Scytosiphon crcctus, Gigariina plicata, Ceramium diaphanum e t Conferva fracta. Sinus Fennicus Petropoli vicinus aquam fert dulcem, quam Algae amphibolae: Enteromorpha
intestinalis cl Conferva fracta inhabitant. Insulac Quarltcn regionem sinus Bolnici borcalcm salibus omnino vel maxima saltern parte orbam ab australi salsa dispescunl; illa ad
Tornonni (66"), hacc ad Alandiam usque patcscit. Fucum vcsiculosum in sinu Bolnico ad Quarkcn d csincre, cl. W irz én auctor est.
Regio tertia s. árctica Occanum comprchcndil glacialcm cum sinubus suis a Lapponia Rossica Finmarkiae orientali limilropha usque ad fretum Beringianum, sinum Rotzc-
buensem e t oras huic borcam c l oricntcm versus sitas, quae promontorio Martini e t sinu Beaufortii terminantur, — extensione plus quam 1 9 0 meridianos percurrcntem. Excepto fere
loto mari albo omnis regio intra circulum polarem sita est e t promonlorium borcali-oricntale (Scwerowostotschny) ad gradum I. g. 7 0 “ prorepit. I n tanto liltorum spatio ante omnia
regionis hujus partcni occidcntalcm s. Europacam ab orientali s. Asiatico-Americana separare necesse est. Mare enim glaciale oras Lapponiae Rossi cae, regiones his magis orientales
c l scopulos occidentales Novae Zemljae humectans, in continua vcrsalur cum Oceano Atlantico calidiori contazione ; quare igitur facile exsplicatur, littora Lapponiae huic mari ob-
vcrsac, ctsi circulo árctico conlentac, tota hicme glacie denudata esse. His tarnen non obstantibus te rra S amojedorum e t Nova Zemlja, ulpote perpetuo congelatae, tanto hicme defectu
caloris laborantes, glacicm ad littora admillunl, cujus vero stabililas multo minor ilia maris Rarici. Etiam littora maris albi, quamvis mullo magis auslralia, hieme glacie obducunlur.
Observation«» cl. virorum Baer, Bölhling el Reineke, tcmpcraturam maris harum regionum spcctantes, lic e t .fragmentariae, ad manus su n t; e quibus adferre juve t, calorem
Oceani glacialis ad littora diversa Lapponiae mense Augusti (die 1—19) ambiguum fuisse intra 5*/a°—8y a° R.; ad littora vero Novae Zemljae occidentalia prope Matotschkin-Schar
die 24—5 0 Ju lii (cal. vet.) intra 5—4" R. Secundum observalioncs alias ad littus maris albi australe prope S jusma te r quólibet die a 12°—28” J u lii (cal. v et.) facias constat, tempe-
raturnm maris a 8°—17° R. variabilcm fuissc; minima te r solum notata 5—6° R . era l. Salsiludo maris albi quidpiam minor ac Oceani glacialis; si enim hie lestantibus cl. Marcel,
Franklin e t P a rry partículas conlincl 5 9—4 0 salinas inter 1 0 0 0 aquae: illius 52 partes secundum disquisitiones cl. Marcel ponamus necessc. Eandem salium quantitatcin sub
65°15' invcnil cl. Sautter.
