hís. N a n i v im tan to rum v iro rum p a u c i, qu ô f atqrnis
Bafil. deleuit Caluum, quoi ante cui copula et in omnibus
et Corte fecit motus auctori- M ff euanuit.N Caeterum eun-
tate Mff. Vatic, et Med. Non dem Caluum Nofter etiam,
affentior. Namque i) mutandi V Ep. 3, 5. fummis oratori-
cauffam ego video nullam. bus annumerat, quorum ad
Quidni dicerè liceat : Duos exempla vèrfus lafciuiores fe-
expreíft ora tores, quorum al- cerit. Demofthenem autem
terum tu femper admiratus es, et in libris de vltione Helui-
alterum ego nuper adamare dii fe imitatum ene fatetur
coepi? 2) Quis, tandem per- VIII Ep. 3°- Figurae plerae-.
fuaderi iibi patiatur, Plinium, que decent vehemens dicendi
inde a puero eloquentiae ftu- genus. Qtiin&il. X ll, 10, 61.
diofiftimum, librisque iam edi- fqq. Vt autem probçntur, non
tis inclitum, nuper demum débent ftudio quaeri et arcel-
Demofthenis, oratorum prin- fi, (id autem a, Noftro faftita-
cipis, amore captum effe? A tum effe, etiam ex III Ep. 13*
Caluo autem legendo diu eum et e toto Panegyrico apparet)
dererrere poterat Ciceronis fed , vt in Demofthene, e re
iudicium ; quod cum falfum ipfa et ex animo dicentis
effe cognouiffet, nuper eum corarooto effiorefcere.
leaitare coeperat. 3) De- magnificentia, fublimitas, ve-
mofthenes et Caluus, qtto- hementiâ, cui refiftere animi
niam in vehementiore dicendi audientium nequeant. Ab ea
genere virtutes quasdam com- autèm virtute potiffimum lau-
munes habebant, non maie datur Demofthenes. Cic. Or.
bicconiunguntur. Senec.Con- III, 7. Suauitatem Ifocrates,
trov. III, 19. Cojnpofitio quo- fonitum AeJchines, vint Demo-
'que Calui in actionibus ad ex- fthenes habuit. Quinad. XII,
emplum Demojlhenis riget : ni- 10, 23- Demofthenes cunctos
bil in ilia placidum, omnia et vi, fublimitate, impetu fnpera-
citata et fluÈtuantia. Bene vit. Cf. X, I, ic>8» Catanaeus
io-itur Plinius in hac conten- et Stephan. legebant, vim tan-
tîofa aaione vtrumque iibi torumverborum, quod et Corte
fumfèrat exprimendutn. 4) expreflit, qui praeterea malit
Non apparet, qui venerit li- tantam, duau Mf. Medie, qui
brario aiieui in mentem , hic habet tant. Ergone vis ilia
intrudere Calui nomen. 5) Demofthenis _in folis verbis
Verba tantorum virorum, quae erat ? non potiifimum in fen-
nobis genuina videntur, po- tentiis e peaoregenerofo pio-
ftulant illud nomen. Si quid manantibus? V. ErneftiOrat.
mutandûm, malim et Caluum, de peaore difertos facieftte
aut Caluumque. Ita Ep. 5ï P- 27 Opufcc. Orat. Jpauci, q.
J eimcluit, adrequi poíTunt. Nec materia ipfa huic (vereor, 3
ne improbe dicam) aemulationi repugnauit. Erat
enim prope tota in contentione dicendi, quod me Ion- .
gae defidiae indormientem excitauit, fi modo is fum
ego, qui excitari poifim. Non tamen omnino Matci 4
. - i
<ie. amauit, pauci, quibus in- non vt aemularer (improbum
lignes dotes a natura datae. enim ac paene furiofum)fed ta-
Quidquid enim reae, bene, men imitarer. Saepe de eo
féliciter fuccedebat, id aequo, inprimis dr. qui nimis alta
propitio, loue fieri dicebatur. fpirat, nimium audet. Sic
v, Drakenb. ad Silium III, 2. improba clajjis ap.. Flor. 3, IO,
Etiam h. 1. lupiter fubintelli- 1 7 . De aemulatione igitur
gendus eft ex Virg. Aen. VI, Demofthenis Nofter fere iudi-
129. vbi vates Aeneae, pauci, cat, vt Horat. IV Od. 2. de
quo s aequus amauit Iuppiter, aemulatione Pindari. iù con-
Dis geniti potuere. Et in Mf. tentione, acriter pugnandum
Helmft. atque in Ed. Gryphii erat cum aduerfario. II Ep.
hic additur lupiter, fed maie. 19, 5. oratio pugnax et conten-
Çum enim aut verfus notifli- tiofa. VII Ep. 9j 7- pugnax
mi, aut prouerbia trita lau- et quafi bellatorius fiilus. Opp.
dantur, folet vnum aut alte- remijjior oratio. Cic. Sext. 53*
rum voc. fupprimi. V Ep. 6, Defidia de animo tranquillo
44. vt parua magnif feil. com- aut lánguido. , Is excitatur,
ponamus, e Virg. Ecl. I, 23. cum commouetur et acçèndi-
Ira et IX Ep. I , 3. Cic. II tur, ' vt vehementi orationi
Off. IO. Contemnuntur, qui nec fufiïciat. Quinñil. I, 2, 18»
fibi, nec alteri, vt dicitur feil. Excitatida mens ejt, quae in hu-
profunt. Mff. Parif. duo, Ed. iusmodi fecretis languefeit. In-
Neap. et Aldus omiferùnt et- dormiré ita et ap. Seneç. Vit.
iam amauit. Bear. IO. àefidiam fegnis animi
3. Quoniam aemulatio de indormientis fibi-. Tecle autem
[ ftudio exaequandi, aut fupe- hic fuae quoque orationi vim
randi adeo dr. (VII Ep. 30) tribuif.
I propterea exeufandi cauffa ad- 4. Praenomine Marci, vt
I dit, vereor ne improbe dicams Gefner. obferuat, familiarita-
t Probus, qui modum in rebus tem, quae fibi cum Cicerone
I feruat, adeoque i. q. mode- intercédât, fignificat ; quo eo-
I ftus. Cic. II Off. 20. Impro- dem et ducit noftri. y. I Ep.
I bus, qui modum excedit, adeo- 5, 12. vbi fibi aemulationem
I que arrogans, impudens.,1 ni- cum Cicerone tribuir. AjixvS-oví*
j mius. VII Ep. 30, 5. Demo- Refpexit Cic> ad Áttic. I, 14.
» fthenem in ma ni bus habui, Totum bunc locum, quem ego