
 
		in te rio r  columnae  compages  solida  e s t ,  a tq u e  c o n s ta t  duobus  s tr a tis ,  vasorum  fa sciculis  a   se  invicem  d is ju n c tis ,  
 alte ro   te n u io re ,  vix  0,005  l a to ,  qu asi  c o r tic a li,  a lte ro   in te rio re   h is  lig n i  fa sciculis  c o n te n to ,  la tio r e ,  ca rn o so ,  
 h omogéneo,  c a v ita tum ,  in te rs titio rum ,  m u lto   minus  p la c e n ta rum   vel  ovulorum  m inimum  ru d im en tum   o bfe rente  
 (F ig .  1 .  1 1 .  12.  e.) 
 P e r ig o n ia lia   fuse  d e s c rip ta   s u n t  in   lite ris   q u as  nobis  ex  In d ia   m isit  J .   E .  T e y s m a n n ,   H o rti  J a v a n ic i  Bogo-  
 riensis  peritissimu s  P r a e fe c tu s ,  sc rip tis   m.  Maji  d.  X X II.  an n i  su p e rio ris ,  e t   q u a s  Ga llico  sermone  tra n s la 
 ta s   h u ic   se rip tiu n e u la e   adneximus.  Ad  h a s   ig itu r  B.  L .  h ic   loci  nobis  lic e a t  re fe rre .  In te r io r  e a q u e   in fe rio r  
 superficies  illiu s   p a r tís   q u a e   tu b u s   v o c a tu r,  tu b e rc u lis   p a r v is ,  su b co n ic is,  o b tu s is ,  so lita riis  vel  subgeminis  e st  
 obsessa  (F ig .  1 4 ),  n e c   ideo  » g la b e rrim a ”  d ic e n d a   est. 
 II.  P a lm a   rocín. 
 Genus  Rníliesiam  vere  dioicum  -esse  dubita»  non  potest.  Hoc  constat  etiam  nostris  observationibus,  quamvis  
 licuent  tantum  júniora  specimina  foeminea  pervestigare.  Organon  praecipuum  cui  animum  advertimus,  est  
 ovarium,  cujus  in  masculis  speciminibus  ne  levissimum  quidem  rudimentum  adest.  » 
 .S p e c im e n   quod  in   ta b u la   n o s tra   e s t  d elin e a tum   (Fig.  9-13)  b re v ib u s   v e rb is  d e s c rib am ,  c e rte   quo d   p ra e c ip u a   
 n ttm e t  org a n a .  Est  0,8  longum  e t   la tum .  Discus  0,045  la tu s .  Processus  b re v e s ,  o b tu s i,  vix  0,005  lo n g i.  Mar»o  
 disci  e s t  p arum   e le v a tu s.  In   in fe rio re   disc i  superficie  e adem  omnino  su n t  n o ta n d a ,  q u a e   in   R .  Rochussenii  
 foeminea  v id it  Cl.  M iq u e l  e t  q u a e   ex im ia  a r te   d e liv e a v it  V e r  H u e lliu s,  p aratissim u s  sem p er  alio rum   stu d iis   
 operam  fe ren d i  (cfr.  Anal.  b o t.  in d .  IIT.  t .   3.  f.  7).  Ib id em   a b   Au c to re  a g n o sc u n tu p   o rg a n a   q u a e   » a n th e ra s   
 n a n a s   d ix it.  A n th e ra e   ve ra e   ig itu r  esse  no n   v id en tu r.  Quod  cfficio  ex  spec iminibus  m a scu lin is  e ju sd em   gra d u s  
 cvolutioms.  U trum   vero  sm t  a n th e ra r um ,  id   e s t ,   sexus  m e scu lin i  in   foeminis  r u d im e n ta ,  n o n   c e rto   affirmare  
 au sim .  Margo  disci  e le v a tu s ,  con v ex u s,  h ic   illic   tran sv e rse   e t   e le v a to -s tria tu s ,  lim ita tu r   circ u lo   vel  lin eo là   te n u i  
 e le v a to ,  in   q u o ,  ad   d is ta n tiam   fe re   0,003,  co n sp ic iu n tu r  tu b e rc u la   s triis   tran sv e rsis  ele v a tisq u e   p a r tis   ex te rio ris  
 re sp o n d e n tia ;  vix  0,0005  l a t a ,   b asi  l a tio r a ,  ap ic e   deorsum  s p e d a n te   a n g u s tio ra ,  im p re s sa ,  q uod  in te rio rem   
 a t t in e t ,  co n te x tu   p la n e   homogéneo co n s titu ía .  H a e c   a u tem   o rg a n a   ibi  n u d a  j a c e n t ,  n e c   c a v ita tib u s   su n t  immersa  
 ñ e q u e   in tr a   sulcos  lo n g itu d in a le s ,  la te ra le s   in c lu d u n tu r.  L e c to rem   re fe rre   lic e a t  ad   e a   q u a e   p roposuit  
 m   ta b .  lau d .  Cl.  M iq u e liu s,  e t   quo d   a t t in e t   e ju sd em   th e s in   de  n a tu r a   a n th e ra rum   n on  p e r fe c ta rum ,  cfr.  
