E t a b u l a i . , q uae d istributionem familiae p e r orbem
totum te rra rum e x b ib et, Malvaceas bodie 39 g e n e ra cum
speciebus c. 84 0 amplecti reperimus. Gen e ra monotypica,
quod c o n tra Columuiferarum familias alias minim e s t , p erp
auca, iiemjie 5 taiiliim, ex stan t, e quibus La g unaria A u stra-
liensis ad Hibiscum s a tis a re te a cc ed it, ita u t 4 tantnm
c liara cte rem pecuiiarem e t iusignem offeraiit; H o iv illia , quae
A u straliam incolit, Senra, quam te rra e a rid a e A fric ae orieii-
ta lis, A ra b ia e t d e serta circum flamen Indi s ita alimt, Ju lo -
shjles, civis silvarum p riniaevarum peninsulae Iiid ic a e , e t
Na paea Americae boz'ealis indigena cum Ata lva a fflu is, a t
dioecia completa e t b racteolis iiullis opiime ab ea diversa.
Gen e ra v a s ta A b u tili c o n tra , H ib k d e t S id a e species
u ltr a 100 saepissime baud facile d istingueiidas includuut,
qnarum in u ltae in su p e r ab au cto rib u s p rio rib u s iu species
p lures e t pessime liin ita tas divulsae su n t vix vel ne vix quidem
d iversas. H au d improbabile v id e tu r baec g en era s ic u t Euro-
p a ea Rubus, Rosa, Eie ra cium, SalLz circuios fon iia rum nondum
p erfecte ciausisse, sed species novas bodie etiam ite rum iterum-
que multiplicare.
I n s tr a tis olim ex aq u is a etatum an tiquissimarum de-
positis Malvaceas ad bunc usque diem ig n o ram u s, quod
a utem co n so rtes biijus familiae non fuisse omnino nou demo
ustra t. E foliis uuraerosissimis in s tr a tis te rt ia r iis in-
clusis e t ab au cto rib u s paiaeontologicis familiis a liis Colniiini-
ferarum a d scrip tis n o nnulla forsan ad M a lvaceas p e rtin en t.
C b a ra c te re s autem foliorum luijus o rdinis positioiiem c ertain
in b anc familiam vel aliam diju d ica re non siiiuiit.
Qu ae stio n i, num Malvaceae familia a n tiq u a siiU, quae
jam longius p e r sp a tium in te r r a vigeat, d isirib u tio geograpbica
melius respondet. Si opinio auctornm cum v e rita te coiigniit.
species plan tarum locis d iversis quasi v icariae o iir i baud
posse, cui hodie omues a ssen liu iitu r, numerus maximns generum,
quae orbem neo- e t gerontogaeum in h a b ita n t, originem familiae
communeni fuisse nos docet. Hoc d is trib u tio n is c entrum
temporibus te rt ia r iis a u t in America boreali a u t iu co n tin en te,
quern n uuc Asia e t Eu ro p a conjunctae efformant, qiiaereiulum
e s t; ex boc loco fonnae, postquam d istrib u tio e t dispersio plan-
ta n ira incepit, q uae floras hodiernas tandem effeceniiit, sensim
meridiem ve rsu s emig rav e riin t. Si n um en is specierum nunc
exsfaiitium ad centrum d is tiib u tio n is a c c u ra tiu s d e tenninandum
momenti g rav io ris est, radicein Malvacearum in orbe neogaeo
suspicamiir: Americam nempe fere species 60 0 i, e. louge
u ltr a y ¡ omiiitim fovere ptitamus, Enropain Asianique c o n tra
vix V* nniuiuni specierum in h ab itan t.
Malvaceae in universo regiones calidiores o rbis prae-
(liliguiit; u ltr a dimidium specierum omnium in te r tropicos e t
in d itione Mexicana quae, sallein pro p a rte u ltr a fro|iicum
Cancri traiisgreilitui', sed c lin ia ta zonae calidissimae simillima
bis locis p ra e b e t, pro v en it In u troque orbo ab a cq uatole
sensim septemtrionein v e rsu s Malvaceae numero d imin u n n in r
ita n t in zona frigida b oreali iiae omnino f ru s tra q n a e ran tu r:
in Euro p a c t America Ma lva ro hmd ifo lia L, nsque ad 65"
1. s. p ro g red itu r, ubi familiae te n n in u s constitiiiiiir.
A lite r rcs in bemisphaerio a n s tra li se babct. Regiones
p rope aequatorem s ita e e t coiitigiiae u sque ad ¡ 0— 15" 1.
a u s tr. e t in America e t in A u s tra lia Malvaceae haud a b u n dant.
