vtdubitem, confidenter an conftanter, certe paratiifi-
3 3 me. Obietfta funt multa, quae magis, quam praeua-
J ricatio* nocuerunt. Quin etiam duo confulares, Pom-
ponius Rufus et Libo Frugi, iaeferunt eum teftinvonio,
tamquam apud iudicem, fub Domitia.no-, Salui Liberal
s accufatorihus adfuiifet. Datnnatus et in infulam re-
3 4 legatus eft. Itaque cum Caftam-accufarem, nihil magis
preffi, quam quod accufator eius praeuaricationis
crimine corruiflet. Prelli tamen fruftra. Accidit enim
res contraria etnoua, vt, accufatore praeuaricationis
'3 5damnato, rea abfolueretur. Quaeris, quid nos, dum
haec aguntur? Indicauimus Senatui, ex Norbano di-
diciile nos publicam cauflam, rurfusque debere ex in-
tegro difcere, ft ille praeuaricator probaretur. Atque
ita dum ille peragitur reus, fedimus: poftea Norbanus
omnibus diebus cognitionis interfuit: eandemque vsque
ad extremum vel conftantiam vel audaciam pertulit.
3 6lnterrogo ipfe me, an aliquid omiferim rurfus: et rur-
33. Pomponius Rufus Vare- tor multa omittit, quae pro-
ntis, vir paratus-et vehemens, ferre debebat, auc leuiter
qui egit contra Baflum IV Ep. tangit grauiora.
9, 3. fed quern et ipfum poft 35. Difcit caujfam patro-
accufarunt Bithyni, defen- nus, do a t cliens, quod . no-
dente Plinio V Ep. 20. laefe- turn, ex integro difcere, nem-
runt teftim. Quin&il. V , 7, pe e a , quae ad Glaffici vxo-
15. Eorum vero, qui ¡j u s de- rem pertinerent; 11am in huius
jmntiatur, pars teftium eft, tantum caufla praeuaricatio-
quae reumlaedere velit, pars, nis accufabatur. fedent, qui
quae nolit. Idem VI, 3 , 86. nihil agunt, quiefcun.tj,^quam-
cum Sex. Atinalis teftis reurn quam h. 1. et fenfu vulgari
' laefijfet. — Saluium Libera- capi poreft, nam antea ftaris
1cm, in defenfione. diuitis rei dixerat. omnes dies, cognitio
auda&er' loquentem comme- omnium dierum. Dies dr. et
morat Sueton. Vefp. 13. De id, quod fit die aliquo.
relegatione in infulas, poena 36. Summo die, i. yltimo,
Romanorum non inufitata, etiam VI Ep. 3 1 , 14. reos
diximus ad Paneg. 35, 2. peregijfent nunc antiquiorerur:
34. premere, vrguere. cor- fus fenfu, reos, feciiTent.
ruit qui conuincitur et dam- Vid. ad f. 4» turbo, vehe-
natur. Praeuaricans accufa- mens et repentinus impetus.
Xus paene ornili. Sumpno die Saluius Liberalis reliquos
legatos grauitur increpuit, tamquam non omnes, quos '
mandaifet prouincia, reos peregiifent, atque, vt eft
'vehemens et difertus, in difcriinen adduxit. ; Protexi
viros optimos, eosdemque gratiifimos: mihi certe debere
fe praedicant, quod illum turbinem euaferint. Hie3|
erit epiftoiae finis, re vera finis: literam noti addanr;
etiamfi adhuc aliquid praeteriife me fenfero. Vale.
X» C. PLIN1VS SPVRINNAE SVO E T
COCCIAE S.
ARGVMENTVM.
De praematura Cottii, Spurinnae e Coccia filii fpècla*
•tiflimi, morte, et de honore eidem Trdiqni auctoritate 'habito
vid. II Ep. 7. Nofter vero,, qui eum non minus dilexerag
quam parentes, patrem inprimis, virum dignitate ihfignera,
reuerebatur, III Ep» I. in memori am eius duos fcripfit libel-
Jos, eoramque alterum recitauit. Quod cum cognouiflent
parentes,’ paternum maternnmque animum iilico percuffit
cupiditas legendi, quae do&iffimus (ibique amiciflimus Pli-
nius in honorem filii compofuiffet. Neque iilegràuatus eft
haec mittere, addita epiftola amanter fatis et ad dolorem
leniendunT apte fcripta. Ipfe grauiter dolet • affedibus fuis
fatisfacere voluit celebrando amico defungo, et duobusqui-,
dem libellis, quorum diuturnitatem et modeftiilime et blan-
diffime fperat , partim a praeftantia iuuenis laudari , partim
ab ,'èmendatione pàrentum. Senties., non potuiffe eum
melius indulgere horum' amori. Sed et aliud agendum
erat in hac epiftola. Paullo ante apud Spurinnam iuerat
Pliniùs, nee quidquam de opufeulis fuis dixerat. . Hoc poterai
alienum videri a candore et amiciria, qua inter fe con-
iuncti erant. Ne igitur eam iaefiffe videatur, diligenter fe
et humaniter purgat ftatim in principio epiftoiae', et , vt
nouo pignorèAmplicitatem fuam amicitiarnque probet, plus
etiam niitrit, quam illi exegérant, libellum vtrumque.
Haec rès et iiingìt, iunctos et feruat amìcos. Horat. Talià
yero cum oratione munda et aequabiliter fluente explican-
37. re vera. Barthius me- fum vulgatae monet, quam om- q
lius legi credebat, et vera, nes Codd. praeftent. Helmft.
Neque hoc damnat Corte, et Oxon. tres voces re vgra
quamquam eundem elle fen- finis omittunt.