«o 1. SEMÎFLOSCVLOSAE.
tis et longuTime caudatis. Calices huius:, quoad difceme-
re pofllim , glabri.
18. HIERACIUM foliis radicalibus quibusdam ex finua-
to dentatis, quibusdam vt et caulinis linearibus
integerrimis. Tab. VII. Fig. i
j. Foliis fere omnibus capillaeeis. Tab VIL
Fig. a.
jj. Foliis radicalibus ouatis, dentatis. Tab.
VII. Fig. 3.
Summa eft cum priori planta affin'tas, et forte eadetn
e ft, folia tarnen valde diuerià iufiferunt feparare eousque ,
donee certius de hoc conftet.
Radix alba, (décida , teres, pnrum fibrola , pinnae co-
lumbinie craifirie, aut pro circumftantiis loci craffior, a
tribus vneiis ad femipedem longa (iicco copiofo ladteo,
amaro, acri et naufèofo turgens, quali etiam reliquae hu-
ius plantae partes praeditae font. ,
Folia radicalia viginti et plura, terrae inftrata, fesquiuncia-
lia et triuncialia, lâepe linearia , glaberrima, varie denti-
culata et finuata , et quaedam valde laciniata • vt plus
quam femipinnata fint, lâepe etiam omnia integra, ouata
, petiolata , laete nonnunquam viridia , glauca etiam ’
aut et tota obfolete purpurea. Folia eauiina pauca , didtis
fimilia , minus tarnen dentata, inferiora et media canlem
ampledtentia, fiimma plerumque integerrima et anguftiffima.
Sed et lâepe, imprimis in altiffimis Ipeciminibus, omnia,
folia ad fummum vsque, paucilfimis exceptis , tenuiflime
laciniata font.
Caules modo duo , modo tres et q u a tu o r biunciales,
palmares et dodrantales, et cubito nonnunquam maiores,
1ère
fore ab imo ad fummum ramofi , teretes , tenaces, viri-
des aut glauci , ftriàti, alcendentes aut proa mbentes ;
Primis ramorum diuifionibus fojium fubeft, rami autem
in alios minores, duos aut très, denuo feinduntur.
Florès modo intenfiu’s , modo pallidius Jutei, in extre-
mo caulis et ramorum pedunculis ' rncialibus et minori-
bus haerent, calice perexiguo , cylindrico , ftriato vel potins
folcato , o«fto laciniis fine fquamis conflato et infèrius
fùnda munito, foftentati. Singuli flolculi in extremo pul-
chre et liibtiliter lèrrati funt et feminibus innituntur , vtrin-
que ab extremo attenuate , foleâtis V fcabris, paullulum de-
preflis, dilute Ipadiceis, interiedto breui ftipite, paullatim
tenuiore , in ipfo extremo crafliore , corona pilorum fo-
pra exornatis ; et thalamo nudo infixis.
Altior et viridis planta Ircutiae ad Angaram et Irai*
tum fluuios et ad lacum Baicakm , vt et ad Lenam fln-
vium in montofis locis, non nimium ficcis prouenit. Hu-
miliorem plantam , quae plerumque glauco colore eft, Cl.
STELLERUS in ficcioribus arenofis et foxofis locis circa
Bargufinenje munimentum collegit, cuius et iconem fieri
curauit, etiam deferiptio , quam exhibuimus , eius foler-
tiae plurimam partem debetur. Altiflimam varietatem
quae çubitum excedit, non tantum Ircutiae , fed et ad omnem
Iemfeam vidimus. Biuncialem autem ■ varietatem idem
STELLERUS inter lacutiam vrbem et OchotenJe munimentum
in alperis et montofis locis magna copia collegit,
quae praeterea id habet paculiare , quod pleraque folia ru-
beant. Florere incipit fub medium Iunii, et fob finem
Augufti fenr'ns maturat.
STELLERUS huius plantae varietatem dèferibit, quae
C 3 pari