Omnis fere Algarum in bac regione obvcnicnlium cognitio inlcntionibus nobilissimi viri ab Ba e r debetur, cujus itinera rccentiora rem nostram adeo dilucidarunt, u t quan-
dantcnus fcrrc possit plausum. In scriplis enim Algologorum etiam novissimis nulla fere haruin aquarum mentio fit, imo species illae quatuor F u co rum , quas Lepechinus in Actis
Petropolitanis 177 4 publicavil, in aequivocum fcrcbantur syslemalis locum. Collcctiones, quas ill. ab Baer nobis disquirendas tradidit, non solum e variis maris albi locis (u t e sinu
osliis Dwinae vicino, montibus hycmalibus c l liltoribus Lapponiae australibus pr. Pjalitsa e t S o lsa , ex insula Sosnowetz e t Golaja Roschka) referebanlur, sed omnia fere Lapponiae
Rossicae littora orientaba e t septemtrionalia ab insulis tribus usque ad Finmarkiam orientalem complcclunlur. Nonnullas etiam alias ex his le rris relatas nobis inspicerc concessit
ccl. Schrenk. Inde prospere eventum e s t, u t spccicrum harum regionum numcrum ad 5 9 compulimus, in quem etiam illas a nob. Bacr in variis Novae Zemljae oris occiden-
talibus (a frelo Malolschkin usque ad sinum anonymum e t Roslin-Schar) collectas recepimus, licet plurimae carum forcipe manibusque cvulsac non fuerint; bis enim utpote
maxime mcmorabilibus supersedere, meliorum d efeelu, noluimus. Littora hujus terrae occidentalia scopulis divitia c erte aliquas alunt stirpes marinas vegetabiles, hinc
etiam iliac, quas rejectamenta Oceani offcrunl, non prorsus negligendae su n t; non omnes praelerea Algae regionum aliarum arcticarum in statu äffixo colligebantur
e t obscrvabantur. Cunclam Algarum in dicta Oceani glacialis parte occidentali collcctarum turbam secundum distribulionem earum geographicam e t cognilionis ho-
diemac gradum m 7 cohortes dispescimus, quas in futurum imminutas conspicere in votis lenemus. S u n t enim: 1) species, quae simul in Iittoribus Oceani Lapponiam
irriganlis, in mari albo et ad Novam Zcmljam invcnicbanlur, quas igitur in omni tractu Oceani regionum harum dispersas e s s e , probabiliter suspicamur. H u e spectanl: F u cu s vesiculosus
el F . se rra lus, Desmarcslia aculeata, Odonlhalia dentata, Rhodomcnia B a e rii', Chondrus membranifolius, Ptilota piumosa, Halymenia palmata, Chorda F ilum , Ceramium
virgalum, Ectocarpus litloralis et Conferva rupcslris. 2) Algae nonnullae pracccdentibus adjungi dcbercntur, si ad littora Lapponiae Oceano glaciali obversa cernerenlur. Sine
dubio classis liaec expcrientiac insufficienti innilitur, et enim: Furcellaria fastigiata, Rhodomela subfusca, Sphacelaria cirrhosa e t Polysiphonia roseola, quae hue refcrunlur,
passim ad Finmarkiam e t Nordlandiam crescimi. Yarietatcm Sphacelariae cirrhosae filis simplicibus' inte r caespites P adinae. deustac ex insulis tribus jam nunc invenimus.
5 ) Species aliae primae cohort! adnumcrandae csscnt, si earum distributio in mari albo demonstran possit v. g. Desmareslia inan is’, Delesseria sinuosa, Scytosiphon foeniculaceus
e t S. crcctus, Corallina officinalis, Conferva Linum et C. glomcrala; Dumontia sobolifera in mari albo c re sc it, si F ucus graminifolius Lepe chini, quod probabile est, synonymum ejus.
4 ) Ad littora Lapponiae Oceano glaciali obversa e t in mari albo, nondum vero ad Novam Zcmljam inveniebantur: Laminaria saccharina e l L. digita ta , Alaria esculenta, F ucus
nodosus, Rhodomcnia c ibata, Gigariina plicata, Polysiphonia badia, Ulva fusca* e t Enteromorpha compressa. 5 ) Species mullas tantum e Lapponiae oris mari glaciali oppositis
vidimus. S ic insalas tres (T ri Oslrowa) inhabitant: Laminaria Baerii*, L . apoda* e t L . phyllitis, F u cu s dislichus, Desmarestia viridis, Rhodomenia c ristata, Chordaria flagelli-
formis, Iridaca edulis, Padina deusta, Conferva fra c la ; oras insulae Kildjn: Gracilaria confervoides § proc é rrima , ad cujus frondem Ectocarpus siliculosus e t Conferva fucicola
nidulanlur, Dumontia tubulosa (F u cu s lubulosus Lepechini, qui cum ad Ínsulas sinus Randalak detexit, quare potius ad scctionem 4 U“ relegandus), Enteromorpha intestinalis, quae
una cum Conferva Melagonium etiam prope Gawrilpwa inveniebatur. 6) F u cu s ceranoides, F . canaliculatus, Polysiphonia nigrescens e t P . arenaria*, Sphacelaria piumosa, Conferva arcta
tantum in mari albo hucusque repericbanlur. 7 ) Ex oris Novae Zemljae occidentalibus, nec ex Lapponia e t mari albo nobis obviam venere: Sphacelaria heteronema* (etiam ad G roen-
landiam reperla), Lallilhamnion piuma e t Bangia Lam in a rn e ; praelerea fragmenta quaedam Dumonliae Lepechini* i. e. F u r i saccali Lepechini, qui eum ad ínsulas tres Lapponiae
detexit, ubi rccenliori tempore non cernebatur.