D is tric tu s autem in te r 15" e t 2 5 " in B ra s ilia copiam
den.-'issimam Maìvacearum to tiu s orbis p ra e b e t; iu la tere
occidentali ejusdem co n tin em is ite rum evolutionem spectabilem
an imad v e rtin u is c t in A u s tra lia familiae d itio p e culiari evo-
lutiune o ffertur quae cum speeiebus 110 fere luimerum A siati-
c aram e l E u ro p ae arum aequat. I n liemisphaerio a u s tra li
a utem Malvaceae fiuem priorem liab en t: in No v a Zelan d ia
g enus Plageanthi eas ad 4 5 “ 1. au s tr. te rm iiia t.
Maivaceae calorem dilig en te s altitiu liu e s moiuium vulgo
fugiunt. Gemis unicum modo uiea senteiUia e x s ta t quod contr
a r ie in mo n tib u s evolutionem specierum maximam o ffe rt:
M alvas tri species quaedam iti Aiidibiis P e n iv ia n is Cbilensibus-
que s ta tu r a ta li modo dim in u u iitiir, u t rosiilae densissime
foliatae fiant, q uae rh izoinate crasso conjunctae more he rb an im
a lp estriuin n o stra rum solum saxosiira pulvinis la tis , altis,
convexis obducunt. F lo re s majusculi p ulchri vix e centro
ro sularum sn rg u n t e t stirp e s optime biemes g rav is sim a s regio-
num e t nives opprimentes to le rare possuut,
Pro v iiicias d istrib u tio n is Malvacearum p ra e s e iu is 4
d istin g u o : p ro vincia 3 Ia h a e m e d ite rran e a , pro v in cia Sidae
B ra s ilie n s is , p ro vincia Hibisci Indiae orien talis e t pro v in cia
A u s tra lia e g en eribus saltem nomiullis p e cu lia ris sed multo
m a g is, u t jam su o ra d ix i, evoliitione generum iibiquitorum
siiigulai'i maxime insignis.
Quod p riorem a tt in e t , circum mare Mediterraneiim se
exieiid it; desei'tum Africanum magnuin e t A ra b ic um , montes
litto rale s a iistralio res P e rs ic i e t Him a lay a au stru in versus
eam lim itan t. G en e ra Alalvae, Lavaterae, Althaeae omnes ad
Malveas p e rtin en te s e t iu su p e r U-AÌope-M Eita ih clia Malope
ei peculiares sunt. In liac p ro vincia c entrum distrib u tio n is
Malvacearum Eu ro p ae to titis e t A sia e b o realis re p e ritu r quae
ex boc loco usque ad Jap o n iam e t ditiouem Chinensem pio-
g red iu n tu r. Geuus Ma lva e ipsum vini ex teu sin n is maxiniam
d em o n strai., species un a a lte r a re gen eris fere iu omnibus
regionibus quae M a lvaceas a lim t, liodie p ro venit. I n B ra silia,
u t .supra raonui, geinis omnino non d e e s t, species duas
p otius p lures collectores ree ep e ru u t, quae siue u lla du b ita tio n e
a u t per casum olim ab hominibiis inUodiictae a u t cu ltu rae au-
fiigae su u t, KUaibelia longe pro g en ere monotypico hab ita
nuuc in O rien te speciem a lte ram praeb n it.
Pro v in c ia Sidae non soltim maximae h u ja s gen eris p a rti
sed etiain g en eribus ei affinibus, dein Abutilon, quoti trib u i alii
a tlrib iiin iu s cum affinibus e t Ureneis liospitiiim d a t. Ceiifnim
c ertissime in America a u s tra li quaerendiim e s t, ubi g en era
Sklae, A h u tili e t Pavoniae sola jam fere 200 species oli'eruuf.
i. e. longe u ltr a dimidium specierum omnium Malvaceariiui
provinciam in b ab ila iitiu iu e t fere ' f i spcHenim horum triimi
g enerum. Ab America a u s tra li species qiioquiiversus dimi-
n u u n tu r; ad an-turuni ¡lutem e t au stnm i ve rsu s inulto p riu s ad
e x iiuni perveniiiiic quam Malvaceae in u n iv e rso ; perpaiitme
species tautuin tinpicos Iraiisg red iiu ilu r, Mu ltae g e n eris Skhm
e t nomuilhui A h u tili te rr a s c alidiores tropicus idaiilis ruderali
bus augeiit, (iiiurimi o rtu s certissime vrd vero siin ilitate maxima
ad provinciam Sk ìa e siiectat. S k h i vhnmbifolin L„ S. spinosa
L ., S . acuta liiin ii. {S. carpinifolia L. lil,), S . cordifolia L.
e t S . v eronidfolia Lam. in orb e neo- e t gerontogaeo p a rite r
vulgatissimae loca in cu lta e t ru d e ra lia incolunt. S k la lini-
fo lia Cav, co n tra in America a u s tra li h aud infrequens non
nisi in A fric a in v e n itu r; ad hanc S. pa n n ic id a ta L. d istri-
bntioiie simili acc ed it, postquam nup e rrime eli. P ogge e t
SciiwEiNEDuTii eam, quod mirum e st, non e reg ionibus litto-
ra lib u s a t ex in tim a co n tin en tis p a rte iu h e rb a ria misen in t.
