Crescit in insulä Taiti, ubi dicitur ab incolis Buatea (Bertero et Moerenhout); etiam
in insulis dictis les Marquises (Forster). •
Specimina pulcherrima floribus nondvim fructiferis gaudentia attnlit cl# Moerenuodt
anno 185S, quse adsunt in Herbariis Musaei regii Parisiensis et Delessert.
Obs. Inter omnes Pisonias species ab auctoribus recensitas, nulla cum nostra tam
apprimè conyenit ut illi adjungere audeam. Pisonia mitis Willd., cui phrasis specifica
nimis vaga brevisque adscribitur, et qua in India orientali bospitatur, forsan eadem est
ac Pisonia procera; sed de ilia stirpe valdè obscurä documenta desiderantur. Pisonice
mentis Forst. Prod, (non Jacq.) descriptio manuscripta quadrat cum cbaracteribus P. procera.
Nomen Forsterianum non admisi, quia plerisque aliis speciebus convenit et a
Jacquinio pro alia specie adhibitum est. Pisonia procera ä caterfs speciebus recedit foliis
amplissimis usque ad lOpplIices pedunculo excepto longis, 5 poll, latis. Pisoniam fra-
grantem Desf., qua cum nostra characteribus assignatis ludit, sedulö examinavi; toto
ccelo autem differt foliorum minorum figurä peculiar!. inflorescentiä aliisque notis. De
Pisonid grandi R. Br. pauca verba dicam, cum banc speciem videre mihi non contigerit,
sed diversam existimo propter folia oblonga nec ovato-oblonga et flores polygamos.
In HerbarioLessertiano specimen adest (ininsulis Mauritianis ä cl. Néraud collec-
tum?) nostra* plantas, foliorum respectü, parüm dissimile, floribus capitato-cymosis nec
pedicellatis, perianthiis late turbinatis nec mfundibuliformibus discrepans, speciem
igitur diversam quamyis affinem constituens. GuilI em.
Explic. icon. Tab. LXXXV1I. — 1. Flos auctus; -— 2. Idem perianthio avulso, ut stamina pistillumque
appareant. 3. Ovarii aucii sectio longitudinalis, ovulum ereetum exhibens.
EUPHORBIACEiE.
COLUGUAIA ODORIFERA. Tab. LXXXVIII.
Colliguaia ODORIFERA. Molina Chili, p . 1S8. — Hoor. Bot. misc. 1, p . 142, t . 40
(quoad fl. femin.).
Croton Colliguay. Spreng. Syst. veg. v . 2 , p . 8 7 5 .
C. foliis elliptico-lanceolatis obtusis mucronatis pulcherrime glanduloso-serratis, cap-
sula triangulari-tricocca, angulis obtusis. Hook. 1. e.
( 5 5 )
Crescit in sylvaticis et fruticetis apricis collium circa Valparaiso in territorio Chi-
lensi.
Specimina plura ad nos miserunt cl. Bertero et Gay, quae nunc in Herbariis Parisien-
sibus exstant.
Explic. icon. Tab. LXXXVIII.— 1 .Flos femineus auctus, cum folio florali.— 2. Ovarii aucti et calycis
sectio transversa. — 3. Pars truncata et aucta spicae florum inasculorum. — 4. Staminum congeries
introrsüm visa, antheris, unica excepta, avulsis. — 6. Pistillum longitudinaliter sectum, ovulum * in
quoquo loculo exhibens. — 6. Fructus auctus vertice visus. — 7. Dimidia pars cocci inversi intüs visa.
— 8. Folium auctum.
PIPERACEaE.
PIPER METHYSTICUM. Tab. LXXXIX.
P iper methysticum. Forst. Prod. n. 21. PI. escul. p. 76, n. 50 (non L inn.). — Guillem.
Zephyr. Tait. in Ann. sc. nat. (Mart. 1837), v. 7, p. 18.
P iper spurium. F orst, in Herb. Mus. Paris.!
P iper inebrians. Bertero mss. etin Herb.
Rami foliosi, flexuosi, alternatim geniculati, in sicco subangulati striatuli, crassitie pennae columbinae,
supernfc sensim attenuati. Folia alterna cordata, acuta vel acuminata, 9-10-nervia, utrinque glabra, vi-
**idia, tenera, petiolata, petiolo circiter pollicem longo, limbo foliorum inferiorum 6-8 poll, et ultra
longa, 6 poll, lata, foliorum superiorum sensim minore. Flores minimi, in spicam brevem 4-6 lin. Ion-
gam dispositi. Spicae oppositifoliae pedunculalae; pedunculo linear! divergente longitudine spicae. Stipulse
basi foliorum superiorum insidentes, membranaceae, lineari-lanceolalae, patentes, circiter pollicem
longae.
Crescit in ins. Societatis.
Huius plant® ad potum inebriantem sub nomine vernaculo Ava parandum ab incolis
adhibitae, ex insula Taiti specimina pulcbra attulit cl. Moerenhout qui, infelici Bertero
comitante, ea collegerat.
Obs. Affine Pip er i Betle Linn. (Beetla Codi Rheede Hort. Malab. 7, p. 29, t. 15), sed
* Fiaura citata ansam errori prsebere possit, cum in singulis loculis ovula duo superposita videantur.
Ovula autem revcra solitaria „ sed carünbulä calyptrata quse in junioribus ferè distincta ovulum alterum liic
meulitur. Eadem exstat in mullis Eupliorbiaceis, ul videre est in pulcherrimis Mirbelii ovulorum iconibus.