372
Cum Iceti juoenes , Argioce robora gentis
Ausi sunt oada salsa cita decurrere puppi
Ccerula ver.rentes abiegnis cequora palmis
Catull. Epith. Pel. et Thet. v. 4- 6. 7.
» Abies admirationis praecipus visa est in navi, qua
» ex dSgypto Caii principis jussu obeliscum in Vatica-
» no Circo statutum adduxit, qua nave nihil admi*
» rabilius visum in mari certum est » Plin. Nat. hist,
lib. 16. ed. Pombae tom. 5. §. 76. p. 6o3. Nota est omni-
bus sylva ingens Picearum in Vallombrosa Etruriae cu-
ris Monachorum Camaldulensium credita truncos in*
gentes suppeditans ad navalia.
i 3. Pihus Abies: excelsa ; ramis, ramulisque pend,ulis; fo-
liis brevibus , distinctis , sparsis, tetragono-subulatis,
acutis ; strobilis elongatis, pendulis, squamis rhombeis,
obtusis , imbricatis ; bracteis nullis.
P. Abies Sp. pi. p. 14a i. Lamb. Pin. p. Sq. tab. a5. FI.
Dan. tab. ig 3. So. bot. 4- t°b. 217. All. Ped. a. p. 180.
n.ig47- Re Seg. p.80. Birol. Aeon. 2. p.\()3. Coll. Herb.
Ped. 5. p.222. n.2. Comoll. Prodr. p. 184.* Pollin. Ver.3.
p. 140. Suffr. Foroj. p. 190. Sao. Tratt. degli alb. ed. a.
tom. a. p. 138. Sart. Alb. indig. dell’ Ital. sup. p. a63.
Koch. Syn. ed. a. p. 769. Host. Austr. a. p. 63o. Scop.
Cam. ed. a. tom. a. p. 346. Gaud. Helo. 6. p. iqr.
P. baldensis Zucc. Cent. 1. in Röm. Collect. p.ib&. n. 96.
P. Picea Spad. Xil. a. p. 108. Reich. Ic. 11.p. ^.tab.bZa.
fig. n 38.
Abies excelsa Nouo. Duh.5.p.2.89. tab.80. Rich. Comment.
de Conif. et Cyc. p. 69. tab. 14. fig• a,, et tab. i 5.
Picea excelsa De Cand. Franq. 3. p. 375. Reich. Exc. 1.
p. 159. n. 96a. Link, in Linncea r5. p. 617. n. 1.
Abies n. 347* Linn. FI. Lapp. p. 377.
Pinus n. i 656. Hall. Hist, stirp. ind. Helo. a. p. 3ia.
Pezzo Matth. Valgr. i 585. tom. 1. p. 109. fig. Ang. Sempl.
p. 44. „ '
Picea Ccesalp. De pi. lib. 3. sub cap. 5a. p. i 3o.
Picea Dur. Herb. ed. Rom. p. 358. fig. Calz. Fiagg. di
mont. Bald. p. ia.
Abies tenuiore folio, fructu deorsum inflexo Segui. Fer.a.
p. a54- n. a.
Sapinus Bellon. De arb. conif. p. aq.,fig.p. 37. versa.
Ital. Abete. Abeto. Abeto di Germania. Abeto rosso. Abez-
zo. Avedio. Pezzo. Picea. Piella. Pino neto. Sapino.
Zampino Targ. Tozz. Diz. bot. a. p. 168.
Offic. Abietis Resina, Colophonium Linn. Mat. med. p .i54*
n. 436.
Arb. Incolit alpes nostras editiores. In septentrionibus la-
tas sylvas efformat. Habui ex montanis di Leoens supra
Nicæam ab Eq. Prof. M o b i s i o , ex Cenisio a B o n -
j e a n n i o , ex montibus ad Larium a Prof. C o m o l l i o ,
e x Septem Communibus Vicetinorum a M o n t i h i o , e x
montibus del Canal di Brenta ab Eq. P a b o l i w i o , e x
Tyroli Italico a Cima d’Asia, ubi copiosa, ab Eq. Pe-
TBUccio. Floret Majo.
Arbor excelsa, sed paulo minus , quam praecedens, jam
ab imo ramosa, pyramidata, ligno rubido, cortice pari-
ter rubesce»te, epiderrnide cinerea, senio in frusta des-
quamato. Rami verticillati, decomposite, oppositeque
ramulosi, una cum ramulis plerumque penduli, ita
natura prospexit, ne a pondéré nivium frangerentur.
Folia brevia, rigida, tetragono-subulata, mucronulata,
undique sparsa , crebra , distincta , erecto-patqla , su-
binde etiam secunda, articulata cum pedunculo brevis-
sirao, a quo siccando facile decidunt, amoene viridia,
vel seniora saturate viridia , inter angulos pundtis al-
bidis bi-triseriatis instructa. Delapsis foliis, remanent
in ramulis petioli tuberculorum more persistentes , et
veluti in spiram digesti. Amenta mascula solitaria, axil-
laria , parva , ovata , vel cylindrica , breviter peduncu-
lata. Strobili orti in apice ramulorum, cylindracei, sat
crassi, apice angustiores, tres-sex pollices longi, penduli.
Eorum squamæ imbricatæ, quæ in basi gemma-
ceæ , parvæ , crenato-erosulæ , ferrugineæ, revolutæ, deciduae,
reliquæ late rhombeæ, lobo medio majore, sub-
emarginato, vel erosulo, obtusæ, inferne extus sæpe
violaceæ, intus maculis duabus rubescentibus pictse,
superne virides. Sub squamis bracteæ null*.
Usus. Resina diuretica, præstans apud septentrionales maxime
in scorbuto, et artbritide. Lappones radicibus
hujus plantae conficiunt funes, et corbes elegantissimas,
quæ veneunt in tota Suecia. Asseribus tenuissimis fa-
ciunt cymbas suas, quibus torrentes furentissimos traji-
ciunt, et, cum in cataractas præcipites offendunt, trans-
ferunt humeris ad loca superiors. Comedunt gallam,
qua apices ramorum tument. Reliqua vide apud Lin-
næum in Fl. Lapp. p. 27^*
Flor. Ital. Tom. X. 18