S . uriais L, usque ad Ab yssiniani p ro gredititi' e t in Madag
a s c a ria ite rum viget, te rr a s Capenses fugieiis, quoti de no n n
u llis p lan tis au stro-americanis nobis notiim est.
P ln re s specierum s a liita ta rum n o tis perfeete constantes,
ita u t speeimina A sia tic a e t Am e ric an a omnino nou distin g u ere
qu e as; aliae, e. g. praecipue S . rhombi/olia L., quam maxime
v a riab ile s in Asia o rien ta li circulum form antm ev olveruut,
cujus fo nnae ex trem a e ab au cto rib u s pro speciebus p ropriis
b ab itae optime conservandae e s s e n t , nisi formis tr an s ito riis
in te r se co n ju n g ereiitu r (5. reiusa L „ S . microphylla L, etc.).
I n g enere A b u tili species iibiq u ita riae aeque non d e su n t:
A . erisimm Sweet, A . In d icum Sweet in te r tropicos freq u en ter
oc cu rru n t. A b utilon a uritum W all., quod e nitllis locis spon-
taneiim v id i , nisi e ditione Veuezuelensi primum secundum
ex emp la ria A sia tic a ab au cto re descriptum est.
Si species gen eris S k la e e t A b u tili in universo cum
inte rv allo majore a cen tro numero d e crescunt, nume ru s indi-
g enarum jam magis diminuititi'. A fric a in te rio r a rid a S id a s
n o n nullas optime ab a liis d istin c ta s praeb et, u ti S . trilobam
Cav. quam ad te rr a s Capenses consequiniur, S . Schimpetianam
Hö ch st, e t S . grewioidem Guill. e t P e r r ., quarum p rio r ab
A b y ssin ia usque ad d e s e rta fluminis lu d i , u lte rio r a Sene-
gamb ia usqne ad regiones easdem re p e ritu r. I n Asia autem
species un ic a modo e x s ta t, q uae fo rsau pro p e culiari habenda
est, S . corylifolia W all, de qu a p ia n ta mihi ig n o ta judicium
certiim non licet. Siniilitei' g enus A b u tili se hab et, quamquam
o rbis g eroutogaeus species parum numerosiores procreavit.
G en e ra plu rim a cimi S id a e t AbutUo a rc te conjuncta
eadem d istrib u tio ne g a u d en t; G a ya , B a sta rd ia , An o d a e t
Cristaria ad Sidinas p e rtin en te s a u t specifice Ame ric an a e e t
c entro d istrib u tio n is p ro priae su n t a u t aufugam so litarium
modo nempe A n o d am cìislalam W. plau tam riid e ra lera ex-
hibent. Wissadula, Sphaeralcea e t Modiola cum A b u tili g enere
p lus minus a rc te connexae pa rtem maximam specierum iu
A merica g e n u e ru iit, quamquam Sphaeralceae speeies 4 iu
te rr is Capensibus proveiiiuiit. TVisíaJiiZa hernandioides G rcke.
e t W.po ì-ip lo d fo lia P i s i, quidem in A fric a in te rio re ta li modo
rep e rta e su u t u t d istrib u tio ope hominum omnino exelusa
v id e a tu r ; a t in In d ia liae p la n tae flbrarum c au sa coluntur.
E trib ù Ureneai'iim p a rite r g en era plu rim a in America
tan tum vigent, nempe Malachra, Goethea e t Malvaviscus. Si
M a la ch ra capitata L. n unc iu Afric a e t in In d ia orien tali
haud l'i'ustra qu a erim u s, liaiic commercio in tro d u c tam esse
verosimile est. Non minus Urena lobata L. e t U - s in u a ta li.
regiones tró p ic as longe la teq u e in h a b ita n t, a t ambas, n t iufra
dieeimis, homines ob fibras ten acissim as forsan ¡irius multis
locis coluei'unt- Pavonia luiiuero specierum iu Malvaceis
lociini quiirUim teiieiis relatioiies easdem p ra e b e t ac S id a
At Ab u tiló n ] maxima p a rs specierum Americae p ro p ria , a t
A fric a uoiinullas e t pauciores A s ia progenuit,
Maivac.
Hoc loco gen eris M a lva s tri distributiouero adjicimus.
