3 C A L L IT E IC H IN E A E : C A L L IT E IC H E . i
m o l l i s p a r e n o h y m a t o s a a d o a r im c u l a m a p i o a lo m e t p a r t em p l a c e n t a r e m i - e d u e t a , r e l iq u i s c o n t r a
p a r t ib u s in l a m in a m t e n n e m a m o r p h a m s e m e n c u m p n t a m in e c o n g ln t i n a n t e m t i - a n sm u t a t a . A lbums^
L d o s p e r m i n m ) m o d i c u m c a m o s n m o l e o s u m . E mbbvo s u b t e r c s , s a e p e p a u lu lu n r e u i v a t u s , e o t y l e -
d o n ib u s d e o r s u m s p e e t a n t i b u s b r e v ib u s c r a s s i s , p l n m u l a h i im i l i p a p i l l i f o rm i .
Cjuzjis teneri, molles, e nodis radicantes, ramosi, una cum foliis pilis stellatis minimis conspersi;
internodiis suiteretibiis partim elongatis, partim (versus apicem) diu abhreviatis ideoque foliorum panbus
complurihus rosulatim approximatis. F o l i a avt manifeste sessilia aut in hasnm ounxiformem petiolo si-
mikmproducta, lenuia vel crassiuscula; nervalitme simpliei vel simptieisáma. - Uahitatio submersa aquatica
vel terrestris. — Crescunt per Mum orbem, excepta Africae parte australiore.
Genus unicum:
C A L L IT E IC H E L inn,
Linn. Gen. n . 13. K ü id n g a p u d R d ch e n l. Ic . crii. 1179— 1220.
— E n d l. 6 e n . p l.; DC. P ro d r .; Lehel Esq. monogr.; Hegelm.
monogr.; Benth. et Eoolc. Gen. p i. loda su p ra d ta tis.
Cha i-acter id em a c fam ilia e .
DE MORPHOLOGIA ET ANATOMIA NONNULLA.
(Cf. ad hoc tabula nostra I.I
Specierum, quas genus amplectitur, paucac a ceteris satis
longe distant compìuribus charactevibus: babitatione submersa;
defectu pilorum stellatorum absoluto et stomatum epidermidis
paene absoluto ; foliis exacte uninervibus basi latioribus ; pollinis
cellulis membrana externa carentibus; denique praecipuc structura
fructus, cujus dimidia incisuris duabus commissuralibus profun-
dissimis paene ad axim peneirautibus separantur. Hae species
sectionem prnpriam formantes, quum in Brasilia non nascantur,
hoc loco negligendae sunt; de ceteris, antequam species indigcnas
describamus, brevitcr agamus.
Db oaulibus.
Caules adulti ìntemodiis compositi sunt elongatis, interdum
cylinilricis, saepius non exacte teretibus sed quodam modo com-
pressis, diametro longiore sectionis Iransversae situm folioioun e
nodo superiore, breviore situm foliorum e nodo inferiore orien-
tium indicante (v. tabuiam nostram 1. fig. 2). Praeterea caulis
internodia in nonnulis Callilricharum formis, praesertim iis, quarum
caulcs débiles vel in terra prorepunt vel in aqua modice
profunda Datantes superficiem apice attingnnt, dextrorsuni vel
sinistrórsum torqucntuv, quo fit ut foliorum paria primo iuitio
semper decussata saepe variis angulis a se invicem divergent et
ad apices caulium ramorumque, antequam internodia in longitu-
dinem extenduntur, saepissime in rosulas congesta reperiantur.
Occurrit hoc maxime in iis CallUricMs, quae in aqua degunt
apicesque caulium ad aerern exserunt, quam inter vivendi ratio-
ncm et habitationem terrestrem compìuribus speciebus optio data
est, quum aliae omnino terrestres evadant caulibusque tenellis,
repentibus, a basi sensim marcescentibus, ramulos radicesque adventicias
e Lodis emittentibus caespites humilcs laxos efforment.
