Hab, in sylvis et pratis, immo in regiones alpinas adscen-
dens, minime frequens, v. gr. ad fl. Koksun et Uba, in
monte crucis prope Riddersk et alibi (Z..), nec non prope
Sinejow. Fl. Jun., Jul. 2J.,
8. H ieracium ryratum. Linn.
H. caule erecto fistuloso hispido, foliis radicalibus
petiolatis lyratis glabriusculis; caulinis hispidis
dentatis; mediis amplexicaulibus; supremis dimi-
nutis lanceolatis sessilibus, pedunculis paniculato-
corymbosis demum divaricatis, anthodio hispido.
H. lyratum. Linn. fV illd . Spec. pi. I I I . p. 1580. —
Spreng. Syst. veg. I I I . p. 642. No. 61. — Ledebi
le. pl. Fl, ross. ait. illustr. t.
Hieracium caule ramoso, foliis semiamplexicaulibus, te-
neris, oblongis, plerisque petiolatis, petiolis infîmo-
rum dentatis. Gmel. Fl. sib. I I . p. 24. No. 21,
t. IX . (Specimen macrum) (excl. synon.)
Hab. in sylvaticis prope Barnaul rarius (R.) ; „ ad omnem
Jeniseam ad margines sylvarum inontosarum” (Gmel.).
Fl. Jul. 2J. ?
Ra d i x obliqua, fibris stipata numerosis, c aul em
emiltens solitarium, 2 —• 3-pedalem, erectum, strictum,
apice flexuosum , simplicem nec nisi apice in ramos plures
floriferos aphyllos divisum, fislulosum, pilis brevibus rigidis,
fragilibus, versus apicem caulis crebrioribus, hispidum, basin
versus, subinde glabratum. Fo l i a omnia lacera, subtus
pallidiora ; radicalia 3 aut plura, petiolata, lyrata, sub-
glabra aut setis raris adspersa: laciuiis omnibus apice ro-
tundatis, subinlegerrimis vei: obsolete répandis; terminali
caeteras multoties superante, basi subcordata, margine undulate;
lateralibus subquatuor ovatis; inferioribus minoribus,
in petioli alam decurrentibus; caulinum infimum radicalibus
caeterum simillimum: laciniis vero• acutioribus et ratione
longitudinis angustioribus ; lateralibus subdenticulatis ; quae
altius in caule inveniuntur sessilia sunt et cordata, basi
auriculalo-amplexicaulia, acuta et dentata; inferiora supra
basin excisa, fere panduraeformia; superiora integra, profunde
cordato-ovata, subacuininata; suprema sessilia, lanceolate
vel linearia. P e d u n c u 1 i versus apicem caulis ex axillis
foliorum elongati, paniculate-corymboai, patentes, demum
divaricati, subinde iterum ramosi, corymbo tri- aut multi-
floro terminati, magis quam caulis hispidi. P e d i c e l l i
floribus duplo vel ultra longiores, binc inde squamis minu-
tissimis linearibus obsiti. A n t h o d i i fohola costa media
setoso-hispida. Fi o r e s saturate lutei. Ac h e n i a profunde
striata, luteo-ferruginea. P a p p u s niveus.
Specimina hujus plantae macra folia habent angustiora;
radicalia minus evidenter lyrata; caulinum infimum supra
basin parum angustatum, minime panduraeforme.) Inflo-
rescentia in his pauciflora corymbum simplicem efformat.
Haec forma ad H. mo l l e proximo accedit, quod tarnen
foliorum radicalium petiolo nunquam dentato, ne quidem
per totam longitudinem alato, foliisque caulinis minus profunde
excisis dignoscitur.
E j u s m o d i specimen macilentum, parum evolutum in
leone Gmeliniana supra allegata repraesentatur,* quam ob
rem vegetius in iconibus nostris delineatum est.
9. H ieracium sibïricum. Linn.
H. hispidum, caule erecto, foliis oblongis dentatis;
inferioribus petiolatis; petiolo alato; supe-
rioribus sessilibus amplexicaulibus, floribus fa-
stigiatis, anthodii imbricati foliolis carina dense
setosis; extremis laxiusculis.
H. sibiricum. IV illd . Spee. pl. I I I . p» 1583. — Besser
En. pl. Volh. p. 31. No. 1008.
Crepis Sibirien. Linn. Spee. pl. 1135. — Spreng. Syst.
veg. I I I . p. 635. No. 18. — M. a Bieb. El. taur.
eauc. II . p. 256. No. 1619. — Eatrin Florul. bar-
naul. Mss.
Hieracium caule ramoso, foliis firmis, infimis pelio a