Haec de charectere natural!! Restat nunc adhuc, ex allatis notis quoque characterem
essentialem constituere, quam hoc modo formandum esse censeo.
C a p s ic um * C a ly x q u in q u e - v e l s e x d e n ta tu s , d e n t ib u s e r e c t iu s c u lis v e l
p a ten tib u s* C o r o lla r o ta ta , tu b o b r e v i in tu s s t r ia tu lo , lim b o q u in q u e - a u t s e x -
f id o a e s t iv a t io n e p lic a t o . A n tb e r a e c o n n iv e n t e s , b ilo c u la r e s , u t r o q u e la t e r e
lo n g i tu d in a lit e r d e h is c en te s» F r u c tu s: ß a c c a e x s u c c a , in f la t a , fo rm a v a r ia , b i -
t r i lo c u la r i s , p o ly s p e rm a , d is s e p im e n t is p la c e n ta c e n t r a li admatis, s u p e r n e in —
c om p le tis* S em in a n um e r o s a su b r e n ifo rm ia c om p r e s s iu s c u la .* )
O b se rv . Singular! adbuc adnotatione dignae yidentur observationes inN^artium fructifi-
cationis C a p s ic i m ic r o c a r p i strueturam, quae me docuerunt, hanc speciem ob fructus prae-
cipue calicisque strueturam e serie capsicorum auferendam et alio fortasse generico' nomine
salutandam esse. In dubio autem mibi adhuc positum est, utrum hoc sub nomine una species
an plures, ne-dicam formae variae, quin ipsae species, uti e descriptionibus variorum auctor um
elucet, lateant. Cum autem acuratius in baec C a p s ic i m ic r o c a r p i exempla inquirere occasio
mihi deesset, notas tantum peculiares atque certiores (in unica planta Horti botanici Bon-
nensis observatas), quaeque banc distinctionem probare videantur, sequenti ordine exponam.
C a ly x subeyatbiformis, subpentagonus, superne dilatatus quinqefidus, laciniis teretius-
culis subulatis horizontaliter patentibus pilosis, calyce longioribus* Basi cujusvis laciniae in
summa calycis margine processus denticuliformis, parvus, acutiusculus, post deflorationem ut-
plurimum evänescens, apparet* C o r o lla albidö-flavescens, rotata, tubo brevi intus laevi,
limbo plano - expanso, nec plicato, quinquefido, maculis 10 flavis viridi-punctatis, notato; la-
cinulis acuminatis acutiusculis apice inflexis, interstitiis subrotundo-excavatis,
A n tb e r a e conniventes, biloculares, sectione transversali numero ärabico co similes, sty—
um versus longitudinaliter dehiscentes, filamentis summo tubo insertis, aequales.
G e rm e n subrotundum, glabrum, uniloculare. Stylus erectus, basi subincrassatus, pilis
adpressis vestitus. Stigma obtusum, medio foveolatum. F r u c tu s : Bacca oblongo-subrotunda,
erecta, glabra, nitida, unilocularis, quinqu e-vel sexsperma, sarcocarpio tenui. Semina majus—
cula, laevia, subreniformia compressa, pallide flavida.
Comparatione hujus characteris cum Capsici cbaractere facta, facile intelligi potest,
etiamsi sola fructus structura respiciatur, utrumque satis a se invicem recedere. Cui si adjun-
ges calycis ac coröllae diversam strueturam vegetationem variam atque habitum totius plantae,
proprii generis jura eidem forsan non repugnanter tribues.
y.
Generis divis io.
Jam apud Clusium in ejus „Curis posterioribus a fratre Crregoriö de Regio“ Capsicorum
illo tempore notas species in tres subdivisiones vel classes redaclas reperimus; quarum prima
omnes species fructum surrectum et sursum spectantem gerentes comprehendit, secunda omnes
eas, quae fructu rotundo et ad terram inclinato praeditae sunt, et tertia denique eas, quae
fructu oblongo et deorsum propendente gaudent* Hanc divisionum ordinem J o b . Ra ju s in
Histaria Plantarum et alii in universum secuti sunt, vel ei proxime accedere videntur. B au h in u s,
B e f s le r u s , T o u r n e fo r t iu s , M ille ru s aliique in operibus suis haec vegetabilia absque ordine,
absque separatione subtiliori, aflinitatis utplurimum cujusdam tantum rationem habentes, collocasse
cfr. Tab. nostr. I.
