Varietatem, quam ex feminibus e Turcia acceptis pro-
diiffe dicunt , in horto Academieo huius loci vidi flore
pallidiffimo, cum calice breuiore et caule lanuginofo, fo-
liia etiam ab initio vtrinque lanirginofis , iisque anguftiori-
bus Paullatim veto tam caulis, quam folia lanuginem de-
ponunt, nec in adulta planta , nifi ad exortum foliorum „
lanugo amplius apparet. Ceterum folia huius magis vn-
dulata et crifpa effe videntur, quam in planta in noftris
campis obuia. Nec vero Srbiria aut Germania hac va-
rietate prorfes caret i quin in moatofis non admodum ra>
to occurrit.
2. SCORZONERA eaule fimplici,, vnifioro, foliis ex
lineari lanceolatis. Tab. I.
Scorzonera alpina , gramineo folio, anguflo , flore
luteo, hmnilior ME?S. AMM. Ruth, 213.
Ad delcriptionem MESSERSCHMIBII nihil fere- habeo »
quod addam , nifi quod caulis inter palmum et pedem
xariet, et folia interdum perangufta fint, fispe etiam la~
tiufcula. Etiam fipor radicis varius eft , quo enim afpericr-
ra loca earn producunt, eo duleior eft fipor , et quo mi-'
tiora , eo magis amarelcens. Lanuginem caulis cum aeta-
te euanefcere iudieo ex quibusdam fpeciminibus, quae in
rupeftribus Iocis lacus T fcbebari I fe tends prouinciae, vt et
Vienfls caftelli Tub finem *Iunii et ininum Iulii , poftquam
flores iam exuerant, in ièmine mature inueei. Êius cailles
palmares et fèmipedales fère nudi étant et glaberrimi.
Cel. LINNAEUS habet pro Scorzonera latifolia humilt
nernofa B. Pin quam in h. Cliff. 3 82. Act. Stockh.
1741. 203. et in Flora Suec. n. 64.7. vocat Scorzone-
ram caule fabnudo vnifloro, foliis neruofls plants £ Caulis
enim
enim fùbnudus eft, vniflorus., infra florem leuiter pubefcens,
et folia neruofi. Folia autem , vti fùpra iam dixi, mire
variant. Occurrunt interdum plantae huius fpeciei, e
quarum amplis radicibus iudicium ferre licet, annotas effe ,
non florentes, foliis tarnen praeditae, quorum latitudo ad
illam facile accedit, quam Scorzonera latifolia Germanica
obtinet. Itaque fine metu erroris fynonymon , quod Cel.
vir dacuit, appofuiflèm , nifi ipfe in defcriptione, quam
in b. Cliff exhibet, alterum florem flue rudimentum eius
in eodem caule vrgeret, quod nos in Sibirica planta nun-
quam vidimus. Interim, quum icônes Audorum nihii
altcrius floris exprimant, defcriptione memorata a redo
tramite nos deduci non patiemur. Cl. STELLERUS habet pro
Scorzonera anguflifolia prima B. pin. 275. et fane nec
deferiptiones nec icônes CLUSII et I. B. abhorrent. Nobis
perinde eft , quo dida planta referatur, ad hanc , an ad
fequentem. Quid verum f i t , definiri nequit, nifi planta
nominatorum Audorum ante oculos ponatur. Id quidem
de omnibus Scorzoneris adhuc defcriptis optandum effet,
ne varietates pro fpeciebus diftindis, aut fpecies diftindàc
pro varietatibus haberentur.
In omni Sibiria fiequens eft, loca editiora ficca amans.
Nec tarnen culturam refpuit ; Horti enim noftri Acade-
mici indigena planta eft.
Ruffice BOAHBe KopeHbe dicitur et fiimmum inter vul-
neraria Sibirica locum nada eft. In vulnere quocunque,
vel idu glandis fclopetariae, vel fciffione, vel pundione,
fido, tam forma decodi, quam crudam et integrant, nul-
laque praeparatione alteratam , miris laudibus et ad fibulae
vsque licentiam extollunt, illas quidem radices praeferentes ,
A 2 quibus