libus, racemis multofloris, fructiferis elongatis instructa; ad-
sunt alia specimina, vix ac ne vix quidem humiliora, sed
simplicissima vel ramulo uno alterove brevi instructa, foliis.
minoribus obsoletius crenulatis, racexno solitario plus mi-
nusve elongato onusta; specimina alia possideinus in iisdem
locis cum speciminibus altioribus ramosis collecta, quorum
cauliculi filiformes, simplicissimi, pollices 3 — 4 alti, foliis
vix ultra 2 — 3 lin. longis, vix denticulatis, auriculis multo
minoribus amplexicaulibus vestiti et racemo abbreviato
6 _10-floro terminati sunt. Pe t a l a (in speciminibus altaicis,
sicut in germanicis et hungaricis semper calyce ses-
qui immo duplo longiora, angusta, erecta, integerrima.
Glandul a minuta, viridis, utrinque ad basin filamentorum
breviorum. Fi l amen t a -filiformia. An t h e r a e minutae,
flavae, basi vix cordatae. St ylus brevis, £ lin. longus,
stigniate punctiformi terminatus. Si l ieu la in speciminibus
altaicis et persicis plerumque 12-sperma, in germani- I
cis saepius 8-sperma. Ya l v u l a e alatae: ala quam val-
vula angustiore, sed multo latiore, ac in T h . mo n t a no, I
apicem versus magis expansa, semper nervo (in siliculis I
junioribus pellucido, in fructu mature subincrassato opaco) I
circurnscripta. Di s s e p ime n t um et fun i c ul i generis.
Semin a laevia, cotyledonibus et radicula pro more generis
instructa.
Obs. I. Iconem T h . mo n t a n i Schkuhrii ad Th.
p e r f o l i a t um duximus, quia planta Schkuhriana annua, I
non perennis, siliculis 12-spermis, non 4-spermis instructa
est; stylo elongato vero cum Th. per fol iato male I
convenit.
Obs. II. An Th. umb e l l a tum a Th. pe r f o l i a t o I
satis dislinclum? Nonne potius varietas macilenta?
IV. PTEROTROPIS. S i l icula val v ul i s pe r totuvi K
dorsum alat is: aî is angus t i s , nervo v i x ul lo 1
c ir cums cr ipt i s . S t y lu s elongatus. Semi na l aevia.
R a d i x p er ennis. Th. a l l i a c eum s emi n i -
bus p ro f u n d e e x c av at o- p unct a t i s , s t y l o br e-
v i s simo et radice annua vel bienni i n s t r u c tum
est. Th. pe r f o l i a t u m cert issime ad se c t i o n em
ant ec edentern per t i net .
4) ThlASFI MONTANUM. Linn.
Th. caule erecto simplicissimo, petalis obovatis calyce
multo! longioribus, siliculis obovato - obcor-
datis (Iatitudine 1£ longioribus) 4 — 8-spermis.
Th. montanum. Dec. Prodr. I. p. 176. — Dec. Syst.
nat. II. p. 379. (excl. synon. ScKkuhr. potius ad Th.
perfoliatum spectante; et synon. Lepidii thlaspidioi-
dis Pall., ad Th. cochleariforme pertinente). —
Spreng. Syst. veg. II. p. 878. — JR. a Bieb. Fl. taur.
cauc. II. p. 100. III. p. 341. {excl. syn. Gmel. Fl.
sib. et Pall, ad Th. cochlearioides Dec. spectante). —
Besser Fn. pi. Volh. p. 26, 71 et 82 {excl. tarnen
synon. Th. cochleariformis Dec. speciei siliculis an-
gustioribus et longioribus satis distinctae.)
Th. praecox. Wulf in Jacq. Coll. II. p. 124. t. 9.
Hab. in pratis ad fl. Korgon (B.). — Fl. April. 2J..
Species supra memoratas iterato examine in unicam
speciem conjunxi, cum characteres certiores nullos inveni;
vix varietates rite inter se distinctas statuere auderem.
Variat colore glauco vel viridi. Nostra altaica planta
styli longitudine magis ad Th. mo n t a n um ( conf. Besser
En. pi. Volh. p. 71.) accedit, sed colore glauco melius cum
Th. p r a e coc e convenit; specimina taurica, quae ad ma-
num habeo, lierba viridi, haud glaucescente ad T h . mon tanum
accedunt. Variat foliorum forma et margine. Quo
vegetior planta, eo magis folia crenulata sunt; quo humi-
lior, eo magis crenulae et auriculae tolluntur, ita ut in
Flora altaica. III. 7