Prætereà contigit ut arnica consuetudo mihi cum nonnull is yialoribus intercederet,
qui nee rerum nee vitæ periculis deterriti historiæ naturali promovendæ tanto ardore
sese devovent, mihique plantarum congeriem yel penitùs ignotarum y el minus cogni-
tarum dono dederunt. Arbitratus igitur sum nonnihil laudis doctis audacibusque hisce
viris indé decernendum, si inter tot missas species quasdam insigniores eyulgarem.
Omnes velim referre quibus plurimum gratiæ: debeo, rebus pretiosissimis ab eis ditatus;
at nomina nunc tacere cogor, iisque solummodö publicas grates solvendas habeo qui
materiem iconibus aptam mihi ministraverunt.
Hórum in primis eminet D. Bertero qui plures annos in Chili et insulâ Juan-
Fernandez commoratus, anno 1830 desinente, profectus ad insulam Taiti, ipsam explora
vit cum Moerenhout, Belgico mercatore cui magnum studium historiæ naturalis
injecerat. Dein, navi iterùm conscensâ, yitam scientiæ deditam miserrimè finivit, nau-
fragio in australis Oceani parte ignotâ sepultus.
Claudius Gay, hic rerum naturalium strenuus investigator, pariter territorium Chir
lense lustravit. Summas Cordilleras superavit annis 1830 et 1 8 3 1 et in Europam re-
versus est ut necessaria compararet ad iter intrà regiones chilenses australes suseipien-
dum. Quam peregrinationem ipsum perfecisso audio, non parvo scientiæ augmenta,
quippe qui confinia urbium Concepcion, Yaldivia, San Carlos insulæ Chiloe peragravit,
et demùm recentiùs provincias boréales contra Peruviæ conterminas aggressus, floram
imperii Chilensis ferè absolvisse videtur.
In littoribus ejusdem partis Americæ, peritissimus botanicus C. Gaudichaud, relictâ
nave, paulisper in multis locis constitit, annis 1831 et 1852, ibique crebras collegit
species. Posteà, itinere producto usque Lima, iterùm Rio de Janeiro petiit, quo in loco
menses plures remansit. Cæterùm, omnibus notum est eumdem comitem adjunctum
navarcho De Freycinet orbem universum circumnaviganti, inde ingentem copiam plantarum
insignium retulisse quæ partim in opéré Freycinetiano descriptæ atque iconibus
illustratæ fuerunt. Hæc etiam mérita eum, etsi absentem et rursùs circumnavigantem,
ad id honoris evexerunt ut inter socios inclytæ Academiæ seientiarum Pariensis recens
adscriberetur.
Operæ pretium e s t, inter cæteros viatores qui Brasiliam lustraverunt, omissis Au-
GUSTO de Saint-Hilaire, de Martius, Pohl, etc., quorum nomina et libri apud omnes
nota sunt, civem nostrum cl. Yauthier memorare. Hic enim, anno 1833, è provmcia
Minarum redux, specimina rerum naturalium mire coljeeta retulit imprimis ea regibne
quæ nomen habet Serro do Frio, et anno 1836 ineunte, è Galliâ iterùm profectus e st,
provincias Brasiliæ boréales aditurus.
In intimas Guyanæ gallicæ regiones penetraverat cl. Leprieur, annis 1851, 1832 et
1833. In Europam anno 1835 incipiente reversus, mecum liberaliter plantas commu-
nicavit enixè naufragio quod ad Armoricæ littora passus est ereptas. Nunc etiam in
Novum Orbem anno 1836 remigrans, destinaverat animo imóque inceperat reipsa regiones
adhuc pede europæo intactas quæ jacent ad fontes fluminum quibus Guyana îrn-
gatur percurrere, cum subitus tristisque casus itineri incepto nu per finem fecit. Prætereà
Leprieur jam bene ac multum de scientiis meritus est, tot plantis in Senegambiâ,
unà Gum amico suo et socio Perrottet olim detectis.
Munera sunt docti Ramon de la Sagra species quædam notabiliores ex insulâ Cuba,
quam ille permagnâ diligentiâ lustravit cujusque nunc etiam historiam élaborât, omnibus
ex partibus absolvendam.
In regionibus Africæ occidentalis quæ versus flumina Senegalem et Gambiam pan-
duntur, cl. P errottet et Leprieur satis multas plantarum species legerunt unde flora
informaretur, cujus primum volumen in lucem prodiit annis 1830-1833. Alius quoque
viator, haud minori studio rei herbariæ traditüs, cl. Heudelot, recentiùs non modo
Senegambiæ partes jam botanicè ab ipso simulque à Perrottet et Leprieur, explora tas
adiit, sed regiones etiam quæ inter superiorem Senegalem et Gambiam sitæ sunt nee-
non littora Africæ secùs flumina Rio Nunez, GaSamance, et Rio Pungos, undè nobis
locupletem misit plantarum colleclionem, inter quas species multæ animadvertendæ
sunt aut prorsùs novæ aut saltern parum cognitæ.
Insula Madagascar, in parte quæ ad orientem spectat, à cl. Goudot et Bernier explo-
rata fuit. Quorum prior nunc tertiùm reversus est Tamatave, quo ex loco velut è centro
cunctas suas init excursiones ; posterior verô, chirurgus navalis peritissimus simulque
botanicus doctissimus, in loco dicto Sanctæ Mariæ remansit aliquot annos, sociusque
adjunctus est hydrographicæ expeditioni quâ pars septentrionalis insulæ tentabatur.
Doctor W allich, qui hortum botanicum Calcuttæ regit, probante ac jubente honora-
bili societate mercatorum Indiarum anglicarum, mihi liberalissimè maximam largitus
est botanicarum divitiarum partem quas, diutissimè in variis Indiæ regionibus commoratus,
congesserat. Accepi pariter turn a D. YYight, horti Madras præfecto, opéra cl.
W alker-Arnott, tum ab indefesso Perrottet horti Pondichéry præfecto, nunc in mon-
tibus Nelligherry dictis degente, magnam copiam stirpium quæ in his locis nascuntur.
Plurimas species etiam mihi misit Adolphus Delessert nepos meus qui primùm cl. Perrottet
Indiam peragrantem comitatus, dein Pulo-Pinang, Malacca, Java, insulamque
Borboniam solus adiit.
Ex his omnibus plantis quæ per itinera tanto doctrinarum fructu suscepta quæsitæ
sunt, quasdam nondum in Prodromo enumeratas segregavi ut delinearentur et fusius
describerentur, quæ quidem ità dispositæ sunt ut series ordinum naturalium teneretur,
qualem admisit De Candolle.
Sed priusquam finem præfatis faciam, grates persolvere. æquum est botanicis qui
summo cum studio operam diligentissimam in librum méum contulerunt, scilicet * :
A. P. De Candolle qui quinque et viginti plantas herbarii sui delineandas cura vit;
Adriano De Jussieu, propter aliquot nova genera Malpighiacearum cujus familiæ mono-
* Descriptiones àdumbrationesque plantarum ab his botanicis mihi benignissime communicalæ, in subset
quentibus paginis impressis, cüjusquc signaturà notabuntur.