 L in n .  1853.  p.  233,  u b i  d e   h a c   r e   e g it  V ir  c e le b .,  nih ilom in u s  tam en   p la n ta s   illa s   physiologic e  d io ic a s   d ic e n d a s  
 esse  censens. 
 O rg an um   foemineum  illu s tra n t  F ig .  14-16.  Ova rium  ad e s t  in fra   co lum n am ,  q u a e   (in   m arib u s)  fe rt  a n th e ra s .  
 C o n sta t  illu d   ovarium  massa  c a rn o s a ,  fe re   in n um e ris   g y ris   e t   a n fra c tu b u s,  v a r ia   ra tio n e   flex is,  q u ib u s   c o n s titu itu r  
 p la c e n ta   m ax im ae  su p e rfic ie i;  in   h a c ,  si  p a r tíc u la   eju sd em   len tis   ope  a u c ta   c em itu r ,  p a r te s   e le v a ta e   conspic 
 iu n tu r ,  o b tu s a e q u e ,  q u a e   ovulorum  in i ti a   esse  d u b ita »   n on  p o te s t  (F ig .  14-15).  Massa  tam e n   in   h is   ovulis  
 e tiam n um   ju n io r ib u s ,  n il  m o n s tra t  n isi  s tru c tu ram   c e llu la rem ,  nim is  p a rum   p e r fe c tam ,  qu am   in   q u a   lic e a t  obse 
 rv a re   s tru c tu ram   ovuli  p ro p riam ,  q u alem   in   R .  A m o ld i   a g n o v it  Botan ico rum   P r in c e p s ,  111.  Rob.  B rown. 
 EXPLICATIO  TABULAE  VI  RAFFLESIAE  PATMAE. 
 Fig.  1.  Raffiesta  Palma mascutinae  Cisso  innata,  nondum  esplicata. 
 a.  Cissus  per longitudinem  seclus,  cujuc  fasciculi  vasorum  
 miscenlur  cum  basi  Rafllesiae. 
 b.  Perigonialia. 
 c.  Interior  superficies  perigonii  infra  coronam. 
 d. Massa  carnosa  basis  infra  columnam,  in  qua  nullum  
 vestigium  cemitur  organorum  sexum  foemineum  reprae-  
 sentanlium. 
 e.  Massa  ipsa  interior  columnae. 
 f f .  Antherae  per  longitudinem  sectae. 
 gg.  Circulus  interior  cingens  basin  colli  columnae. 
 hh.  Circulus  exterior  lineis  transversis  notatus. 
 i.  Circulus  interior  per  longitudinem  sextus. 
 k.  Interior  disci  substantia. 
 /. Margo  disci  elevatus. 
 m.  Processus  apice  piliferi.  Horum  unus  dissectus  est,  
 mcdius  reliquis  crassior. 
 Fig.  2.  Columna  R.  masculinae  cum  basi,  sublatis  perigonialibus. 
 I.  Margo  elevatus  perigonii,  interne  per  longitudinem  et  
 fere  parallele  sulcatus,  apice  pilis  instructus. 
 m.  Processus  apice  pilileri. 
 ».  Pars  exterior  disci,  in  cujus  inferiore  margine  conspiciuntur  
 ilerum  hic  illic pili  ejusdem  fere  naturae quales  
 ¡Ili  qui  superiori  margini  insidenl. 
 p.  Pars  perigonii  hic  illic  tuberculis  conicis  vel  obtusis  
 obsita. 
 h.  Circulus  exterior  (Fig.  4.  hh).  
 g.  Circulus  interior  proxime  cingens  sulcos  in  columnae  
 collo  obvios  et  deorsum  productos  (gg).  
 q.  Materia  corlicalis  sive  suberosa,  e  Cissi  cortice  exorta  
 et  basin  plantae  parasitae  includens. 