videntur* De paucis Capsici speciebus a Linneo et posteriori tempore a Wiildenowio allatis
dicere non opus est, cum distributione baud indigeant. Römerus et Schultesius in Sgstemate
Vegetabilium ad pedunculorum statuin respicientes omnes a se descriptas species partim
pedunculis solitariis partim geminis gaudere statuerunt. Attamen hanc separationis rationem
et ipsi baud sufficienlem agnovisse videntur, cum subdiviones primarias illas „pedunculis
solitariis - pedunculis geminis in alias denuo divisiones secundum fructuum direc-
tionem distribuèrent. Verum enimvero status pedunculorum (an solitarii geminive) cullura solique
mulatione adeo variatur ut certam distributionis rationem praebere neqüeat; baud raro enim,
uti jam supra dixi, praesertim inter frutescentes capsicorum species, in una eademque planta
pedunculi solitarii, gemini, imo et ipsi ternati solitariis geminisque frequenter immixtis, repe-
riuntur. Ex quibus patet, illas, quas diximus Capsici species digerendi rationes baud aptiores
esse reliquis, quippe quae cbaracteribus minus cerlis nitantur* Alium igitur dictribuendi mo-
dum, certioribus distintionis notis innixum, sedulo quaerenli fructuum mibi succurrit tarn quoad
formam quam directionem tantam esse diversitatem, ut isti, etiamsi cultura paululum imuteutur,
tarnen, characteres certiores ad tribus naturales exstruendas praebere valeant. Respeclu igitur ad
fructus directionem habito, omnes generis Capsici species ln duas divisiones, quarum altera
omnes species fructibus erectis seu erectiusculis, altera autem omnes, quae fructibus nutantibus
seu pendulis praeditae sunt, comprehendit, describo. Quae quidem primariae divisiones iterum
quoad fructus vel oblongam vel subrotundam formam in duas subdivisiones separari possunf.
O b s e rv . I. F r u c t i f e r a ta n tum e x em p la ad r i t e d e f in i e n d a s fo rm a s s i n g
u lä r e s , in u sum v o c a n d a sunt*
Observ* II* In utraque autem serie primaria formas aliquas, alterius seriei quibusdam
exemplis ut qu^e maxime similes exstare, me non fugit; neque vero propositum mihi est, in
bis, quae sequentur, omnem circa jura specierum inter eas dubitationem tollere: dummodo
opera mea certior evadat faciliorque earum, quae hucusque in tenebris latebant Capsici forma-
rum, c u l t u r a c a e t e r o q u in e s em in e p e r s i s t e n t iu m , distinction
T I .
Characteres in distinguendis speciebus praecipue adhibehdi.
Priusquam ad descriplionem specierum accedam, specialiora quaedam de notis, ad diiTe—
rentias specificas potissimum adhibendis proponam, necesse est. Magna partium nonnullarum
inter se convenientia et mutationes, quas cultura ac soli influxu bujus geueris vegetabilia su-
beunt, primo intuitu varias nobis in .exstruendis characteribus specificis difficultates afferuntj
foliorum enim forma ac superficies pitiolive et relalio illorum ad alias partes, nil certi praebere
valent, ^ ec minus incerti sunt characteres a pedunculorum superficie magis miuusve pilosa aut
ab eorum longitudine statuque d’esumti, cum isti, sicuti et flores jam per se quidem parum
diversitatis exhibent es, etiam cultura muten tur. Majoris momenti autem mihi esse videntur
calyx et fructus, qui, ratione ad alias partes habita, minus mutabiles, characteres primarias
ad species rite disçernendas exhibent. Quam ob causam calycis praecipue formam ac super-
ficiem, dentes ejus ratione formae ac directionis, deinde mutationes, quas partes illae post
deflorationem sentiunt, ac denique ejus ad fructum relationem scilicet an fructus calyci insideat
an eo basi cingatur, in auxilium vocavi, id unum dolens, me bos characteres in omnibus speciebus
nondum rite observare potuisse; tum vero e fructus denique forma, directione ac structura,
e relatione locultfrum, nec non e directione decursuque dissepimenlorum vel etiam cx illorum forma