Anatomica inteniodiorum structura simplicior est quam in
majore Phanerogaroarum parte et cum illa aliarum plantarum
teneriorum, praesertim palustrium et aquaticarum, tara Mono-
cotyledonearum, ut Naja d um, Potamogelonum complurium, Zan-
nichelliae, Hyd rillea rum, quam Dicotyledouearum, ut Bu llia rd a e,
Aldrovandae comparanda. Axis internodii coipore fibrovasali
tenetur indiviso, e cellulis quas ci. Na eg e li cambiiformes dixit
et e vasis plerumque paucis formato (v. fig. 2. 3.). Corpus illud
fibrovasale axile, cauli omnino proprium, c fascículo cambiali cy-
lindrico axili, usque sub apicem caulis cvesceiitis producto, ori-
ginem capit, nec in folia e noilis ovicntia excedit, quorum
fasciculi potius ad illud se applicant. Vasa, quae continet, in
suprema caulis parte, ubi foliorum paria decussata sub apice
protuberant, in simplicem axilem cellularum vascularium spira-
lium seriem, paulo infcrius in vas coalescentium terminantur, cui
in internodiis infra adjacenübus vas alterum tertiumque spirale
vel annulare associatur. Quac vasa primordialia postea internodiis
in longitudinem extcnsis ccleriter distorta destruuntur, re-
lictis tanturamodo fibris spiralibus vel annularibus, quae, cum
vasoi'um interitu caiialis axilis in corporc fibrovasali efficiatur,
cellulis cambiifonnibus proximis, mnalem illum cingentibus, ad-
glutinatae remanent. Internodio jam in longitudinem tenso alia
vasa sequuntur annularia et demum liaud raro in caulibus robu-
stioribus reticulata, ad dextrain sinistramque vasorum priraordia-
lium e seriebus cellularum cambialium ovieutia, quae, quum mem-
branae corura non, utprimoriiialiura, distorqueantur, intacta remanent
et in caule adulto vario numero (2—12) conservata inveniuntur.
Vasa primordialia ita disposila sunt, ut situ cum foliis e nodo
superiore prodeuntibus conveniant ; posteriora interdum in greges
duos evidentur disfributa sunt (v. fig. 3 ), saepius nullam dispo-
sitionis et positionis Icgem exbibent. Cetera omnis para fasci-
culi cambialis in cellulas cambiiformes tiausmutatur, prismáticas
elongates tenui-membranaceas angustas, parietibus transversis fere
horizontalibus separatas, materia liquida iirote'fnica impletas.
Canalis illc centralis, interitu vasorum in corpore fibrovasali
enatus, nonnunquam postea cellulis cambiiformibus, inagis solito
divisione multiplicatis et in cavum prosilienlibus impletur, quo
mcdullae intimara caulis partera tcnentis, quae revera semper
deest, species efficitur.
In Dodis cellulae cambiiformes multo breviores, forma fere
parcnchymatica inveniuntur ; cellulae item vasales, spirales et an-
uulares, fonnam brevem rctinentes, parietibus pertusis sed non
prorsus evanesccntibus a se invicem separatee telam lignosam
satis ampian), solidain, cavitate centrali carentem componunt.
Cingitur undique corpus fibrovasale cortice aliquantum cras-
siore, e cellulis in nndis exacte parenchymaticis, in internodiis
modice elongatis, cylindricis vel prismaticis, tenui-membranaceis
chlorophyllosis formato. Cellulae hae corticales exacte in scries
C A L L IT E IC H IN E A E : C A L L IT E IC H E .
