&c. &c. diligenter excutiet, in quos uterque Linnæus plantas charadlere diver-
liirimas & folo habitu externo , aliisve levidenlibus notis quodammodo congruentes,
indifcriminatim conlüparunt, ne generum numerum augere tenerentur.
Atque hæc, de charadteribus tam fuperiorutn quam inferiorum generum
ex curation partium effentialium frudtus fcrutinio, cum deledtu & débita cir-
cumfpedlione defignandis, fufficiant. Progredimur itaque nunc ad alias quas-
dam generaliores contemplationes earumque fequelas , ipfas illas effentiales
partes concernentes ; ad monita cautelas & exceptiones, quæ in applicatione
lignorum & præcipuarum modificationum iftis partibus competentium, Temper
'prse oculis haberi debent, ne a particulari aut tantum generation, præcipitanter
ad univerfale fiat conclulio: quod fcientiarum peftis elt; porro ad fingulares
quasdara & inconfuetas frudtuum fabricas, generum quorundam charafteres fua
fponte largientes ; addendo bis denique quicquid curioli Carpologi cognitione
non indignum, quin utile cenfuerimus : ut lie brevem obfervationum nollrarum
epitomen & præfentis Carpologi* flatus confpedtum B. L. ob oculos ponamus.
Prima conlideratio generalis debetur divifioni feminum in morto - di-
poly - & acotyledonea, utpote totius Carpologi* inconcuff* bâti ejusque
principi & folidiffimo fundameuto. Cum enim in embryonem, quamdiu intra
feminis teftam hæret, ali* & plures modificationes refpeftu propriæ fuæ mani-
feftationis aut refpeftu numeri cotyledonum fuarum, abfolute cadere neqUeant :
fequitur, quod dalles iftæ prorfus fint immutabiles; & quum porro in. fruftu
aut femine foluto, nulla ejus cüm partibus extraneis, foliis, floribus, facie ipfa
plantarum &c. dad aut in cenfum venire poffit relatio, fequitur etiam, quod
quatuor ill* claffes non poifint non per fe effe definit* & ab extraneis inquina-
mentis liber*. Hinc omne fernen, quam diu nil nil! fernen eft, vi propri*
fu*
fu* fabric* ad uuam iftarum claffium, fecundum régulas in Introdudtione datas,
* neceffario referri poffe debet : quare & fundamentale Carpologi* principium
ab omui parte fartum teclumque eft.
Sed tota feena mutatur fimulac fernen germinationem fubit atque embryo
in veram piantulam feminalem convertitur: tunc enim ift* claffes, qu* in Car-
pologia erant pur*, in Phytologia fiunt pallim impur*, uti jam olim monuimus,
quoniam fere lingula earum aliquot plantis extraneis, i. e. primitivo fuo carpo-
logico charadleri non refpondentibus inquinatur atque lie limites earum minus
fiunt definiti & Habiles. Ut ut autem hæc omni dubio exemta & ab experientia
quoque confirmata fint; tarnen & in ipfa Phytologia, f.methodica plantai urn
evolutarum contemplatione & coordinatione, quatuor ill* Clalïès nequaquam
funt rejiciend*, immo potius in magnum commodum & utilitatem totius rei
herbari* affumend* & alfervand* funt, quia exceptionum ultro nonnili pauc*
funt, & quia per fedulam germinantis feminis contemplationem , nexus inter
iftas diverfas dalles deteguntur, quos antea nunquam expedtaffes, & qui omnem
botanici philofophi merentur attentionem. Ita nempe ex embryone metamor-
pholin per evolutionem palfo difeimus, quod monocotyledones ab una parte
cum acotyledonibus, & ab altera cum dicotyledonous cohæreant; quod di-
& polycotyledones adeo ardto nexu inter fe copiilat* Pint, ut fere in unam
claffem‘confluant ; & denique quod acotyledonps, pr*ter fua cum monocotyle-
donibus vincula, aliis quoque cum iplis polycotyledonibus lint revindt*.
Nimirum monocotyledones cum acotyledonibus cohærent per omnes illas
plantas, quarum femina loco veri embryonis monocotyledonei, quodam faltem
ejus fimulacro dotata funt, quod nempe verum embryonem intra fe continet
penitus abfeonditum & invilibilem, eumque nonnili per germinationem fenlibus
b 2 offert