'214 Cl. XXI. Monoecia*
Bieb. Fl. tour. cauc. IL p. 382. — Folk topogr.
Beitr. IL p. 251. — Besser En. pl. Volh. etc.
p. 36, — Hoppe Caricol. p. 15.
Hab. in bumidis baud frequens {Gebier). — Fl. aestate. 2J..
Ab affînibus speciebus statura firmiore, crassiore distat.
F o l i a lata, scabra. Gulmi triquetri, scaberrimi. S pi c a
decomposita, confertissima. Br a c t e a e superiores saepe
inuticae ; inferiores plerumque foliolo setaceo terminatae,
13. C a r e x PARADOXA. JVilld.
C. spiculis paniculatis oblongis apice masculis, stig-
matibus binis, perigyniis erectiusculis nervosis
subgloboso-trigonis rostro submarginato serrulato
bidentato terminatis glumam acuminatam sub-
aequantibus.
C. paradoxa. TVilld. Sp. pl. IV. p. 243. — Spreng.
Syst. veg. I I I . p . 813. — Schkuhr Carie, p. 32.
t. E. f . 21. Suppl, p. 15. — Hoppe Caricol* p. 20.
C. canescens. Host. gram, austr. I. t. 57.
Hab, prope Smejow. 2J..
Ra d i x repens. Çulrni trigoni, apice compresso- triquetri.
F o l i a plana, elongata. Br a c t e a e infimae plerumque
foliolo setaceo brevi vel mediocri terminatae. Glu-
mae primo saturate ferrugineae, in fructu dilutiores, mar-
gine albo aûgusto cinctae, ovatae, acuminatae, inuticae; in-
fimae rarius breviter mucronatae. Pe r i g y nium sessile,
yalde nervosum, fuscum, dorso, convexura, subtrigonum.
Ca r y o p s i s subpyriformis, mucrone subgloboso lerminata,
fuscescens, laevis.
V. S p i c a t e rm i n a l i s a n d r o g y n a b a s i m a s c u l a ,
r e l i q u a e ƒ emi ne a e.
14. C a r e x a t r a t a . Linn.
C. spicis subquaternis approximatis oblongis pe-
dunculatis fructiferis (saepe) nutantibus, stigma-
tibus tribus, perigyniis subcompressis ovatis rostellatis
ore bidentatis tenuissime granulatis erec-
tis glumam acutam muticam subaequantibus.
Hab. in locis subalpinis et alpinis (L . i?.). FJ. Jun.,
Jul. 21-
Ra d i x multiceps, vix subrepens. Culani 1 — 2 ped.
alti (in altaica planta triquelri, scabri, in europaea plerurn-
que trigoni, sublaeves). Fol i a glaucescentia, plana, elongata,
3 lin. lata. B r a c t e a e (vel folia floralia) squamae-
formes, atrae, basi biauriculatae (non vaginantes); inßma
saepe folio breviore aut longiore terminate. S p i c a e ob-
longae, nunc breviores, nunc longiores, subcylindricae, erec-
tiusculae vel nutantes; fructiferae saepissime nutantes; inferiores
omnino femineae; summa basi mascula. Glumae
ovatae, atropurpureae, nervo carinali vix diluliore, margine
pngustissimo albido cinctae, nunc longiores, subacuminatae,
perigynium parutn superautes, nunc breviores, acutae peri-
gynii longiludine vel paulo breviores. Pe r i g y n i um sessile
subrompressum, glabrum, verruculis miuutis crebris
quasi granulatum, primo dilute viridis, dein flavescens, de-
muin fuscescens, maturum saepissime nigrum. St i gma t a
3 , rarius 2. Ca ry o p s i s tricpietra, laevis, flavesceus,
perigynio, multo minor.
Planta altaica potius C. a t e r r imam Hoppe (Caricol.
p. 51) quam C. atratam. refert, Sed ipsa C. a terrima
forsan non est nisi varietas C. atratae, ex loco natali hu-
midiori orla. C. at rata enim in solo sicco vel in olla
culta multo glabrior evadit, vix in apice culmi el fohormn
setulis aliquot exasperate, spicis brevioribus brevius peduu-
culatis onusta; in solo humido autem culinos profert al-
tiores, acute angulatos, scabros vel scaberrimos, spicis lon-
gioribus subcylindricis terminatos. Glumae variables, semper
tarnen acutae sunt, neque in figura ab ipso Anctore ad
suam C. aterrimam citata {Denlschr. der Regensb. botan.
Ges. 1. c. f . p. et q.) glumae obtusiusculae, sed aperte acutae
repraesentalae sunt. Spi c a e plus minusve inclinatae;
floriferae erectiores; fructiferae saepissime nutantes ; spe