Orientem versus ab oris nunc dissertis Algarum Oceani glacialis copia maxime imminui videtiir. Marc Raricum enim vix tre s quolibet anno menses (a Ju lio ad Scp-
tembrem calcndarii vetcris) glacie liberum vcgetalioni submarinae non exiguas ponit insidias. Tarnen in vicinitate frcli Waigalsch Laminariam saccbarinam e t digitatam, F ucum
vesiculosum e t ccranoidem, Desmarestiam aculealam, Dclesseriam sinuosam, Odonthaliam dentalam, Plilolam plumosam, Gigartinam plicatam e t Halymeniam palmatam detexit
ccl. D. S chrenk; e t sinus Karae regioni praecedenli magis orientalis, tempore Pallasii a studioso Sujew investigatus: Laminariam saccharinam, F ucum vesiculosum e t ceranoidem
Desmarestiam aculealam, Chondrum truncatum* (Fucum truncalum Pallasii), Entcromorpham intestinalem e t forte Iridaeam edulem cum Rhodomenia cibata (nisi F ucus
edulis et F . glacialis Pallasii ad alias pertinent species) praebuil. In parte septemlrionali hujus maris locus non nisi unus ullimusque commemorari potest, ostium nimirum
freti Matotschkin ad oras Novae Zemljae orientales, in cujus vicinitate nob. ab B a e r: F ucum vesiculosum, Desmarestiam inanem’, Eclocarpum liltoralem e t Confervam
Linum ab undis versus ripas revulsas invenit; proccllis ex occidente agilantibus temperatura maris hoc loco ( I August, cal. vet.) ad 5° R. evecta observabatur. Liltorum abbine
Asiae arcticae totius ube rta s penilus occulta atque abdita; plus quam novem menses quovis anno tegmine glaciali obducuntur, quod in locis vadosis per totam f saepe
aeslatem p e rdura i; al etiam ilio tempore O ccanus raro glacie natante liber conspicitur, unde temperatura maris adeo depressa facile intelligitur, quam ab i°—5%° variantem observavit
cel. ab Wran g e ll in regione oslii fluminis Rolyma exeunte Ju lio e t inilio Augusti. T e rris occidentalibus Amcricae arcticae non solum temperatura aeris, sed etiam maris evectior
inest, quam Asiatic» propingu». Sic cel. Rotzcbuc in sinu suo nomine insignito temperaluram maris die I —15 Augusti ab 8—19° scalae Reaumurcanac variantem, prope promon-
torium vero Asiae orientale (66°) e t sinum St. Laurentii (65° 4 0 ') mare sequentibus diebus ad 2—5° refrigeratum invenit. Similem tempera (urani (11,6° R .) in oris Americanis ad
promonlorium Hope ( 68° 9 0 die 5 Augusti observavit ccl. Becchey e t 18 Augusti in sinu Rotzcbuensi 5° R . Boream versus sub 1.71° 2 5 ' e t anno subsequo 70° 6' glacies perpetua
cum littore cohaesit. Exeunte Octobri etiam sinus Rolzcbuensis congefasceré incipit. Comités expcdilionis Beecheanac e sinu hoc e t te rris abbine borcam versus silis Fucum vesiculosum
reporlarunt.
Poslquam ig itu r Oceani glacialis ferlilitatem intra limites Rossiac pro viribus exposuimus, adhuc regione s, quae supersunt polares breviler disquircre non superfluum erit,
u t imaginem disili but ion is Algarum polarium completara obtineamus. Fucus ceranoides, Confervae species e t fragmenlum Florideae cujusdam solae fuerujit Algae, quas cel. Richardson
sub expeditione Frankliniana in Oceano glaciali Americae arcticae vidit. Adnotari praelerea merelur, inter 115 species plantarum ex insula Melville in diversis lierbariis a cel. R.
