'■ I ; " .
-H.
iii
108 48. Fucus truncatus. 2íBgcfluttt,pfter t flt tg . Tab, LU I .
f«H * ) . OTan wlcb an bíífrm Epcmplac feine eigcntii*e ©runbpàdje gewoffr.
©ie Bon ailcn ©citen jid; ansbtcitcnte 'Hlcpc, pnb In bcc SRltre in einem gcmeiw
fd)aftlid;cn ©tamm »ctbunbcn, t»cld;ec eine ftcpe iage, offne SScfepigung, gcffafct
}U ffaben fd;e!nt, @ie pnb »on fapgfclcffcc SSccite, etwas au83cfd;wcift, bue,«
ne, unb b o b ffàutigec mit einer pacfen ©attccte ùbccjogcncn ©ubpanj. 3n ftirjct
©tcctfe »onifftem Hlusgang, tffeilen pc p * tffeiis in bcepfad;e, tffeiis »letfadje
$»artfficn, »on fap glcicffec Scelte, ©iefe pnb wlcbccum in meffcerc getffelit obet
jetfcffllflen, an ben Enbfplffen abcc tffeiis abgcpmnpft, tffeiis fappcnfótmlg ausgt.
fcffnltten. S8cp bcc untccfcfficbcnen Dii*tung bicfcc 2luswùd;fc »on franfcc ©epolt,
Peffcn pe ùbtrblp in bet gorm cines Slumcnfcffitms , (um b e l la ) Im fri,
ftffcn ©tanbe bcpfammen. ©le garbc Ip an ben ©làmmen bunfcibrann, «n ben
Swelgcn abcc gclbiid) mit wenigem ©din gcmlfd;t/ nnb bnrcfffcffcincnb. ©egcn bas
licfft geffaitctt, wlrb man in ben Siàttern »¡eie unocbentii* jerpreutc bunfiect
55unftc gewaffr. 3 * wetbc, wen» mie nàffece £ilaiffci*t »otforomcn foPten, pe
«njujclgen nitfff ccmangeln.
«s®?«
ib 'i '
49.
Fucus baccatus. ï a t t ô mit O la fe n .
Tab. L IV .
ein »onpanbiaec ©tamm.
A L I N N E Syft. Nat. Edit. XIII. Gmel. Tom. II. p. 1 382. <p. 3 1 . Fucus
baccatus. F . caule lign o fo , teretiusculo ramofo, veficulis lateralibus
pedunculatis immerfisque, (Gm e l. H . Fuc. 1. c .) an
diftinfta fatis fpecies.
GMELIN Hift. fuc. p. 9 0 . Tab. III. f ig . 2 . Fucus baccatus. — Rarifli-
mum huius fuci fpecimen femel tantum in littore Scheuelingenfl
prope Hagam Comitum e mari reieilum legit amicillimus Pallas,
mihique pro fua humanitate communicavit. — Princeps caiil s
lignofus e ft , durus teretiusculus. A u t mox ad originem fuam
ramum
* ) SRa* bet *attbf*cift bei eperasiigen 55cp§cci, i»«r mit fiepiefilat: „Fucui Cer»-
Boides tamofuE, ramot in umbeliam fpargens.,.
49. Fucus baccatus. ?dlig « t t ketáffttiicffcn «SidfctL Tab. L I I I. 109
ramum dat non multum fe tenuiorem, fibique e xa fle firaüem,
fiffum in alios longos planos, ulteriore divifura breviores , ulti,
mo dichotomo, frondibus inftruélos oblongis, lanceoiatis, in
medio tenuiter nervofis , in petiolum decurrentibus, infra latis,
fuperne fere linearibus. A u t princeps caulis aliquancum firn-
f l e x , progreiTus infra medium, ipfe in tenues ftatim ramos dividitur,
refpondentes prioribus, et fimili fronde, at femper angu-
gufta, inftruélis. E x ramis fuperioribus oriuntur ad utrumque
latus pediculi, quae baccas oblongas, vel fifias ut in fequentibus
(SargaíTo e t c .) , vel integras gerunt, baccis illorum multo
maioribus, rotundatis magis, quam oblongis, femper mucronatis
ad apicem, et frequenter adhucad latus.* V e l fimiles bullae,
baccae five veficulae ipfl medietati ramorum et ramulorum in-
nafcuntur, et absque pedículo concatenatae obfervantur.
Vtriusque ordinis bullae vix aliquid ad fruftifieationem tribuere
videntur, fed fe ut in nodofo haberi , lenteque armato vifum
mihi eft ramorum dichotomiam minimas verrucas confpici,
quae ex analogia vices illius fuftentare v id e n tu r --------------
Subßantia coriacea. Magnitudo bipedalis. Color fufcus nigricans,
Locus proprius incognitus,
CAS, CHR. SCHMIDEL Defc. itineris per H e lv . Gall, et Germ, p. 78.
Tab. I. Fucus baccatus. ■— poll enormem procellam, appulit
ad Htus Cprope Dieppe Norraanniae), Fuc. baccatus Gmelini,
qui ramum breviffimum faltem pingit, quare ftirpis iconein paravi.
Admodum peculiaris planta e ft , quam cum reperirem,
primo intuitu pro decrepito aliquo fuco nodofo aut alio habui,
curatius vero infpeélus diftinéliones notabiles exhibuít. Stirps
integra facile 4 v el 5 pedes longa eft, et ftatim fupra radicem in
plures ramos dividitar, alternis intervallis inclinatis hinc et inde,
rami finguli fimili modo ramificantur, et tandem in extremis
ramulis gerunt baccas, uvae minoris agigartinae fimiles, cavas
et ad fenfum eo tempore vacua s, fere omnes enira ruptae fue-
lunt. Extus ad notabile fpatium caudex obduilus fuit crufta
quadara pilofa fufca , quae in centro mollis, et circa quod-
cumque punilum molle ferie pilorura reclorum fufcorum, quafi
in orbiculi formam, circumdata fuit. An igicur Spongiae cuius-
£> 3 dam