Veg. III. p. 260. No. 22. — M. a Bieb. Fl. taur.
cauc. II. p. 152. No. 1386; III. p. 462.
Orobus foliis pinnatis ovato - lanceolatis, stipulis trian-
gulis, caule ramoso herbaceo. Gmel. Fl. sib. IF",
p. 13. No. 17. /. IV .
Hab. in montosis sylvaticis (L. M. B.) Fl. Majo. 2J..
Diifert nostra planta a speciminibus europaeis caule al-
tiori, 3-pedali et ultra, foliis stipulisque latioribus, floribus
nonnihil majoribus et glabritie omnium partium praeter ca-
lycis marginem, qui pilis-brevibns ciliatus est. Fro diversa
specie tarnen non haberem.
O. l a e v i g a t u s Kit. habitu graciliori, foliolis subtus
znagis glaucis, floribus ininoribus et dentibus calycinis bre-
vissimis facile dignoscitur.
C y t i s u s h i r s u tu s , qui e relatione cl. Falk (topogr.
Beytr. II. No. 835.) in deserto soongoro-kirghisico ad ri-
T u 'lum Tschar-gurban provenit, nobis non occurrit et dubia
hujus regionis planta yidetur,1 quam ob rem ilium
omisnnus.
CLASSIS XYIII.
P O L Y A D E L P H I A .
371. HYPERICUM. Lrau. (L.)
L oot. gen. pi. ed. S ch r eb . II. p. 517. No. 1224. —
G aertit. I. p . 300. t . L X I I . f . 11. — L a m . ill t. 642.
(Ascyrum) et 643. — Schkuhr t. CCXI I I
Sepala 5 , basi plus minusve coalita. Petala
5. Stamina numerosa, basi polyadelpha. Styli 3
vel 5. Capsula membranacea, 3 — 5-vaIvis: val-
.vis introflexis dissepimenta duplicia formantibus.
— Hy p e r i c e a e .
* P e ntagyna.
1) H ypericum A scyrox. Linn»
H. caule tetragono herbaceo erecto subsimplici, foliis
amplexicaulibus oblongis acutis basi subcor-
datis pellucido-punctatis, floribus solitariis ter-
nisve, sepalis ovatis vel orbiculato-ovatis, stylis
basi coadunatis dimidio capsulae maturae lon-
gioribus.
H. Ascyron. Linn. Willd. Spec. pi. I l l p. 1443. —
Decand. Prodr. I. p. 545. No. 16. — Spreng. Syst.
veg. I II . p. 342. No. 16. — Patrin Florul. bar-
rtaul. Mss.
Hypericum floribus pentagyms, caule tetragono, herbaceo,
erecto, simplici, foliis laevibus, integerrimis.
Gmel Fl. sib. IV . p. 178. No. 1. t. LXIX.