Brown investigatas, nullam enumeratam esse marinam. S ic etiam in secunda expeditione ceì. navarchi P a rrv e fretis sinubusque Oceani a rd ic i Americani nulla reportata fuit Tha-
IH —
lassiophyta; etenim species illae novem (F u c u s vesiculosus, Laminaria saccharina, Agarum T urne ri ?, Desmarestia aculeata, Odonthalia dentata, Rhodomenia laciniata, Ptilota
piumosa, Gracilaria confervoides e t Enteromorpha compressa) in medio freti Hudsonis (62°) mense Ju lio tum avulsae e t fluduante s, tum in cymbul» gentium terras vicina* inbabi-
tantium (Esquimaux) inveniebantur. Temperatura maris ibi sub fine Ju lii a puncto scalae Reaumureanac indifferenti ad 0,9° tantum evecta cernebatur. Ex Groenlandia, cujus
tamen pars notabilis extra circulum polarem sita est, in scriptis Algologie» variis circiter 2 9 species r ite cognitae commemorantur, quarum vero habitacula specialiora ab auctorìbus
sileni» praetermissa sunt. Ceterum constat, Groelandiae Algas nonnullas in regionibus arclicis ceteroquin non obvias, u t : Agarum Turneri e t Ptilotam asplenioidem cum Oceano
pacifico septemlrionali communes e sse; edam Porphyra miniata Groenlandiae solae hucusque priva , analogam Porphyram pertusam* in mari hoc invenit. Maxima vero Algarum par*
etiam terris arcticis ceteris passim convenit. P ra e te r species illas tres supra adductas : Delesseria alata, Gracilaria purpurascens y rostrata (forlasse Rhodomenia B aerii *), Rhodomenia
cristata y Agardhii (Gigartina Fabriciana Lyngbyci), Sphacelaria caespitula, Polysiphonia fastigiata, Callilhamnion lloridulum, Ectocarpus ferrugineus, Conferva Wormskioldii et
riparia, Alcyonidium attenuatum e t Scytosiphon verrucosus — nondum in oris Rossiae arcticae repericbanlur. Islandiae regionibus arcticis quidem exclusae, a t iis proximae 58
hucusque adnumerari possimi Algarum species. Vegetatio marina inte r regiones arcticas e t Scotico-Faeroénses ambigit. Cum Lapponia Rossica inter alias communes habet : Fucum
disliebum, Rhodomeniam cristatam, Padinam deustam, Gracilariam confervoidem ß procerrimam, Iridaeam edulem, Dumontiam soboliferam, Confervam Melagonium; cum Scotia
et insulis Faeroénsibus autem: Dclesseriam sanguineam e t alatam, Phyllophoram rubentem, Himanthaliam loream, Polyidem rolundum, Rhodomelam lycopodioidem, Porphyram
laciniatam, Ulvam plicatam, Sphacelariam scopariam e t olivaceam, Polysiphoniam fastigiatam e t u rceolatam, Griffitsiam corallinam e t Dasyam spongiosam. Lapponia tandem Norvegica,
cujus Flo ra non solum terrestris, sed etiam marina inter omnes reliquas terras arcticas jam dudum optime investigata fuit, maximam u t facile intelligitur cum reliquie regionibus
Rossiae Europaeae arcticis affinitatem offert; sunt tamen species quaedam Nordlandiae in ultimis nondum repertae v. g. Dimani balia lorea, Delesseria sanguinea, Chondrus mamillosus,
Halymenia rubescens (Ulva rubescens Lyngbyci), Chorda lomentaria, Dumontia filiformis, Porphyra vulgaris, Ulva Lactuca, latissima, rigida et U. umbilicalis Wahlenbergii (fors
U. fusca*), Enteromorpha pe rcursa , Callilhamnion roseum , Rothii e t floridulum, Bangia atropurpurea, Conferva ripa ria , uncialis e t tortuosa. Algae istae forlasse regiones
magis boreales e t orientales re spuunt; aliae ad Finmarkiam usque prorepunt u t: Halydrys siliquosa, Lichina confinis, Delesseria alata, Chondrus c rispus, Polysiphonia alroru-
bescens e t Ceramium diaphanum, quae igitur faciliime etiam littora Lapponiae Rossicae contermina inhabitant. Restat ultimum, insulas Spitzbergenses ex omnibus terris
hucusque cognitis atque indagatis polo proximas moderatis expectalionibus inquirere. Antehac observaliones circa temperaluram maris adeuntes, intra latitudinem 76°—86°
