to fis Marggraviatus fuperioris inter Ol er Weiler
et Britzingen; prope Wies et Marzell,
nee non prope Höllftein, Steinen, Lörrach
et circa Bafileam. In Alfatia circa Argen-
tinam in prato prope Ofswald; retro Barr
in pratis montolis frequens; nee nonMont-
belgardi tefte Joh. Bauhino. In Sponhemia
in pratis prope Kirchberg cum Satyrio vi-
ridi et Osmunda Lunaria, copiofe vidi.
Flo r . Junio, Julio. Semina Augufio matu-
rat. 9
Caules ex radice lignofa plures, digitales,
palmares, pedales, et altiores, faspiffime de-
cumbentes, quandoque adfeendentes, erecti-
usculi, angulati, fulcato - firiati, glabri, debiles,
pallide ex viridi-lutescentes, fimpliciusculi,
ad radicem fublignofi. Folia per caules fparfa,
alterna, felïilia, exacte linearia, acutiuscula,
erecta, quandoque ad caulem decurvata, ex
viridi - luteola, unciarn ad quindecim lineas
longa, femilineam vix lata; \infima breviora,
tabescentia. Flores panieulatoAracemofi: Pe-
dunculi patentes, angulati, quatuor circiter lineas
longi, faepilïime uniflori, perraro biflori.
Bractea fub flori triphylla: Foliolo medio duplo
fere reliquis longiore, lineari, exftante, lon-
gitudine fere pedunculi. Calyces quinquefidi,
pentandri, rarius quadrifidi, extus ex luteo-
viridescentes, intus ex luteo - albescentes.
Nota. Jll. Hal le rus L x . in textu omnino noftram
plantam comprehendebat, quam dicit circa Ba-
fileam, in montibus We i f s n e r Haffiae, A l t e n-
f t o l l b e r g Thuringiae etc. provenire caule al-
tiori, erectiori: (epitheto e r e c t i o r i relative
ad T. aipinum ejus procumbens fumpto.) Hinc fuspicorCel. S c h r a d e r i plantam in Tlrurin-
giae monte Al t e u f t o l l b e r g lectam alteram
fine dubio hue pertinere, quam quidem dicit : caule
erecto. Schrad. Spic. fl. Germ. p. 26.
Relh a n i I c o n ibidem a Cel . Schrade-
ro ad Thefium a ipi num citatum, minime hue,
fed ad Thefium decumbens noftrum pertinet.
Jll. P o l l i ch in Fl. Pal . fub Thefio l ino-
p h y l l o ut ex Synonymo Mo r i f o n i allegato
patet Th. noftrum et Th. mont a num intel-
lexit.
36o. T h ESIUM aipinum caule decumbente,
floribus racemofis fubfecundis,
fubquadripartitis, tetrandris.
Thefium aipinum racemo foliato, foliis
linearibus. Linn. Sp. plant. 1. p. 3oi. —
Roth.fl. germ. 2. p. 282. — Pollich. fl.
pal. n. 240.
Thefium caule diffufo, floribus alaribus, fo-
sliis linearibus. Hall.ßirp. helv. n. 1674.
(i/flr. ß. alpina.)
Teucrium floribus fubfeffilibus, pedunculis,
foliofis, foliis linearibus. Gerard.fl. Gal-
lopr. p. 442. jig . 17. n. 1. optima !
Alchymilla alpina linariæ foliis, calyce
florum albo , in foliorum alis. Tilly,
hort. pif. 6.
Germ. Alpenleinblatt.
Gall. Theflon des Alpes.
Hab. Inter Carlsruhe et Rafladt juxta dem
Hardthof in fylva fabulofa arida, afpera
Junipero et Erica obfefla cum Aira proecoce
rarius. In Marggraviatu fuperiore in monte
Crenzachenfi , Muteto, circa Ranflein, et
in monte Ballon Alfatiæ legit Zeyherus.