adferunt ; inanis yero eft ad Dionis ticulum provocatio , quem conftat
a, Leunclavio confi ¿turn , ut ceftatur ad hunc locum Fabricius. Reite
etiani ait Suetonius,,. Galbam Lucii nomen ufque ad tempus imperii
ufiirpaile , narn : in , qmnibus Galb® numis Romanis aliud pr®nomen
quam Servii non habemus. At in provinciis retenta adhuc nonnunquam
vetera ejus nomina , teftes habemus numos, quos modo defcripfi.
# #
#
ATT. KAIC. TP AI AN. AAPIANOC. C£B. Caput Hadriani nudum. )(
L. IH. Sphinx, flans fine alis, cujus caput loto ornatum efl, & teäum
velo ad medios pedes dependente ; ex pectoris medio exiflit , caput era-
c o flli, Apfa J'erpenti infiflit caput erigenti , fuper dorflo gryphus pedem
rota imponens, A'E. I. N. 15-
Rarum eilè hunc numum oportet , quem ab uno Arigonio vulga-
tum reperi (a .) at cum propofitus ab hoc iconifmus in multis fallat,
oper® pretium vifum, fi eorum commodo, qui Aegyptiorum mytholo-
giarn intentius rimantur , typum mirabilem ex integerrimo hoc numo
reftituero. Effecit ingenio Aegyptus, ut Gracorum licentiam in fingen-
dis animaliurri monftris, Chimera, Pegafo, Centauris, Sirenibus, Har-
pyis non ®quarent modo, fed & fuperarent. Hujus natura; abortus ea
regio omni ®vo facile parturivit. Sphinx, Anubis, Cynocephalus anri-
quiffimae profapi®. Medii ®vi portenta h®c ipfa numorum claffis abun-
de fuppeditat, inter qu® praffentis numi typ us immanitate locum facile
prinvum obtinet. Sed ne abjeciilè veterem facultatem videri poflit, en
tibi luculenta novifiim® iuperftitiönis argumenta in infimi ®vi monument
s hac compofitorum animalium infania refertis , gernmas intelligo &
amuleta, qu® huic potiflimum traflui natales fuos debent. In pr®fen-
te numo videtur effiftum Pantheon , quod plura Aegypto iacra numina
compleflitur, Sphingem, crocodilum, draconem Agathod®monem , &
per gryphum cum rota Nemefin feu Fortunam.
# #
*
ATT. KAIC. TPAIAN. AAPIANOC. CgB. Caput Hadriani laureatum.
X L. (jNN£AKA. Mulier tutulata Ù velata flans ante aram dexterx di-
gitum ori admovet, fl. c lav am erectam tenet, AE. I. N. 16.
Cui
Cui ccelo propofitum hoc monumento numen inferam, Aegyptio,
Romano, Gr®cove, dubius h®reo. Habet aliquid juris Aegyptiuni,
cum quod illatum numo Aegyptio' videmus, turn quod Aegyptus maf-
culum etiam numen habet, quod digito filentia mandat, intelligo Har-
pocratem. At cum conftet, inde a Ptolem®orum ®taie ritus ac c®-
rimonias gr®cas , atque inde a C®farum ®tate Romanas Aegyp-
tum receptas, licebit conjicere, hoc quoque numen effe foris pe-
titum. Cum mythologia Gr®ca ad illud explicandum nihil. fuppedi-
tet, ad Romanam inclinat animus, in qua reperio ANGERONAM, qua
digito ad os admoto filentium denunciai, ut ait Macrobius (ai) N ovi,
eundem Macrobium alibi citare Mafurium docentem , fimulacrum de®
Angeron® effe ore obligato atque Tignato (h.) quod idem adferiint quo*
que1 Plinius (c.) & Solinus (t/.) tarnen cum ornnes hi eo confpirent,
tuiffe illam filentii pr®fidem, perinde fuit, fi ab aliis filentium admoto
ad os digito, ut vult Macrobius., ab aliis ore obligato in hac filentii
pr®fide fuit indicatimi. At labor e ft, tribut® huic numini clav® proba-
bilem caufam adferre, etfi is fublevatur, fi ad allegorias liceat provocar
e , quibus omnis mythologia nititur. Tefte Verrio Fiacco:, quem ibidem
citat Macrobius, dea h*c dièta fuit Angerona, quod angores ac
animorum flolicitudines propitiata depellat. At quis negabit, ejusmodi
mala effe quavis hydra nocentiorá, & quovis leone Nemep immanio-
r a , quibus loco movendis f®pe, Hercúleo robore opus eft ì Addit ibi-,
dem Mafurius, Angeron® fimulacrum in ara Volupia propterea collo-
catum , quod qui fuos dolores anxietatesque diflimulant, perveniant
patientix beneficio ad maximam voluptatem. Quis ignorar, clavam in
Hercule effe fignum patienti® , & toleranti® laborum, qua fibi quietem
denique 'voluptatemque peperit? Adde, quod Numa rex, ut refert Plutarch
usfiel) plerasque divinationes fuas in.Mufas contulit, quarum unam
peculiariter & eximie venerandam propofuit Romanis , TAKITAN
ayo perras , Siov iriuatviXitv i I veav^ TAC1T AM appellans, id efl, fiileutem,
yel mutam. At vero Mufam armari etiam clava, docent denarii gentis
Pomponi® , & Melpomene, qu® eft ili pièturìs Hercul. T. II. p- 2,5.
Fuit vero h®c dea Angerona nequáquam una ex' patellariis illis , grega-
riisque , aut obfeuri Rom® noroinis , cujus honori conftirutas in urbe
ferias, & publice a ponjificibus facrificatum tradunt Macrobius & Plinius
(/ .) & cujus Rom® facellum inter antiquiflimas religiones cenfet
Solinus Xgl) quin & tefte Macrobio creditum nonnullis buie de® tu-
: " ' ' tel am
(a.) Sat. L, III. c. 9. (A) Sat. L .'I. c. 10. (c.~) L. Ill, p. 156. (if.) caP* *•. Ì ia
üíuma p. B. (f.) II, cc. I» c. .. , . ■