mense Aprili, Majo e t Ju n io teste Scoresby thermometrum Reaumureanum a — 0,7° usque ad + 0,4° varians invenimus e t binis tantum vicibus + 1,2°. Alias recentissimo
tempore publicavit D. Martins; ille enim temperalurac in sinu Bellsound (77° 5 0 ') a die 28* Ju lii ad 4 " Augusti indagatae calculum e t quidem medium + 2,8° R. ponit;
minimum + 1,9°, maximum + 4,8°. Calorem fundum versus ad + 0,5° imminulum, Scoresby contra ad + 1,2° increscentem reprehendit. Quod vero miserrimo isti terrae
angulo non omnis vegetatio marina de sit, jam anno 1675 probavit Martens, depingendo Laminariam saccharinam, Fucum vesiculosum e t Desmarestiam aculealam. Etiam Scoresby
neglectis Algis majoribus, quarum nomina non nolavit, teste R . B rown: Ptilotam plumosam, Fucum sinuatum (Dclesseriam sinuosam ?) et aliam Fuci spcciem alalo proximam nisi
novam, insuper Ulvam quandam e t duas Confervas reportavit. Praeterea cl. Reilhau F ucum vesiculosum, Laminariam digitatam, Halymeniam palmatam et Enteromorpham
pcrcursam prope Stans-Foreland (77—78°) invenit; quibus si novissimas addimus a cl. Suhr publicatas: Durvilleam simplicem (fortassis Laminariae Baerii* affinem) e t Calli-
thamnion spinulosum, facile jam nunc 15 Algarum species his insulis adscribere possumus. Collalis vero h is , quae fusius de terris arclicis hemisphaerii borealis disseruimus,
Thalassiophylas circiter 100 diversas computamus melius notas, e quarum numero insulis Spitzbergensibus 1 0 , Islandiae 5 8 , Groenlandiae 2 9 , Americae arcticae Rossicae et
Britannicae 5 , mari Rarico e t reliquae Asiae arcticae 1 5 , Europae Rossicae septemlrionali (i. e. Lapponiae, mari albo e t Novae Zemljae occidentali) 5 9 e t Lapponiae Norvegicae
5 7 conveniunt.
Quartum Algarum Rossicarum territorium sistit regio Oceani pacifici septemtrionalis cum prolongalione sua occidentali (mari Ochotensi) e t boreali (mari Ramtschatico sive
Beringiano). Regio haec a circulo polari ad meridiem praeter insulas Aleuticas (quarum maxime australis sub g. I. 51 posila) occidentem versus usque ad insulam Rurilium Urup
(46°), orientem vero ad inlroitum observalorii astronomici (54° AO') exclusa reginae Caroiinae insula protenditur, ubcrrimamque inter omnia rcliqua maria fontem pollicetur,
male ad hanc usque diem exhaustam. Primas horum liltorum A lgas in Historia Fucorum Petropoli 1768 edita te tigit Samuel Theophilus Gmelin, merito Algologiae Rossicae pater
adpellandus, reliquias publicando Stellerianas in itinere Beringiano ex oris Ramtschaticis annis 1742 e t 1 7 4 5 relatas. A t stamina sero exculta posuit; elapsis enim 4 0 e t quot
excurril annis cel. T u rn e r, Fucos navibus e t quadrigis quasi sectans, rarissimos tune temporis Ramtschalicos, quorum nonnisi 1 4 Gmelino bene innoluerunt, vix una alterave specie
auxit; nihilominus autem F u c is Rossicis consuluit promulgatione illorum, quos D. Menzies in variis Americae boreali-occidentalis oris u t: insula Banksii, portu Nootkano e t S t. T rinitatis
detexit. Ex numero horum: F u c u s A ga rum , costatus, herbaceus, floccosus, L a rix , asplenioides, saccatus e t tomentosus jamjam terris vindicanlur Rossicis, idemque iacile
cum speciebus quae restant (Fucus Menziesii, osmundaceus, bracteatus, cordati», linearis, ovalis, musciformis y Nootkanus) evenire potest. Ultimas tandem cel. Agardh annis
1821 e t 1 8 2 2 ex Algis a cl. peregrinatoribus : Horne r, Tilesius e t Chamisso collectis atlulit symbolas. Opera hujus auctoris praestantissima atque integram Algologiam amplectentia
species tantum 21 rite cognitas, intra limites Oceani pacifici Rossicos inventas exhibcnt. T a li paclu non mirum videbilur, nos inter 102 species ad hoc usque tempus ex aquis
