198 Cl. XXI. Monoecia.
i . Ceratocartus arena rius, Linn.
Spreng. Syst. veg. I. p. 21. — IVilld. Sp. pl. IV. p.
187. — M. a Bieb. Fl. tour. cauc. II. p. 378. ; I I I .
p. 609. — Güldenst, in nov. comment. Petrop. torn.
X V I . p. 553. t. 17. fig. 7— 12. — Pall. it. I I . p.
489.; I I I . p.314. — Gaertn. IL p. 209. t.C X X V I .
ƒ 7. — Besser JEn. pl. Volk. p. 77. — Falk to~
pogr. Beytr. II. p. 250.
Ceratocarpus. Buxb. in comment. Petrop. tom. T, p.
244. t. 9. — Gmel. Fl. sib. I I I . p. 14. No. 6.
Hab. frequentissime in locis areuosis et in campis aridis
subsalsis (L. B. M.). — Fl. per totam aestatein ; semina
autumno perficit. Q.
Fl o r e s monoici, ebracteati; masculi plerumqae in ra-
morum divisione, rarius in foliorum axillis siti, 2 , 3, 4, 5
pedicello minuto suifulti, hyalini, tubulosi, bilobi, lobis ova-
lis obtusis apice pilosis. Stamen semper unicum, recep-
taculo inserlum. Ca l y c e s feminei axillares, solitarii, ses-
giles, compressi ; ßorentes minuti, bifidi, apice rima aperti,
lobis erectis setaceis; fructiferi valde aucti, cunéiformes,
apice omnino clausi, lobis in cornua setacea divaritata ex-
crescentibus. Cal y c e s autem in axillis foliorum infimo-
rum sessiles semper sunt oblongi, 'villosissimi, omnino inu-
tici nunquam cornuti.’G erm en minimum, villosum, fundo
calycis insertum, nec parietibus, neque apici calycis adna-
tum. S t y l i 2 longissimi, capillares, in calyce florente
longe exserli, deinde inclusi. P e l l i cu l a utriculi compressi
tenuissiina, subpilosa, marcescens. S e m e n verticale, com-
pressvjm, apire rotundatum, basi angustatum, albuminosum:
integumentis membranaceis, lenuibus. Emb r y o bicruris.
Al b ume n centrale, l l adi cu l a descendons.
430. PINUS. L inn • (L.)
L in k ,, Ucbcr die Farn. P i n u s u. d. europäischen A.r*
ten derselben” in A.cbi Xcad. scient. Berol. p. 7.
Strobili squamae apice in pyramidem quad
rangula r em incrassatae, persistentes. Nuces ge-
m in a e , ple rumque alatae. — Pineae.
Fo l i a g e m i n a , t e r n a v e l q u i n a e x e a d .m vag
i nu l a.
1. Pi NUS SY LVE STRIS. Lillll.
P. foliis geminis canaliculatis rigidis glaucis; ju-
nioribus viridulis, strobilis subsolitariis ovato-
conicis foliorum longitudine, squamis lignosis
apice auctis appendice pyramidali discolore plus
minus prominente.
P, sylvestris. Linn. Spec. pl. ed. 2. p. 1418. Link
l. c. p . 9. — M. a Bieb. Fl. taur. cauc. II. p. 407.
No. 1925.; III. p. 623. — Besser En. p l. Volh.
p. 37. No. 1238.
ß . s i b i r i c a '."Strobili basi applanati squamis nu-
merosioribus, appendicibus squamarum interio-
rum ad strobili latus exterius pósitarum magis
prominentib.us pyramidatis: angulo antenon
porrecto.
P. sylvestris. Pall. Fl. ross. I. p. 5. (quoad
stirpem sibiricam.) — Falk topogr. Beytr.
I I . No. 1087. — Patrin Florul. barnaul. Mss.
Pinus foliis geminis, primordialibus solitariis
glabris. Gmel. Fl. sib. I. p. 178. No. 29.
(excl. synon, omnibus').
Hab. in planitiebus arenosis circa radicem montium altai-
corum et in deserto soongoro-kirghisico, sylvas consti-
tuens; in omnibus moqtibus altaicis. granitosis vix ultra
3000 ped. paris, adscendens (L. M. B.)> Fl. med. Maj. t j .
Sibirica arbor ab europaea notis pluribus differt, ita ut
forsan pro speciebus- diversis habenda sit. Fo l ia in sibi-
rica breviora. S t r o b i l i versus basin inagis rotundati vel
applanati, e squamis longe numerosioribus compositi, in
quayis spira 9—>10 , quum in europaea vix ultra 6 vel /