 Fig.  3.  Pars  apicis  inlerioris  perianth«  nondum  aperti.  Hujus  superficies  
 tola  est  squamosa,  quasi  ramentacea.  
 cc.  Est  superficies  interior  sive  inferior  coronae.  
 tt.  Sunt  sulci profundiores,  quasi radiorum  instar e  coronae  
 superficie  inferiore  a  margine  ad  peripheriam  tendentes.  
 ss.  Est  limes  coronae  perianth«  apici  interiori  adpressus. 
 »  4.  Est  apparatus  antheriferus. 
 /.  Est  raargo  inferior disci,  
 z.  Est  septum  inter  antheras. 
 ».  Septum- opposito  in  latero. 
 y.  Puncta  obscura  in  disci  persecti  substantia;  videntur  
 esse  vasorum  fasciculi. 
 »  5.  In  figura  dcxtra,  quae  representat  partem  inferiorcm  colli  
 disci,  anlheris  oppositam,  haec  cernunlur.  
 h.  Pili  marginis  circuii  exterioris.  
 jr.  Sulcus  quo  circulus  exterior  ab  interiori  distinguitur.  
 o.  Cavitas  anlheris  opposite. 
 y.  Uli  in  fig.  sinistra. 
 Fig.  6.  Anlhera.  Fig.  7.  Eadem  longiludine  secla. 
 »  8.  Pollen  sphaericum,  150  in  diametro  auctum. 
 »  11.  Rafllesia  Patma  masculina junior.  Eaedcm  literae  eadem  il-  
 illuslrant  organa,  quibus  haec  in  fig.  1.  illuslrantur.  
 z.  Pars Cissi  includens. 
 »  12.  Status  minus  etiam perfectus. 
 >)  Hujus  tabulae  auotor  est  Vir  Illustr. Q. M.  R.  Ver Hubll. 
 Fig.  9.  Ra//lcsia  Palma  foeminea  externe  visa. 
 »  13.  Eadem  per  longitudinem  secta.  Literae  eadem  illustrant  organa, 
   quae  iisdem  literis  illustrantur  in  fig.  1. 
 o.  Est  ovarium. 
 »  16.  Idem  organum  transverse  sectum. 
 »  14.  15.  Idem  in  duabus  direclionibus  sectum  cl  magnitudine  
 aucla  propositi««. 
 »  10.  Pars  trunci  Cissi,  cui  insident  duae  Rafllesiae  juniorcs  >). 
 EXPLICATIO  TABULAE  V.  ( f )   
 Est  Rafllesia  Bl.  in  Cisso  scariosa  Bl. 
 E x t r a i t s   de  le ttre s   de  MM.  T e y s m a n n   et  B i n n e n d y k   ,  adressé es  à   M .   W.  II.  d e   V k i e s e   à   L e id e . 
 Builcnzorg,  ce  24  Octobre  1850. 
 »Nous  venons  de  découvrir  une  nouvelle  espèce  de  Rafflesia.  Nous  Pavons  nommée  R afflesia  Rochussenii  Teysm.  cl  Binnend.  La  
 plante  entière  et  l’analyse  des  organes  sont  figurées  et  seront  publiées avec  une  description  briève et diagnostique dans le Journal  de .physique  
 (Naluurk.  Tijdschrift  voor  Nederl.  Indie)  de  Batavia.  J ’ai  eu  le  bonheur  de  voir  fleurir  cc  prodige  de  la  nature  dans  toute  sa  splendeur.  
 Il  m’est  impossible  d’exprimer  l’impression  que  me  fit  le  spectacle  de  celle  plante  et  de  la  Rafflesia  Patma,  dont  nous  avons  eu  successivement  
 deux  individus  en  fleurs  dans  le  Jardin  de  Buitenzorg.  La  figure  de  Rafflesia  Patma  de  la  Flora  Javae  ne  ressemble  guère  à  la  
 nature,  et  aussi  d’après  l’avis  de  notre  iconographe  (M.  van  Aken)  elle  est  très  imparfaite. 
