c ilia tis, foliis oblongis subdentatis acutis, petalis
caly ce piloso subduplo lo n g io rib u s, siliculis oblongis
(ellipticisve) setulis simplicibus fu rcatisv e
hispidulis pedicello h irsu to v ix longioribus, stylo
subnullo.
«. f o l i i s p l e r i s q u e in t e g e r r imi s , s capi s s a e -
p i u s aphyl l is , si l icul is oblong i s .
D. rupestris. R. Brown in hort. kew. ed. 2. v. IV .
p. 91. — Dec. Prodr. II. p. 169. — Dec. Syst.
nat. II. p. 344. — Spreng. Syst. veg. II. p. 874. —
Cham. et Schlechtd.' in Linnaea II. 1. p. 23.
ß. al tai ca: f o l i i s s ae p iu s d e n ta t i s , s cap is pl e-
r umq u e mono- v e l d i p h y l l i s , r ar i u s a p h y l l
i s , s i l i c u l i s e l l i p t i c i s v e l oblongo - e l l i p -
t i c i s .
D. rupestris ß. altaica. Ledeb. Ic. pl. Fl. ross. ait. il-
lustr. t. 260.
Hab. (os. io rupestribus montium Scotiae et Norvegiae (.Dec.),
in montibus Carpaticis (Rochel), ad sinum St. Lauren tii,
in insulis St. Laurentii et Unalaschka, nec non in Sibiria
orienlali (Cham. et Schlecht.) ß. in huinidis alpium (B.).
Planta altaica vix ac ne vix quidem differt ab euro-
paea 1) foliis radicalibus et scaporuin saepius utrinque uni-
vel bidentatis, foliis tarnen integerrimis intermixes; 2) scapis
saepissime sub inflorescentia, interdum et in media parte,
folio instructis, rarius aphyllis, interdum ex axilla folii in-
fimi ramulum nudum protrudentibus, floribus paucis termi-
natum (ejusmodi scapos ramosos invenimus etiam in-var. a
at rarissime) ; 3) siliculis (immaturis) paulo brevioribus; in-
ferioribus exacte ellipticis; superioribus elliptico-oblongis.
Caeterum specimina altaica, quae in promptu habeo, cum
speciminibus europaeis cultis et spontaneis ita conveniunt,
ut specie separare vix ausim.
b. homotrichae.
3) D raba bactea. Adams.
D. scapis subaphyllis g la b e rrim is, foliis lineari-ob-
longis acutiusculis in te g e rrim is pilis simplicibus
c ilia tis et su b h irtis , petalis calyce glabro subduplo
lo n g io rib u s, siliculis ellipticis g la b e rrim is
pedicello g la b e rrim o sublongioribus, stylo subnullo.
D. lactea. Adams in Mem. des Natur, de Mose. V .
p. 104. — Dec. Prodr. I. p. 170. — Dec. Syst. nat.
II. p. 347. —- Spreng. Syst. veg. II. p. 875. —- Ledeb.
Ic. pl. Fl. ross. ait. illustr. t. 200.
Hab. in humidis alpium (L.). —g Fl. Majo, Junio. 2\..
Proximo accedit ad D. Wa h l e n b e r g i i Hartm. (D.
an d r o s a c e am Wahlenb. Fl. Lapp.) et nisi pilis omnibus
simplicibus (furcatis plane nullis) aegre ab ilia dignoscitur.
Descriptio celeb. Adams l. c. cum planta nostra altaica bene
convenit. F o l i a variant longitudine a lin. 4 ad 7 lin. usque,
latitudine a | — 1^ lin.; superne fere semper glabra
vel rarius apicem versus subhirta, subtus nunc in tota superficie
pilis copiosioribus vel rarioribus vestita, nunc non-
nisi ad carinam hirta, nunc vero (praeter marginem) gla-
berrima. Scapi quoad altitudinem quam maxime variables
; fioriferi 10 lin. ad 2 § poil, longi, fructiferi vero non
raro altitudinem 4 poil, attingentes; humiliores saepissime
aphylli, altiores vero plerumque in media parte vel paulo
supra medium folio sessili instructi. F l o r e s parvi, mag-
nitudine D. r u p e s t r i s , exsiccati saepe ochroleuci. S e p
a l a saepe violascentia, semper glaberrima. St ami n a
lo ngiora longitudine pistilli; filamentis omnibus liberis,
edentulis, basin versus membranaceo-dilatatis, antheris basi
cordatis subrotundis ochroleucis terminatis. S t y l u s bre-
vissimus, vix ullus. St iguj a stylo paulo crassius. Si l i -