longitudinales ordiuatae in transversis interiiodiorum, ])raescrtim
juvenilium, sectionibus regularitcr et in strata concentrica et in
radios peripheriam versus latiores et ibi in cellulas seiisim plures
fisses dispositee reperiuntur. In internodiis adolescentibus hie
ordo cellulis a se invicem secedeatibus mcatusque aeríferos inter
sc relinqueutibus paulatim turbatur ; tandem pluribus mcatibus
radialitor conflucntibus in iis C a llitrio h is, quarum caules cylin-
drici sunt, lacunae acriferae ampliores nascuntuv, cellularum covti-
calium stratis singulis radialibus separatae; in illis antera, quarum
internodia compressa sunt, corticis partes binae oppositae, diametro
longiovi respoudentes, lacunis satis spatiosis e cellularum
aliquot disruptione prodeuntibus excavantur (v. fig. 2.). Interea
et in nodis tela corticis parenebymatosa meatibus aëreis solum-
modo angustia pervaditur, et vel in internodiis duorum stratorura
cellulae avete cohaerent: extremi, epidermidi proximi, et intimi
corpus fibrovasale attingeutis. Hoc stratum intimum peculiari
cellularum forma insigne, quarum parietes tangentiales interior
et exterior plani, radiales vero et horizontales (inferior et superior)
subtiliter et eleganter undulati, simul modice iucrassati
firmiter inter se conjunguntur, vaginam s. d. tutelarem constituit,
quae corpus fibrovasale includit processusque vaginales in ramulos
e nodis orientes emittit; praeterea majore amyli copia
omni tempore, vel postquara ceterae corticis cellulae fere vel
prorsus exbaustae sunt, repletum est.
Epidermis caulem obtegcns e cellulis satis elongatis, illis
stratorum exlernorum corticis angustioribus et numerosioribiis, pa-
rietibns obliquis sibi invicem superpositis formatur stomatumque
et piloruin stellatorum, quos postea comraeroorabimus, numero
plerumque modico instructa est.
De POLiis.
Quiim dc pbyllotaxi jam antea brcviter actum sit, restât ut
formam et structuram foliorum breviter adumbremus- Forma iii
Callilrichis terrestribns (ut 0. deflexa) satis constans, obovata
vel obovato-lanceolate, basi angustate nunc breviorc nunc in
quandam petioli similitudinem producto, apice rotundato, vix truii-
cato, in speciebus amphibiis contra valdc variabilis et vegetandi
modo subjccto reperitur. In his folia sub aqua evoluta geueva-
liter longiora et angustiora, saepe elongato-linearia, basi tomen
nunquam latiora quam versus apiccm, ca contra, quae in superficie
aquae in rosulas congesta expanduntuv, brcviora et latiora,
plerumque obovata, postea quum internodiis in longitudinem ex-
tensis submerguntur et ipsa modice elongate, omnia autem apice
plus minusve distincte trúncala, saepe incisura semilunari vel
semicirculaii emarginata, cellulis et parenchymatosis ct epidev-
micis secundum hujus incisurae margines aliquantum dilatatis, ob-
servantur. Nervoioim in foliis dispositio tom insignis est, ut una
bac nota Callîiriches folium dignoscas; nervus pi'imarius, qui
folium percurrit ct paulo iufra apicem ejus definitur, vasa quibus
insti'uctus est fiabelluli instar expandit; basi singulos utrinquc
ñervos secundarios emittit qui areu descripto ad primarinm paulo
ante hujus finein redeunt e t, quamquam saepius vasorum distorsione
paenc evanescunt, tamcn nuiiquam in iis speciebus de quibus
agimus révéra desunt- A quibus nervis secundariis, si nervatio
uberior fit, singuli tertiarii extrinsecus oriuntur, qui ad secundarios
eodem modo se habent quo hi ad primarium, ceterum in
foliis robustis nervuli noimulli teneriores uascuutur, qui vol illos
transverse inter sc juiigunt vel in parenchyma egi-ediuntur (v.
fig. 4. 31.).