diclis haust as 4 7 novas proposuisse; producta enim horum littorum pleraque ab Europaeis aliena in conspectum veniunt, imprimis ubi versus partes austrahores Flo ra submarina
typum suum magis excolil. Characterem autem principalem formae efficiunt perforatae e t tubulosae ; respiciantar Agaroideae, Gastrocarpeae e t Ulvoideae nonnullae ; copia vero
specierum generis Iridaeae e t Dumonliae tanta est, u t numerum rèliquarum in variis terris detectarum adaequet nisi superet. Quodsi porro numerum A lgarum Europaearum Oceani
Atlantici ab Anglia ad terras polares respicimus, qualis non infra 270 e rit : in dicta regione Oceani pacifici tantum 5 4 species rursus invenimus ; inter 1 00 autem Algas arcticas 26;
ex quibus palet, totam hujus regionis vegetationem marinam magis cum hyperboraea comparandam esse , quod non solum planlae terrestres indicant, sed etiam temperatura maris
comprobat. Insulae Aleulicae e t Ruriles calidiorcm Oceani partem a frigidiore separant; circulum polarem versus temperatura maris Beringiani duplo cilius imminuitur, a c Oceani
Atlantici pars intra latitudinem geographicam aequalem. E x regionibus arcticis hieme glacies usque ad insulam St. Laurentii e t probabiliter etiam ad insulam St. Mathaei (60° 18'
60° 4 5 ^ oxtenditur; imo compertum e s t, mare ad insulam St. Pauli (57° S ' — 57° 2 0 ') hieme glacie obtectam esse , quod nonnumquam ad mensem Maji usque perdurai, ad
insulam St. Laurentii vero ad primas J u lii dies. His igitur perpensis paupertas vegetalionis maris Beringiani non permiranda erit. Insulam St. Mathaei sub fine Augusti ne vestigium
quidem product! vegetabilis marini cxhibuisse, expressis verbis b. M ertens asserii', quamquam littora scopulis praeruptis satis divitia s in t Ad promonlorium Semenoff (59°) et
Rrascheninnikoff (58° 2 2 ') insulae Raraginsk exeunte Ju n io Alaria fislulosa e t Agarum T urne ri sub expeditione Liilkeana colligebantur; juxta liltus maris tunc temporis adhuc
stratum nivis plurcs ulnas altum collocatimi fuit. E x insula Bering Laminariam bifidam adnotavit Gmelin.
Mare Ochotense influxum iniquum, quem te rra adjacens hieme palitur, participat. Notabili anni tempore (exeunte Novembri usque ad Majum, ut ajunt de porta
Ochotzk) littora glacie astringunlur e t ultimis saepe Maji diebus glacies ad oras orientales insulae Sachalin infra promontorium patientiae (4 8 * 5 0 ') , ut ex cel. Rrusenstern
scimus, navigatoribus impedimenta ponit invincibilia. De Algis hujus maris notitiae fere omnes desunt e t in collectionibus non aliae servanlur nisi: Macrocystis py-
rifera, F ucus vesiculosus, Spbacrococcus crinitus e t fors Cystoseira thyrsigera praeter Corallinam piluliferam; Lessoniam laminariaeoidem nondum ex alia Oceani parte
vidimus; teste Georgio etiam Laminaria saccharina ibi crescit. Catena insularum Rurilium Oceano calidiori magis patentium sine dubio uberiorem evolvit Floram marinam
e t probabiliter etiam formis insigni tur pcculiaribus. Pauc a e , quae illinc nobis obviam venere species, su n t: Alaria fistolosa, Cystoseira thyrsigera ß Lepidium, Desmarestia
intermedia, Rhodomela Larix, Delesseria sinuosa, Ptilota asplenioides e t Halymenia palmata; omnes fortasse sub itinere cel. Rrusenstern a DD. Horner e t Tilesius relatae.
Quae, quum ita s in t, vicinitas porti» St. P e tri e t P a u li, insula Unalaschka e t Sitcba adhuc optime disquisilae inveniuntur, quippe ubi solennes navigiorum staliones
sunt. E x diclis 102 speciebus territorio primo circiter 5 0 , coloniae Novae Archangelsk vicinisque locis 58, insulae Unalaschka 2 5 species Algarum conveniunt ; ex quo vero