedunculati, axillares,
geminati. Planta eodem modo urens. 5. U b t i c a membranacea : foliis subrotundis, ovatisve,
dentatis, longe petiolatis racemis masculis linearibus,
MÖNOECIA.—TETRANDRÏA. 173
; longis , rachrde alata , unilateraliter florifera , fæmineis
inferioribus, abbreviatis.
U. membranacea Poir. in Enc• mèth. bot. èd. de Pad. 4-
second, part. p. 597. n. 9. Willd. Sp. p l.\. part.i. p .333.
Coll. Herb. Ped. 5. p. i 55. n. 4. De Not. Rep. p. 366.
Puccin. Syn. p. 5o3. Sebast. et Maar. FL Rom. prodr.
p. 327.* Ten. Nap. 2. p. 343. Grech. Melit.p. 32. Guss.
Syn. 2. part. 2. p. 579. Moris. Stirp. Sard. el. fasc. t,
p. 41 .* Desf. Atl. 2. p. 340. De Cand. Franq. 5. p. 355.
U. urens Sao. Pis.a.p. 33o. excl. syn.
U. caudata Vahl. Symb. 2. p. 96. non Poir.
U. pungens, maxima , foemina , subsphærico amplissimo
folio, percrasso caule purpurante, spicato seinine Cap.
Hort. Cath. p. 236.
Ital. Ortica alata.
Ann. Habui ex agro Clavarensi a T u b i o , ex agro Flo-
rentino ab Eq. R i c a s o l o , ex Borgo Lopo a T a s s i h a -
Rio, Româ , ubi vnlgatissima ad vias, et sepes,a Prof.
S e b a s t i a r i o , ex Sardinia in viis , et ruderatis ab Eq.
Prof. M o r i s i o , ex Corsica a Bastia à S o l e i b o L i o . Floret
Majo , et autumno.
Stirps magnitudine partium ludens prout nascitur loco
sterili, vel pingui. Caulis quam in præcedentibus duâ-
bus crassior, sæpe rubens. Folia subrotunda, vel ova-
lia , acute dentata, longe petiolata, modo basi sub-
cordata, modo rotundata. Racemi axillares, gemini,
masculi superiores , longi, et plus minus longe pedunculati,
pedunculis nudis, rachide per totam longitu-
dinem alata , ala membranacea, una tantum facie flo-
ribus secundis instructa, sæpe apice recurvi , fæmi-
nei inferiores, brevissimi, modo laxiusculi, modo densi.
Planta stimulis urentissima.
Cave, ne confundas hanc speciem cum Urtica caudata
Poir., quæ longe diversa.
Supersedeo opinioni Bubaniî, qui in Sched. crit. in Nuov.
annal, delle scienz. nat. ann. 5. torn. 19. Bologna 1843.
p. 101. ait, speciem hanc respondere Urticae urenti mor-
bosæ ; nam non liquet, unde morbus proficiscatur, habitus
plant® major, dilatatio racheos racemorum ma-
sculinorum constans in - individuis innumeris , neque
in alia Urticæ specie hactenus a me observata. Rem ul-
terius exeminent rei herbariae studiosi.
6. U r t i c a rupestris : suffruticosa, glabriuscula ; foliis ova-
tis, acuminatis, basi subcuneatis, grosse dentatis; racemis
axillaribus , geminatis , superioribus masculis,