Parenchyma foliorum e paiicis (tribus vel quatuor) stratis
ceilulamm chloropbyllosarum constat, in facie dorsali foliis laxius
Calliiricb.
conjunctarum ineatusque latiores vclinquentium, in facie superiore
telam compactiorcm formantium ibique iulerdum (in foliis cras-
sioribus) in fonnam ilkm cylindrico-prisiuaticam, quae in per-
multis plantis in ilio collulai-um strato occun-it, extensarum. Epi-
dermiclis qua folia teguntur cellulaecuticula tenui obductae, in
folio latiore brcvioreque parietibus valde fiexuosis, in longiore et
angustiore parietibus minus crispatis separantur, cctcrum, ut etiam
cellulae parencliymatis, fonnam suam illi folii totius accommo-
dant. Stomata nec superiori nec inferiori foliorum, vel sub aqua
vel ad aerein evolutorum, faciei unquam desunt, sed in foliis ab
initio submci'sis specieinm amphibiarum saepius parca, in foliis
superficie superiore aürcm attingcutibus vel omnino in aiiro evo-
lutis in hac superficie nuinerosiora quam in dorsali, in foliis specierum
terrestrium utriuque fere acque numerosa reperiuntur.
Pilis praeterea stellatis instructa est epidermis. Cellulae basilari
simplici (raro duplici) iusidet discus e cellulis compìuribus
formatus, cx unius cellulae divisione prodeuntibus, radiatim
dispositis; quae cellulae in speciebus terrcstribus, in quibus pili
ipsi rariores sunt, numero minores, plerumque quatcmac (fig.32),
in speciebus amphibiis, niajorc piloi'um copia gaudentibus, pro
more numerosiorcs, saepissiine octonae (fig. 5), et ultra, usque ad
duplicem numernra, observantur. Axillas foliorum pili ab bis diversi
squamiformes teiient numero semper modico, attamen baud
exacte definito; in bis cellula basilaris cellulas complui'es (4—8)
oblongas cuneiformes flabelluli instar positas, membranis Kali
caustico veliementer turgesccntibus, sustinet.
De uadioibus.
Radices omnes Callilricharum tenellae filiformes, simplices,
summo apice pileorhiza, illis aliarum plantarum simili, tectae, infra
apicem pilis tcuuimembranaceis pellucidis, cx epidermide prodeuntibus,
basi iu ampulLam dilatatis, materia quadam viscida
pcrlitis, inox evanesccntibus ideoque iu adultioribus radiéis partibus
dotìcieiitibus instructae sunt. Radicis priumriae initio in
longitudinem illam caulis juvenilis pluvies superantem, diametro
transverso vix augescente, adolesceutis, inox simul cura vetustio-
ribus caulis partibus pereuutis ofllcia suscipiuntuv radicibus ad-
venticiis nuinerosis, quarum primae e confiniis axeos et radicis
primariac; posteriores e nodis caulinis prorurapunt. Radicum ha-
rum adventiciarum, e stratis intiinis, cellulis vasalibus proximis
telae cmnbiiformis orientium, strata externa ejus, vaginam tutelaren),
corticem perfringentiuin dispositio omnino legitima est:
primae cuìn foliis a nodo procrcatis decussatae eadem fere qua
illa altitudine gignuntur; sequentes, si plures nascuntur, paulo
inferius simulque directionc inter illara foliorum et primae radicis
iutennediara, quarta denique etiairì paulo iuferius et ad
perpeudiculum primae; unde nodi plures radices producentis sec-
tiones tvansvci'sac diversa altitudine factae figuras divereas mire
regulares praebcnt. Structura radicis illi internodiorum caulis
sìmilis ; vasa taiucn tardius et demum in paìde jam adulto for-
inantur, quo fit, ut efformata conserventur, nec interitu vasorum
priraordialium canalis axilis in corpore fibrovasali efficiatur, sed
axis hujus vasis uonnullis (3—5) teueatur. Tela cambiiformis
vasis circumfusa vagina tutelari, haec ceteris corticis stratis cingitur,
quae partes eadem, qua in caule, cellularum forma ac
dispositione regulari insignes sunt; ineatns tamcn aeriferi tontum-
modo ainplitudinis in tota corticis peripheria aequaliter modicae
formantur. Epidermis denique radicis illi caulis similis, cellulis
tomen diametro radiali angustioribus, tangentiali latioribus, ideoque
in sectione transversa minus numcrosis, parietibus horizontalibus
sibi invicem superpositis ab ea nonnihil difl'ert.