 La  R.  Rochussenii  est  beaucoup  plus  petite,  les  feuilles  périgoniales  sont  d’une  couleur  rouge  foncée.  Le  disque,  qui  se  trouve  sous  la  
 couronne  périgoniale  ou  annulaire,  n’est  nullement  pourvu  de  proéminences,  ou  n’en  montre  que  rarement,  dans  les  individus  fort jeunes  
 encore,  des  rudiments  d’une  ou  deux  petites  pointes  saillantes.  Les  parties  de  la  R.  Patma,  que  l’on  nomme  processus,  manquent  complètement  
 dans  notre  espèce.  La  face  inférieure  de  la  couronne  annulaire,  d’une  couleur  rouge  foncée,  porte  des  élévations  ou  des  éminences  
 verruceuses  tant-soit-peu  pédicellées.  La  plante-mère  n’est  pas  le  Cissus  scariosa,  mais  une  autre  espèce  que  nous  nous  proposons  de  
 déterminer.  >)  M.  Teysmann  se  propose  de  cultiver  et  de  multiplier  ces  parasites  et  de  lâcher  de  les  envoyer  aux  Jardins  de Hollande.  
 Quel  bonheur  serait-ce,  si  nous  pourrions  y  réussir?”' 
 (signé)  S.  Binnendijk. 
 0  Ht* me paraît  Être  le  Cütau serraii/olla Roxb.,  figurée par Sir William.  Mise.  II. SuppL  I.  G.  et  décrite  par Walk. Arn o tt  prodr.  128. 
 Buitenzorg,  ce  22  Mai  1851. 
 dans  les  nombreux  échantillons  de  la  Rafflesia  Rochussenii  et  de  la  R.  Patma,  que  nous  avons  examinés,  nous  n’avons  pas  découvert  le  
 moindre  vestige  de  graines,  ni  de  ce  que M. M. Brown et Blume  ont  indiqué  sous  ce  uom.  Par  conséquent  il  faut  que  nous  n’ayons  eu  que  
 des  plantes  mâles.” 
 (signé)  J.  E.  T eysmann. 
 Builcnzorg,  ce  22  Juillet  1851. 
 »Nous  sommes  maintenant  à  même  d’apprécier  la  justesse  de  vos  observations  sur  les  Rafflcsias,  puisqu’enfin  nous  avons  obtenu  deux  
 exemplaires  femelles  de  la  R.  Rochussenii,  qui,  comme  vous  avez  bien  remarqué,  ont  une  forme  plus  pointue,  mais  pas  autant  que  nous  
 serions  disposés d’admettre,  d’après  vos  indications.  Après  la  dissection  on  voit  les  graines  immédiatement  et  presqu’à  l’oeil  nu.  L’examen  
 nous  a  aussi  démontré  que  ces  plantes  femelles  ne  possèdent point  de  pollen,  que  l’on  n’observe  que  dans  les  plantes  mâles.  Nous  ferons  
 dessiner  les  premiers  individus  que  nous  pourrons  obtenir,  ainsi  que  les  plantes  mâles,  et  nous  vous  ferons  parvenir  ces  dessins  coloriés  
 qui  réprésentent  les  plantes  dans  leur  grandeur  naturelle,  afin  que  vous  puissiez  les  publier  à  votre  gré;  à  quoi  nous  ajouterons  la  figure  
 coloriée  de  la  R  Patma  mâle,  qui  a  fleuri  dans  notre  jardin,  mais  dont  nous n’avons  pas  fait  l’analyse,  puisqu’elles  sont  très  bien  figurées  
 par  M.  Blume,  à  l’exception  cependant  des  deux  sexes  qui  y  sont  réunis,  ce  que  nous  n’avons  pas  encore  pu  vérifier,  parce  que  jusqu’ici  
 nous  n’avons  pas  vu  un  échantillon  femelle  de  la  R.  Patma.  11  est  très  clair  que  la  R. Rochussenii  est  dioïque. 
 Nous  avons  aussi  conservé  sur  l’esprit-de-vin  plusieurs  exemplaires  de  la  Rafflesia  Rochussenii,  nous  attendons  cependant  de  vous  les  
 envoyer  jusqu’à  ce  que  nous  aurons  pu  obtenir  des  plantes  femelles. 
 Quoique  l’exécution  lithographique  laisse  encore beaucoup  à  désirer,  nous  n’avons  pas  voulu  larder  à  publier  ici  la  Rafflesia  Rochussenii  
 comme  un  faible  hommage  au  Gouverneur-Général M.  R ochossen. 
 Son Excellence possède déjà une  figure  bien  exécutée de  la  Rafflesia Rochussenii,  ainsi  que  de  la R. Patma,  qui  a  fleuri  dans  notre  jardin.” 
 (signé)  J   E.  Teysmann. 
 W k c î