Speciebus plurimis aeque America e t praecipue lit tu s occidentale
hospitinm d a t. A ditione Mexicana usque ad Chilensem
c erte fere "A specierum omnium vig en t, u t jam su p ra diximus,
non solum plauities e t regiones minus e la ta s more Malvacearum
in h a b ita n te s sed etiam in cacumina a ltio ra montium adscen-
dentes. T e r r a s Capenses au tem species c. 2 0 in co lu n t quae
ab omnibus Americanis optime div e rsae e centro pe cu lia ri se
evolveriint. P r a e te r e a 2 species i. e. Ma lva strum Coromandelia-
num Grcke. e t M . spicatum A. Gr., p la u tae ru d e ra le s , more
Sid a rum su p ra s a lu ta ta rum n unc in orbem totum tropicum
se effudenint.
Hib iscearum trib u s c o n tra in orbe geroutogaeo c entrum
veg eta tio n is offerre v id e tu r; nam species plurimae g eneris
typic i iu A fric a e t A s ia iu v e n iu n tu r e t nume ru s earum, quae
in America iuveniunUir, jam climinuilur, si cu ltu rae aufugas
e t plan tas ope hominnra p e r casum ex orbe gerontogaeo trau s -
positas deducimus. Ju lostyles e t Dicellostyles p la n tae ve ra e
sìlvaticae peniusulae In d ic a e , Decaschista e t S enra p lan tae
campestres u lte rio ri p ro p riae ; Hibiscus a u tem , Kosteletzkya,
Thespesia, Cienfueyosia e t Gossypium in u tro q u e orbe species
offerunt. Ex omnibus Thespesia populnea Cav, e t Hibiscus
Hliaceus L, d istrib u tio n e v a s ta g a u d en t, quae litto r a tropica
fere omuia in b ab itan t. D t cl, S ciiimper p rimus demonstravit,
te la spongiosa fiucttium te n ax e t duri.ssima hos n a ta re ju v a t
e t simul aquàiii m aris in tr a re ; semina p rorum pere e t haec
p u tred in e v itia ri impedii,
Europam au stralem e t orientalem K o stele lzhjas species
so litaria , K . /lentacarpa Led., in h a b ita t, H ih isd species tre s
ibidem in v e n iu n tu r, e quibus H. roseus Th o re aiistrogallicus
quasi reliquuni d is trib u tio n is olim la tio ris geu eris exhibet.
Gossypmm e t Cienfuegoda non solum in A sia e t A fric a sed
etiam in America v ig e n t e t in su p e r species distiu ctissima s
in A u s tr a lia p ro creav eiu n t.
Te rra rum p a rs u lte rio r profecto proviuciam va ld e p e cu iia rem
d istrib u tio n is Ma lv ac ean iin o ffe rt, q u ia 15 g en era e 39
a u t ei omnino p ro p ria su n t u ti Hoheria, Howitlia, Plagianthus,
La g u n a r ia , a u l species s a tis n umerosas optime d istin c ta s e t
vulgo d istrib u tion e a n g u sta g eographica mu nitas e v o lv it, u ti
Ab u lilo n , S k la , Hibiscus. E g enere Gossypii species 2 e t e
g euere Hibisci 5 valde pecu lia res in su lae Sandivicenses pro-
g e n u e n in t; iiisularum pai varum Ca ro liniaiiarum S id a fa lla x
Walp, cum aliis speciebus affinitateui parv am ta n tum p ra e b e t
E ta b u l a l i , qua e distrib u tio n em Malvacearum in America
a u s tra li speciatim iu B r a s ilia v ig eu tium dem o u strat, imperium
21 g en era i. e. u ltr a 50 "/o omnium cum speciebus 207 vel
25 "/o omnium in h a b ita re elucet, e qu ib u s ite rum p lus dimidio
in d igenae su u t, F am iliae , quae h e rb is vel p lan tis b asi tan tu in
fru tesc en tib u s e t quasi tran s itum in te r prio res e t lignosas
efformaiitibus ab u n d an t, vulgo p artem niajuseulam veg eta tio n is
camporum elato n im qui in B ra silia Ce rtào s app ellan tu r, efflciunt.
Illa e consortes Malvacearum a cl. Martiusio Dry ad es iiuncu-
p a ta e omnes a lias su p e ran t; in ta b u la I I . I l i earum euume-
r a iu u r cura 66 iudigenis. Pra ec ip u e g e n e ra S idae, A b u tili e t
Pavoniae h unc mimerum componunt. Paulo raìnorem iiumerum
Drytules p ra e b en t; 103 species cum 56 indigenis p rae sertim
ad g e n e ra Ab u tili, H ih isd , Pavoniae e t Sidae p e rtin en te s silvas
7 7